Skip to main content

KAPITOLA DESÁTÁ

Capítulo Dez

Bitva mezi polobohy a Vṛtrāsurou

A Batalha entre os Semideuses e Vṛtrāsura

V této kapitole je popsáno, jak poté, co Indra získal Dadhīciho tělo, byl z kostí tohoto těla vytvořen blesk a vypukl boj mezi Vṛtrāsurou a polobohy.

Como se descreve neste capítulo, depois que Indra obteve de Dadhīci o corpo deste, preparou-se um raio com os ossos de Dadhīci, e ocorreu uma luta entre Vṛtrāsura e os semideuses.

Polobozi vyhledali na pokyn Nejvyšší Osobnosti Božství Dadhīciho Muniho a požádali ho o jeho tělo. Dadhīci Muni ho žertem odmítl opustit — jen aby slyšel polobohy hovořit o náboženských zásadách — ale nakonec souhlasil, že se ho vzdá pro vyšší cíle, neboť po smrti obvykle tělo sežerou nízká zvířata, jako jsou psi a šakali. Nejprve vnořil své hrubohmotné tělo vytvořené z pěti prvků do původního zdroje těchto pěti prvků a potom umístil svou duši k lotosovým nohám Nejvyšší Osobnosti Božství. Takto se vzdal svého hrubého těla. S pomocí Viśvakarmy pak polobozi zhotovili z Dadhīciho kostí blesk. Ozbrojení touto zbraní se připravili k boji a nasedli na slony.

Seguindo a ordem da Suprema Personalidade de Deus, os semi­deuses foram ter com Dadhīci Muni e lhe pediram o corpo. Como queria ouvir os semideuses falarem sobre os princípios da religião, Dadhīci Muni recusou-se a abdicar do corpo por simples troça, mas, por propósitos superiores, concordou em abandoná-lo mais tarde, pois, depois da morte, o corpo costuma ser comido por animais inferiores, tais como cães e chacais. Dadhīci Muni primei­ramente mergulhou seu corpo grosseiro feito de cinco elementos no conjunto original formado de cinco elemen­tos, após o que colocou sua alma aos pés de lótus da Suprema Personalidade de Deus. Assim, abandonou seu corpo grosseiro. Com a ajuda de Viśvakarmā, os semideuses prepararam um raio que seria formado pelos ossos de Dadhīci. Munidos dessa arma sob a forma de um raio, eles se dispuseram a lutar e montaram nas costas de elefantes.

Na konci Satya-yugy a začátku Tretā-yugy vypukl velký boj mezi polobohy a asury. Jelikož asurové nemohli snést záři polobohů, utekli z bitvy a nechali svého velitele Vṛtrāsuru bojovat samotného. Když však Vṛtrāsura viděl démony utíkat, poučil je, jak důležité je bojovat a zemřít na bojišti. Ten, kdo v bitvě zvítězí, získá hmotné vlastnictví a ten, kdo na bojišti zemře, dosáhne okamžitě sídla na nebeských planetách. Bojovník v každém případě získá ze svého jednání prospěch.

No fim de Satya-yuga e no começo de Tretā-yuga, deu-se uma grande batalha travada entre os semideuses e os asuras. Incapazes de tolerar a refulgência dos semideuses, os asuras fugiram da bata­lha, deixando Vṛtrāsura, seu comandante, a lutar sozinho. Vṛtrāsura, entretanto, ao ver os demônios fugirem, instruiu-os sobre a impor­tância de lutar e morrer no campo de batalha. Aquele que sai vi­torioso na batalha ganha posses materiais, e aquele que morre no campo de batalha obtém imediatamente uma residência nos mundos celestiais. Em ambos os casos, o combatente se beneficia.

