TEXTS 16-18

Bg 1.16-18

Tekst

anantavijayaṁ rājā
kuntī-putro yudhiṣṭhiraḥ
nakulaḥ sahadevaś ca
sughoṣa-maṇipuṣpakau

kāśyaś ca parameṣv-āsaḥ
śikhaṇḍī ca mahā-rathaḥ
dhṛṣṭadyumno virāṭaś ca
sātyakiś cāparājitaḥ

drupado draupadeyāś ca
sarvaśaḥ pṛthivī-pate
saubhadraś ca mahā-bāhuḥ
śaṅkhān dadhmuḥ pṛthak pṛthak

Synonyms

Synoniemen

ananta-vijayam — Anantavijaya nimelist merikarpi; rājā — kuningas; kuntī- putraḥ — Kuntī poeg; yudhiṣṭhiraḥ — Yudhiṣṭhira; nakulaḥ — Nakula; sahadevaḥ — Sahadeva; ca — ja; sughoṣa-maṇipuṣpakau — Sughoṣa ja Maṇipuṣpaka nimelisi merikarpe; kāśyaḥ — Kāśī (ehk Vārāṇasī) kuningas; ca — ja; parama-iṣu-āsaḥ — võimas ambur; śikhaṇḍī — Śikhaṇḍī; ca — samuti; mahā-rathaḥ — see, kes suudab võidelda üksi tuhandete vastu; dhṛṣṭadyumnaḥ — Dhṛṣṭadyumna (kuningas Drupada poeg); virāṭaḥ — Virāṭa (prints, kes andis Pāṇḍavatele peavarju ajal, mil nad pidid end varjama); ca — samuti; sātyakiḥ — Sātyaki (Yuyudhāna, Jumal Kṛṣṇa vankrijuht); ca — ja; aparājitaḥ — see, kes ei olnud kunagi kaotajaks jäänud; drupadaḥ — Drupada, Pāñcāla kuningas; draupadeyāḥ — Draupadī pojad; ca — samuti; sarvaśaḥ — kõik; pṛthivī-pate — oo, kuningas; saubhadraḥ — Abhimanyu, Subhadrā poeg; ca — samuti; mahā-bāhuḥ — tugevakäeline; śaṅkhān — merikarpe; dadhmuḥ — puhus; pṛthak pṛthak — igaüks eraldi.

ananta-vijayam — de hoornschelp genaamd Anantavijaya; rājā — de koning; kuntī-putraḥ — de zoon van Kuntī; yudhiṣṭhiraḥ — Yudhiṣṭhira; nakulaḥ — Nakula; sahadevaḥ — Sahadeva; ca — en; sughoṣa-maṇi-puṣpakau — de hoornschelpen genaamd Sughoṣa en Maṇipuṣpaka; kāśyaḥ — de koning van Kāśī (Vārāṇasī); ca — en; parama-iṣu-āsaḥ — de grote boogschutter; śikhaṇḍī — Śikhaṇḍī; ca — ook; mahā-rathaḥ — iemand die het helemaal alleen tegen duizenden kan opnemen; dhṛṣṭadyumnaḥ — Dhṛṣṭadyumna (de zoon van koning Drupada); virāṭaḥ — Virāṭa (de prins die de Pāṇḍava’s onderdak bood toen ze zich moesten verbergen); ca — ook; sātyakiḥ — Sātyaki (andere naam van Yuyudhāna, de wagenmenner van Heer Kṛṣṇa); ca — en; aparājitaḥ — die nog nooit verslagen was; drupadaḥ — Drupada, de koning van Pāñcāla; draupadeyāḥ — de zonen van Draupadī; ca — ook; sarvaśaḥ — allemaal; pṛthivī-pate — o koning; saubhadraḥ — Abhimanyu, de zoon van Subhadrā; ca — ook; mahā-bāhuḥ — sterkgearmde; śaṅkhān — hoornschelpen; dadhmuḥ — bliezen; pṛthak pṛthak — ieder afzonderlijk.

Translation

Vertaling

Kuningas Yudhiṣṭhira, Kuntī poeg, puhus oma merikarpi Anantavijayat ja Nakula ning Sahadeva puhusid oma merikarpe Sughoṣat ja Maṇipuṣpakat. Võimas ambur Kāśī kuningas, suur sõdalane Śikhaṇḍī, Dhṛṣṭadyumna, Virāṭa, võitmatu Sātyaki, Drupada, Draupadī pojad ja teised, nagu tugevakäeline Subhadrā poeg, oo, mu kuningas – kõik nad puhusid oma merikarpe.

Koning Yudhiṣṭhira, de zoon van Kuntī, blies op zijn hoornschelp, de Ananta-vijaya, en Nakula en Sahadeva bliezen op de Sughoṣa en de Maṇipuṣpaka. Die grote boogschutter, de koning van Kāśī, de grote strijder Śikhaṇḍī, Dhṛṣṭadyumna,Virāṭa, de onoverwinnelijke Sātyaki, Drupada, de zonen van Draupadī, en anderen, o koning, zoals de sterkgearmde zoon van Subhadrā, bliezen ieder afzonderlijk op hun hoornschelp.

Purport

Betekenisverklaring

Sañjaya avaldas kuningas Dhṛtarāṣṭrale väga viisakalt arvamust, et tema arutut toimimisviisi – petta Pāṇḍu poegi ja upitada troonile, kuningriigi etteotsa oma pojad – ei saa pidada kuigi kiiduväärseks. Märgid juba näitasid, et selles suures lahingus saab hukka kogu Kuru dünastia. Kõik kohalolijad alates esiisa Bhīṣmast ja lõpetades tema lastelaste nagu Abhimanyu ja paljude teistega, sealhulgas paljude maailma riikide kuningatega, olid määratud hukkuma. Ning kogu selle katastroofi põhjustas kuningas Dhṛtarāṣṭra, kes pani aluse poliitikale, mida tema pojad järgisid.

Sañjaya maakte koning Dhṛtarāṣṭra tactvol duidelijk dat het bedriegen van de zonen van Pāṇḍu en de poging om zijn eigen zonen op de troon te zetten onverstandig en niet bepaald bewonderenswaardig was. Alle voortekenen wezen er duidelijk op dat de hele Kuru-dynastie in de grote slag gedood zou worden. Beginnend met Bhīṣma, de voorvader, tot kleinzonen als Abhimanyu en anderen, samen met de koningen van vele naties van de wereld, waren ze allemaal aanwezig en waren ze allemaal gedoemd te sterven. Koning Dhṛtarāṣṭra was de veroorzaker van de hele catastrofe, omdat hij de handelswijze van zijn zonen aanmoedigde.