Skip to main content

Sloka 28

Text 28

Verš

Texto

sadasyā ūcuḥ
utpatty-adhvany aśaraṇa uru-kleśa-durge ’ntakogra-
vyālānviṣṭe viṣaya-mṛga-tṛṣy ātma-gehoru-bhāraḥ
dvandva-śvabhre khala-mṛga-bhaye śoka-dāve ’jña-sārthaḥ
pādaukas te śaraṇada kadā yāti kāmopasṛṣṭaḥ
sadasyā ūcuḥ
utpatty-adhvany aśaraṇa uru-kleśa-durge ’ntakogra-
vyālānviṣṭe viṣaya-mṛga-tṛṣy ātma-gehoru-bhāraḥ
dvandva-śvabhre khala-mṛga-bhaye śoka-dāve ’jña-sārthaḥ
pādaukas te śaraṇada kadā yāti kāmopasṛṣṭaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

sadasyāḥ — členové shromáždění; ūcuḥ — pravili; utpatti — opakované zrození a smrt; adhvani — na cestě; aśaraṇe — bez útočiště; uru — veliké; kleśa — nešťastné; durge — v obrovské pevnosti; antaka — ukončení; ugra — strašnými; vyāla — hady; anviṣṭe — zamořené; viṣaya — hmotné štěstí; mṛga-tṛṣi — fata morgána; ātma — tělo; geha — domov; uru — těžké; bhāraḥ — břímě; dvandva — dualit; śvabhre — jámy takzvaného štěstí a neštěstí; khala — dravá; mṛga — zvířata; bhaye — ve strachu z; śoka-dāve — lesní požár nářku; ajña-sa-arthaḥ — v zájmu darebáků; pāda-okaḥ — útočiště Tvých lotosových nohou; te — Tobě; śaraṇa-da — který poskytuješ ochranu; kadā — kdy; yāti — jdou; kāma-upasṛṣṭaḥ — uchváceni všemožnými touhami.

sadasyāḥ — los miembros de la asamblea; ūcuḥ — dijeron; utpatti — ciclo de nacimientos y muertes; adhvani — en el sendero de; aśaraṇe — sin tener dónde refugiarse; uru — grande; kleśa — llena de problemas; durge — en la fortaleza inexpugnable; antaka — terminación; ugra — feroces; vyāla — serpientes; anviṣṭe — plagada de; viṣaya — felicidad material; mṛga-tṛṣi — espejismo; ātma — cuerpo; geha — hogar; uru — pesada; bhāraḥ — carga; dvandva — dual; śvabhre — hoyos, fosos de supuesta felicidad y aflicción; khala — feroces; mṛga — animales; bhaye — temerosos de; śoka-dāve — el incendio forestal de la lamentación; ajña-sa-arthaḥ — en interés de los sinvergüenzas; pāda-okaḥ — refugio de Tus pies de loto; te — a Ti; śaraṇa-da — que da refugio; kadā — cuándo; yāti — fueron; kāma-upasṛṣṭaḥ — afligidos por toda clase de deseos.

Překlad

Traducción

Členové shromáždění oslovili Pána: Jsi jediným útočištěm všech trpících v této obrovské pevnosti podmíněné existence, kde čas jako had neustále číhá na příležitost uštknout. Svět je plný jam takzvaného štěstí a neštěstí a dravých zvířat připravených zaútočit. Plameny nářku v něm nikdy nepohasínají a fata morgána falešného štěstí bez ustání láká, ale neposkytuje útočiště. Hlupáci podléhají opakovanému rození a umírání a klesají pod tíhou svých takzvaných povinností. Doba, kdy přijmou útočiště Tvých lotosových nohou, nám není známá.

Los miembros de la asamblea se dirigieron al Señor, diciendo: ¡Oh, Tú, único refugio de los que sufren!, en esta fortaleza inexpugnable que es la existencia condicionada, el factor tiempo es como una serpiente que acecha en busca de la oportunidad de picar. El mundo está lleno de fosos de supuesta felicidad y aflicción, en los cuales hay muchos animales feroces siempre listos para atacar. El fuego de la lamentación nunca deja de arder, y el espejismo de la falsa felicidad nunca deja de ejercer su atracción, pero no hay donde refugiarse de ellos. Enredadas en el ciclo de nacimientos y muertes, las personas necias viven abrumadas con el desempeño de lo que consideran sus deberes, y no sabemos cuándo van a aceptar el refugio de Tus pies de loto.

Význam

Significado

Ti, kdo si nejsou vědomi Kṛṣṇy, žijí v nepřetržitém nebezpečí, které popisuje tento verš. Všechny uvedené nepříjemné podmínky jsou však důsledkem jejich zapomnění na Kṛṣṇu. Hnutí pro vědomí Kṛṣṇy je zde proto, aby pomohlo všem těmto zmateným a nešťastným duším. Jedná se tedy o nejdůležitější pomoc celé lidské společnosti. Členové tohoto hnutí jsou největší dobrodinci, neboť následují příklad Pána Caitanyi Mahāprabhua, nejlepšího přítele všech živých bytostí.

Como se explica en este verso, las personas que no son conscientes de Kṛṣṇa viven una vida muy precaria, pero todas esas condiciones circustanciales se deben a que han olvidado a Kṛṣṇa. El propósito del movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa es aliviar a todas esas personas confundidas y afligidas; de modo que se trata de la labor benéfica más grande que se puede ofrecer a toda la sociedad humana, y quienes la llevan a cabo son los mayores benefactores que existen, pues siguen los pasos del Señor Caitanya, el mejor amigo de todas las entidades vivientes.