Sloka 1:
Śrī Śukadeva Gosvāmī řekl: Hari, Nejvyšší Osobnost Božství a příčina vesmírného projevu, udělil Indrovi tyto pokyny a před očima všech polobohů na místě zmizel.
VERSO 1:
Śrī Śukadeva Gosvāmī disse: Após transmitir a Indra essas instruções, Hari, a Suprema Personalidade de Deus, a causa da mani­festação cósmica, naquele mesmo instante e lugar desapareceu da presença dos semideuses que O observavam.
Sloka 2:
Ó králi Parīkṣite, polobozi v souladu s Pánovými pokyny vyhledali Dadhīciho, syna Atharvy. Byl nesmírně velkodušný, a když ho požádali, aby jim dal své tělo, ihned částečně souhlasil. Chtěl od nich však vyslechnout náboženské pokyny, a proto se usmál a žertem pravil:
VERSO 2:
Ó rei Parīkṣit, seguindo as instruções do Senhor, os semideuses foram ter com Dadhīci, o filho de Atharvā. Ele era muito liberal, e quando lhe pediram que lhes desse seu corpo, ele logo manifestou o seu consentimento parcial. Entretanto, somente para ouvi-los transmi­tir instruções religiosas, ele sorriu e falou as seguintes palavras jocosas.
Sloka 3:
Ó vznešení polobozi, všechny živé bytosti, které přijaly hmotná těla, připravuje v době smrti o vědomí krutá, nesnesitelná bolest. Což o této bolesti nevíte?
VERSO 3:
Ó elevados semideuses, na hora da morte, severas e insuportáveis dores tiram a consciência de todas as entidades vivas que aceitaram corpos materiais. Desconheceis que existe essa dor?
Sloka 4:
Všechny živé bytosti v tomto hmotném světě velice lpí na svém hmotném těle. Každý si ho chce udržet navěky a snaží se ho všemi prostředky ochránit; i za cenu všeho svého vlastnictví. Kdo by tedy byl ochotný dát své tělo komukoliv, byť by o ně žádal Samotný Pán Viṣṇu?
VERSO 4:
Neste mundo material, toda entidade viva é muito apegada ao seu corpo material. Esforçando-se em manter seu corpo para sempre, a pessoa faz todo o possível para protegê-lo, sacrificando, inclusive, todas as suas posses. Portanto, quem estaria disposto a entregar o seu corpo a outrem, mesmo que o Senhor Viṣṇu estivesse requisi­tando tal corpo?
Sloka 5:
Polobozi odpověděli: Ó vznešený brāhmaṇo, zbožné osoby, jako jsi ty, jejichž činnosti jsou hodné chvály, jsou velice laskavé a přívětivé ke všem lidem. Co by takové zbožné duše nemohly dát pro dobro druhých? Mohou dát vše, včetně svých vlastních těl.
VERSO 5:
Os semideuses responderam: Ó excelente brāhmaṇa, pessoas pie­dosas iguais a ti, cujas atividades são louváveis, mostram muita bon­dade e afeição para com as pessoas em geral. O que tais almas piedosas poderiam se recusar a fazer em prol dos demais? Elas podem dar tudo, inclusive seus próprios corpos.
Sloka 6:
Ti, kdo si příliš hledí svých vlastních zájmů, žádají o něco druhé, aniž by znali jejich bolesti. Kdyby však žebrající znal potíže dárce, o nic by ho nežádal. Ani ten, kdo je schopen dávat milodary, nezná těžkosti žebráka, neboť jinak by mu neodmítl dát nic, o co ho žebrák požádá.
VERSO 6:
Aqueles que estão demasiadamente interessados em si mesmos pedem algo aos outros, ignorando a dor alheia. Contudo, se quem pede conhecesse a dificuldade enfrentada pelo doador, ele nada pediria. Do mesmo modo, aquele que é capaz de fazer caridade desconhece a dificuldade pela qual passa a pessoa que pede, pois, do contrário, não se recusaria a lhe dar qualquer coisa que este desejasse em caridade.
