Skip to main content

Sloka 5

Text 5

Verš

Texto

ye sva-dharmān na duhyanti
dhīrāḥ kāmārtha-hetave
niḥsaṅgā nyasta-karmāṇaḥ
praśāntāḥ śuddha-cetasaḥ
ye sva-dharmān na duhyanti
dhīrāḥ kāmārtha-hetave
niḥsaṅgā nyasta-karmāṇaḥ
praśāntāḥ śuddha-cetasaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

ye — ti, kdo; sva-dharmān — své předepsané povinnosti; na — ne; duhyanti — využívají; dhīrāḥ — inteligentní; kāma — smyslový požitek; artha — hospodářský rozvoj; hetave — za účelem; niḥsaṅgāḥ — osvobozeni od hmotné připoutanosti; nyasta — vzdali se; karmāṇaḥ — plodonosných činností; praśāntāḥ — spokojení; śuddha-cetasaḥ — v očištěném vědomí.

ye — los que; sva-dharmān — los deberes propios de su educación; na — no; duhyanti — sacan partido de; dhīrāḥ — inteligentes; kāma — complacencia de los sentidos; artha — prosperidad económica; hetave — con el fin de; niḥsaṅgāḥ — libres del apego material; nyasta — abandonadas; karmāṇaḥ — actividades fruitivas; praśāntāḥ — satisfechos; śuddha-cetasaḥ — de conciencia purificada.

Překlad

Traducción

Inteligentní lidé s očištěným vědomím jsou dokonale spokojení ve vědomí Kṛṣṇy. Jelikož jsou osvobozeni od kvalit hmotné přírody, nejednají pro smyslový požitek. Naopak — plní své předepsané povinnosti, a tudíž jednají tak, jak se jednat má.

Los que son inteligentes y tienen la conciencia purificada están completamente satisfechos en el estado de conciencia de Kṛṣṇa. Liberados de las modalidades de la naturaleza material, no actúan en busca de complacencia de los sentidos; por el contrario, como ejecutan los deberes propios de su ocupación, su comportamiento es el que cabe esperar de todo ser humano.

Význam

Significado

Jedinečným příkladem takové osobnosti je Arjuna. Arjuna byl kṣatriya a jeho povinností bylo bojovat. Králové obvykle bojují, aby rozšířili svá království, jimž pak vládnou pro svůj smyslový požitek. Arjuna však nechtěl bojovat pro vlastní smyslový požitek. Prohlásil, že i když může v boji se svými příbuznými získat království, přesto s nimi nechce bojovat. Když mu však dal Kṛṣṇa pokyn a když byl přesvědčen učením Bhagavad-gīty, že jeho povinností je uspokojit Kṛṣṇu, potom bojoval — ne pro svůj smyslový požitek, ale pro uspokojení Nejvyšší Osobnosti Božství.

El mejor ejemplo de ese tipo de hombre es Arjuna. Él era un kṣatriya, y el deber que su ocupación le imponía era luchar. Por lo general, los reyes luchan para extender sus reinos, y gobiernan buscando la complacencia de los sentidos. Pero en lo que a Arjuna respecta, él se negó a luchar por la complacencia de sus propios sentidos. Aunque si luchaba podía conseguir un reino, él dijo que no quería luchar contra sus parientes. Pero cuando Kṛṣṇa se lo ordenó, y le convenció con las enseñanzas del Bhagavad-gītā de que su deber era satisfacerle a Él, entonces luchó. Así que no luchó para complacer sus propios sentidos, sino para satisfacer a la Suprema Personalidad de Dios.

Ti, kdo jednají z povinnosti, ne pro smyslový požitek, ale pro potěšení Nejvyššího Pána, jsou niḥsaṅga — zbaveni vlivu kvalit hmotné přírody. Nyasta-karmāṇaḥ znamená, že výsledky svého konání obětují Nejvyšší Osobnosti Božství. Zdánlivě jsou zaměstnáni svými předepsanými povinnostmi, ale není to za účelem vlastního smyslového požitku. Jejich cílem je uspokojit Nejvyššího Pána. Tito oddaní se nazývají praśāntāḥ, což znamená “dokonale spokojení”. Śuddha-cetasaḥ znamená “ve vědomí Kṛṣṇy” — mají očištěné vědomí. Člověk, jehož vědomí je znečištěné, si myslí, že je Pánem vesmíru. Čisté vědomí naopak znamená, že se považuje za věčného služebníka Nejvyšší Osobnosti Božství. Setrváváme-li v tomto vědomí věčného služebníka Svrchovaného Pána a jednáme-li pouze pro Jeho potěšení, budeme dokonale spokojení. Dokud jednáme pro vlastní smyslový požitek, jsme stále plní úzkosti. To je rozdíl mezi běžným vědomím a vědomím Kṛṣṇy.

Las personas que trabajan en sus deberes prescritos, no para complacer sus sentidos, sino para complacer al Señor Supremo, se dice que son niḥsaṅga, es decir, están liberadas de la influencia de las modalidades de la naturaleza material. Nyasta-karmāṇaḥ indica que dan los resultados de sus actividades a la Suprema Personalidad de Dios. Esas personas actúan en el plano de sus respectivos deberes, pero no realizan sus actividades en busca de complacencia personal de los sentidos; por el contrario, las realizan para el placer de la Persona Suprema. De esos devotos se dice que son praśāntāḥ, que significa «completamente satisfecho». Śuddha-cetasaḥ quiere decir «consciente de Kṛṣṇa»; sus conciencias se han purificado. Cuando la conciencia está contaminada, creemos que somos el Señor del universo, pero cuando la conciencia ha sido purificada, nos consideramos el sirviente eterno de la Suprema Personalidad de Dios. Situándonos en esa posición de servidumbre eterna al Señor Supremo, y trabajando para Él perpetuamente, llegamos a obtener verdadera satisfacción completa. Mientras trabajemos para complacer nuestros propios sentidos, siempre estaremos llenos de ansiedad. Esa es la diferencia entre conciencia ordinaria y conciencia de Kṛṣṇa.