Text 127
Text 127
Verš
Texto
tāra sparśa haile, sarva-nāśa habe mora”
tāra sparśa haile, sarva-nāśa habe mora”
Synonyma
Palabra por palabra
Překlad
Traducción
„Tito služebníci bez přestání přicházejí a odcházejí. Kdybych se jich dotkl, byl by se mnou konec.“
«Los sirvientes vienen y van, sin la menor pausa. Si les tocase, sería mi ruina.»
Význam
Significado
Zde je zcela jasně řečeno, že kněží, kteří uctívají Božstvo, musí dbát na to, aby se udržovali naprosto čistí, a nikdo z venku se jich nesmí dotknout. Sanātana Gosvāmī a Haridāsa Ṭhākura se na základě svých dřívějších styků s muslimy považovali za mlecchy a yavany, a tak nevstupovali do chrámu, a dokonce ani nechodili po cestě před chrámovou branou. V indických chrámech je zvykem, že se kněží nedotýkají nikoho zvenku, a pokud se jich někdo takový dotkne, pak nevstoupí na oltář. To je velmi důležitý prvek chrámového uctívání.
En este verso se indica claramente que los sacerdotes que se ocupan en adorar a la Deidad deben ser muy cuidadosos de mantenerse completamente puros, sin dejar que les toquen personas ajenas. Sanātana Gosvāmī y Haridāsa Ṭhākura, debido a su anterior relación con los musulmanes, se consideraban a sí mismos mlecchas y yavanas, de modo que no entraban en el templo y ni siquiera iban por el camino que pasaba ante la puerta del templo. La costumbre en los templos de la India es que los sacerdotes no deben tocar siquiera a personas ajenas, y, si han sido tocados, no deben entrar en la habitación de la Deidad. Este punto es muy importante en la adoración de la Deidad.