Sloka 7:
Velký mudrc Dadhīci řekl: Odmítl jsem vaši žádost o mé tělo, jen abych vás slyšel mluvit o náboženských zásadách. I když je mi nesmírně drahé, nyní se ho musím vzdát pro vaše vyšší cíle, neboť vím, že mě stejně dnes či zítra opustí.
VERSO 7:
O grande sábio Dadhīci falou: Simplesmente para ouvir falardes sobre os princípios religiosos, recusei-me a oferecer meu corpo quando o pedistes. Agora, não obstante meu corpo me seja extremamente querido, devo dá-lo em prol de vossos excelentes propósi­tos, pois reconheço que o perderei hoje ou amanhã.
Sloka 8:
Ó polobozi, toho, kdo necítí slitování s trpícím lidstvem a neobětuje své dočasné tělo vyšším cílům — náboženským zásadám či věčné slávě—nepochybně litují i nehybné bytosti.
VERSO 8:
Ó semideuses, alguém que não sente compaixão pelo sofrimento da humanidade e que não sacrifica seu corpo temporário em prol de causas superiores, tais como os princípios religiosos ou a glória eterna, com certeza é digno de lamentação mesmo entre os seres inertes.
Sloka 9:
Je-li člověk nešťastný, když vidí neštěstí jiných živých bytostí, a šťastný, když vidí jejich štěstí, jeho náboženské zásady jsou nepomíjivé. Tak je hodnotí vznešené osoby, které jsou považovány za zbožné a dobrotivé.
VERSO 9:
Se uma pessoa se entristece ao ver o sofrimento de outras entidades vivas e se alegra ao ver sua felicidade, os princípios religiosos dessa pessoa são apreciados como imperecíveis por parte de personalidades elevadas e consideradas piedosas e benevolentes.
Sloka 10:
Toto tělo, jemuž je souzeno se po smrti stát potravou psů a šakalů, nepřináší mně, duši, ve skutečnosti nic dobrého. Lze ho používat pouze krátký čas a kdykoliv může zaniknout. Tělo a všechno jeho vlastnictví, bohatství a příbuzné je třeba zaměstnat ve prospěch druhých, neboť jinak to vše bude jen zdrojem utrpení a neštěstí.
VERSO 10:
Este corpo, que, após a morte, torna-se comida para cães e chacais, realmente não faz nenhum bem a mim, a alma espiritual. Ele é útil apenas por pouco tempo e pode perecer a qualquer instante. O corpo e suas posses, suas riquezas e parentes devem ser direcionados em benefício alheio. Do contrário, serão uma fonte de tribulações e sofrimentos.
Sloka 11:
Śrī Śukadeva Gosvāmī řekl: Dadhīci Muni, syn Atharvy, se takto rozhodl poskytnout své tělo polobohům. Sebe, duši, umístil k lotosovým nohám Nejvyšší Osobnosti Božství, a tak se vzdal svého hrubohmotného těla vytvořeného z pěti prvků.
VERSO 11:
Śrī Śukadeva Gosvāmī disse: Dadhīci Muni, o filho de Atharvā, decidiu, então, abandonar seu corpo para servir aos semideuses. Ele colocou a si próprio, a alma espiritual, aos pés de lótus da Suprema Personalidade de Deus e, dessa maneira, abandonou seu corpo material grosseiro feito de cinco elementos.
Sloka 12:
Dadhīci Muni ovládl své smysly, životní sílu, mysl a inteligenci a pohroužil se do tranzu. Takto přeťal všechna svá hmotná pouta. Nevnímal ani, jak se jeho hmotné tělo oddělilo od jeho vlastního já.
VERSO 12:
Dadhīci Muni controlou seus sentidos, força vital, mente e inteligência e se absorveu em transe. Assim, ele rompeu todos os seus laços materiais. Ele não pôde perceber como seu corpo material se separou do seu eu.
Sloka 13-14:
Poté král Indra pevně uchopil blesk, který vytvořil Viśvakarmā z Dadhīciho kostí. Indra, prostoupený vznešenou mocí Dadhīciho Muniho a osvícený mocí Nejvyšší Osobnosti Božství, jel na hřbetě svého přepravce Airāvaty, obklopený všemi polobohy, a velcí mudrci na něj pěli chválu. Když ujížděl zabít Vṛtrāsuru, nádherně zářil a těšil tak všechny tři světy.
VERSOS 13-14:
Depois disso, o rei Indra, com muita firmeza, empunhou o raio que Viśvakarmā fabricara utilizando os ossos de Dadhīci. Investido do extraordinário poder de Dadhīci Muni e iluminado pelo poder da Suprema Personalidade de Deus, Indra, cercado por todos os semi­deuses, passeava montado nas costas de seu carregador, Airāvata, ao mesmo tempo em que todos os grandes sábios lhe ofereciam louvores. Assim, o brilho que dele emanava era muito belo, aprazendo os três mundos enquanto ele partia para matar Vṛtrāsura.
Sloka 15:
Můj milý králi Parīkṣite, Indra s hněvem mocně napadl Vṛtrāsuru obklopeného vůdci démonských vojsk, stejně jako se kdysi Rudra zuřivě hnal na Antaku (Yamarāje), aby ho zabil.
VERSO 15:
Meu querido rei Parikṣit, da mesma forma que Rudra, estando muito irado contra Antaka [Yamarāja] em outra ocasião precipitou-se em direção a Antaka para matá-lo, Indra, irado e com muito vigor, atacou Vṛtrāsura, que estava cercado pelos líderes dos exércitos demoníacos.
Sloka 16:
Na konci Satya-yugy a počátku Tretā-yugy se pak na břehu řeky Narmady odehrála nelítostná bitva mezi polobohy a démony.
VERSO 16:
Depois disso, no final de Satya-yuga e no início de Treta-yuga, ocorreu uma feroz batalha entre os semi­deuses e os demônios às margens do Narmadā.
Sloka 17-18:
Ó králi, když všichni asurové v čele s Vṛtrāsurou přišli na bojiště, viděli krále Indru nesoucího blesk uprostřed zástupu Rudrů, Vasuů, Ādityů, Aśvinī-kumārů, Pitů, Vahniů, Marutů, Ṛbhuů, Sādhyů a Viśvadevů. Indra, obklopen svou společností, vydával tak pronikavou záři, že ji démoni nemohli snést.
VERSOS 17-18:
Ó rei, ao adentrarem o campo de batalha, todos os asuras, liderados por Vṛtrāsura, viram o rei Indra carregando o raio e cer­cado pelos Rudras, Vasus, Ādityas, Aśvinī-kumāras, Pitās, Vahnis, Maruts, Ṛbhus, Sādhyas e Viśvadevas. Cercado por seus partidários, Indra emanava tamanho brilho que ofuscava os demônios.
Sloka 19-22:
Proti vojskům krále Indry, jež ani zosobněná smrt nemůže snadno překonat, se postavilo mnoho stovek a tisíců démonů, polodémonů, Yakṣů, Rākṣasů (lidojedů) a dalších, které vedli Sumāli a Māli. Mezi démony byli Namuci, Śambara, Anarvā, Dvimūrdhā, Ṛṣabha, Asura, Hayagrīva, Śaṅkuśirā, Vipracitti, Ayomukha, Pulomā, Vṛṣaparvā, Praheti, Heti a Utkala. Všichni tito nepřemožitelní démoni se zlatými ozdobami na těle, řvoucí zuřivě a nebojácně jako lvi, sužovali polobohy kyji, holemi, šípy, ozubenými střelami, palicemi a kopími.
VERSOS 19-22:
Muitas centenas e milhares de demônios, semidemônios, Yakṣas, Rākṣasas [canibais] e outros, encabeçados por Sumāli e Māli, resistiram aos exércitos do rei Indra, os quais até mesmo a morte personificada sente dificuldade de sujeitar. Entre os demônios, constavam Namuci, Śambara, Anarvā, Dvimūrdhā, Ṛṣabha, Asura, Hayagrīva, Śaṅkuśirā, Vipracitti, Ayomukha, Pulomā, Vṛṣaparvā, Praheti, Heti e Utkala. Rugindo tumultuosa e destemidamente como leões, esses demônios invencíveis, estando todos vestidos com joias de ouro e empunhando armas, tais como maças, clavas, flechas, azagaias, tacapes e lanças, afligiam os semideuses.
Sloka 23:
Démoni vyzbrojení bodci, trojzubci, sekerami, meči a dalšími zbraněmi, jako jsou śataghnī a bhuśuṇḍi, zaútočili z různých stran a rozehnali všechny vojevůdce polobohů.
VERSO 23:
Munidos de lanças, tridentes, machados, espadas e outras armas, tais como śataghnīs e bhuśuṇḍis, os demônios atacavam de diferentes direções e dispersavam todos os líderes dos exércitos dos semideuses.
Sloka 24:
Polobozi byli zcela zakryti množstvím šípů, které na ně dopadaly jeden za druhým, a proto je nebylo vidět, stejně jako není vidět hvězdy na nebi, když je zakrývají husté mraky.
VERSO 24:
Assim como as estrelas não podem ser vistas quando o céu está coberto por densas nuvens, os semideuses, estando completamente cobertos pela chuva de flechas que seguidamente caíam sobre eles, também não podiam ser vistos.
Sloka 25:
Záplavy různých zbraní a šípů, vystřelených s cílem zabít vojáky polobohů, se k nim nedostaly, protože polobozi jednali rychle a ještě na nebi rozsekali tyto zbraně na tisíce kousků.
VERSO 25:
A chuva de vários tipos de armas e flechas disparadas para matar os soldados dos semideuses não os atingiam porque os semideuses, agindo com presteza, cortavam as armas em milhares de pedaços enquanto elas ainda estavam no ar.
Sloka 26:
Když démonům ubývalo zbraní a manter, začali na polobohy házet vrcholky hor, stromy a kameny, ale polobozi byli natolik mocní a zruční, že všechny tyto zbraně zlikvidovali tak, že je stejně jako předtím roztříštili ještě na nebi.
VERSO 26:
Ao verem que suas armas e mantras escasseavam, os demônios passaram a arremessar picos de montanhas, árvores e pedras sobre os soldados dos semideuses, mas os semideuses eram tão poderosos e hábeis que, tal como antes, neutralizavam todas essas armas, despeda­çando-as no ar.
Sloka 27:
Když vojáci démonů pod velením Vṛtrāsury viděli, že vojáci krále Indry jsou zcela v pořádku a že jejich přívaly zbraní — a dokonce ani stromů, kamenů a vrcholků hor — je vůbec nezranily, dostali velký strach.
VERSO 27:
Quando os soldados dos demônios, comandados por Vṛtrāsura, viram que os soldados do rei Indra estavam incólumes, não tendo sido feridos por nenhum de seus projéteis, tampouco pelas árvores, pedras e picos de montanhas, os demônios ficaram muito amedrontados.
Sloka 28:
Když nějaké bezvýznamné osoby používají hrubá slova, aby rozhněvaně vznášeli proti světcům nepravdivá obvinění, velké osobnosti jejich jalová slova neznepokojují. Stejně tak byly bezvýsledné všechny snahy démonů proti polobohům, kteří byli v příznivém postavení, pod ochranou Kṛṣṇy.
VERSO 28:
Quando pessoas insignificantes se valem de palavras ásperas para lançar acusações falsas e iradas contra pessoas santas, essas palavras vãs não perturbam as grandes personalidades. Do mesmo modo, eram inúteis todos os esforços dos demônios contra os semideuses, que, sob a proteção de Kṛṣṇa, estavam em posição vantajosa.
Sloka 29:
Když asurové, kteří nejsou nikdy oddanými Pána Kṛṣṇy, Nejvyšší Osobnosti Božství, zjistili, že všechny jejich snahy jsou marné, ztratili svou válečnickou pýchu. Hned na počátku boje opustili svého vůdce a rozhodli se utéci, protože je nepřítel připravil o všechnu kuráž.
VERSO 29:
Os asuras, que sempre se negam a ser devotos do Senhor Kṛṣṇa, a Suprema Personalidade de Deus, perderam seu orgulho na luta ao perceberem que todos os seus esforços eram em vão. Abandonando seu líder logo no começo da batalha, eles decidiram fugir, pois o inimigo os havia privado de todos os seus poderes.
Sloka 30:
Vṛtrāsura byl skutečně velkomyslným hrdinou. Když viděl, jak se jeho vojsko rozpadlo a všichni asurové — dokonce i ti, kteří byli známí jako velcí hrdinové — s velkým strachem utíkají z bojiště, usmál se a pronesl následující slova.
VERSO 30:
Vendo todo o seu exército destroçado e percebendo todos os asuras, mesmo aqueles com fama de grandes heróis, fugindo do campo de batalha devido ao medo intenso, Vṛtrāsura, que era realmente um herói magnânimo, sorriu e falou as seguintes palavras.
Sloka 31:
Vṛtrāsura, hrdina mezi hrdiny, pronesl slova, která odpovídala jeho postavení, času a okolnostem a která si zasloužila velké ocenění uvážlivých lidí. Zavolal na hrdiny z řad démonů: “Ó Vipracitti! Ó Namuci! Ó Pulomo! Ó Mayo, Anarvo a Śambaro! Prosím, neutíkejte a vyslechněte mě.”
VERSO 31:
De acordo com sua posição e levando em consideração o tempo e as circunstâncias, Vṛtrāsura, o herói entre os heróis, falou palavras dignas de serem apreciadas por homens dados à reflexão. Ele conclamou os heróis dos demônios: “Ó Vipracitti! Ó Namuci! Ó Pulomā! Ó Maya, Anarvā e Śambara! Por favor, escutai o que tenho a dizer e não fujais.”
Sloka 32:
Vṛtrāsura řekl: Všechny živé bytosti, které se narodily v tomto hmotném světě, musí zemřít. Nikdo zde ještě nenašel žádné prostředky, jak se zachránit před smrtí. Dokonce ani Prozřetelnost neposkytla nic, pomocí čehož by jí bylo možné uniknout. Smrt je nevyhnutelná. Je-li však možné vhodnou smrtí dosáhnout přemístění na vyšší planetární soustavy a být zde za ni navždy oslavován, kdo by takovou slavnou smrt nepřijal?
VERSO 32:
Vṛtrāsura disse: Todas as entidades vivas que nasceram neste mundo material morrerão. O fato é que, neste mundo, ninguém jamais encontrou algum meio de se livrar da morte. Nem mesmo a providência forneceu meios para alguém escapar da morte. Nessas circunstâncias, sendo a morte inevitável, se alguém pode ganhar uma promoção aos sistemas planetários superiores e, então, ganhar aqui fama per­pétua em consequência de sua morte heroica, que homem não acei­taria uma morte assim tão gloriosa?
Sloka 33:
Existují dva způsoby, jak zemřít slavnou smrtí, a oba jsou velice vzácné. Jedním je zemřít po praktikování mystické yogy — zvláště bhakti-yogy—prostřednictvím které může člověk ovládnout mysl a životní sílu a opustit tělo pohroužen v myšlenkách na Nejvyšší Osobnost Božství. Druhým je zemřít na bojišti — stát v čele vojska a nikdy se neobracet zády k nepříteli. Tyto dva druhy smrti jsou v śāstrách doporučovány jako slavné.
VERSO 33:
Existem duas maneiras de obter uma morte gloriosa, e ambas são muito raras. Uma delas consiste em a pessoa morrer após executar yoga místico, especialmente bhakti-yoga, através do que é possível con­trolar a mente e a força vital e morrer com o pensamento absorto na Suprema Personalidade de Deus. A segunda consiste em morrer no campo de batalha, liderando o exército e nunca dando as costas ao inimigo. Essas duas espécies de morte são recomendadas nos śāstras como gloriosas.