Skip to main content

Sloka 2

Texto 2

Verš

Texto

śābdasya hi brahmaṇa eṣa panthā
yan nāmabhir dhyāyati dhīr apārthaiḥ
paribhramaṁs tatra na vindate ’rthān
māyāmaye vāsanayā śayānaḥ
śābdasya hi brahmaṇa eṣa panthā
yan nāmabhir dhyāyati dhīr apārthaiḥ
paribhramaṁs tatra na vindate ’rthān
māyāmaye vāsanayā śayānaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

śābdasya — védského zvuku; hi — jistě; brahmaṇaḥVed; eṣaḥ — tyto; panthāḥ — cesta; yat — to, co je; nāmabhiḥ — pod různými jmény; dhyāyati — uvažuje; dhīḥ — inteligence; apārthaiḥ — nesmyslnými myšlenkami; paribhraman — potulující se; tatra — tam; na — nikdy; vindate — užívá; arthān — skutečnosti; māyā-maye — v iluzorních věcech; vāsanayā — různými touhami; śayānaḥ — jako při snění ve spánku.

śābdasya — del sonido védico; hi — ciertamente; brahmaṇaḥ — de los Vedas; eṣaḥ — estos; panthāḥ — el camino; yat — que es; nāmabhiḥ — mediante diferentes nombres; dhyāyati — cavila; dhīḥ — inteligencia; apārthaiḥ — mediante ideas sin sentido; paribhraman — deambulando; tatra — ahí; na — jamás; vindate — disfruta; arthān — realidades; māyā-maye — en cosas ilusorias; vāsanayā — mediante diferentes deseos; śayānaḥ — como si soñara mientras duerme.

Překlad

Traducción

Védské mantry jsou podány tak matoucím způsobem, že to zavádí inteligenci lidí k nesmyslným věcem jako jsou nebeská království. Podmíněná duše se nechává unášet sny o takových iluzorních nebeských rozkoších, ale ve skutečnosti na těchto místech nezakusí žádné hmatatelné štěstí.

La manera en que se presentan los sonidos védicos es tan engañosa, que dirige la inteligencia de la gente hacia cosas sin sentido, tales como los reinos celestiales. Las almas condicionadas se la pasan soñando con esos ilusorios placeres celestiales, pero en verdad no saborean ninguna felicidad tangible en esos lugares.

Význam

Significado

Podmíněná duše si neustále plánuje štěstí v hmotném světě, a je ochotna jít až k hranicím vesmíru. Nestačí jí ani to, co je dostupné na této planetě Zemi, jejíž přírodní zdroje už lidé vydrancovali jak nejlépe uměli. Nyní se chtějí dostat na Měsíc nebo na Venuši a drancovat přírodní zdroje tam. Pán nás však v Bhagavad-gītě (8.16) upozorňuje, jak bezcenné jsou všechny planety tohoto vesmíru i jiných systémů. Existuje bezpočet vesmírů a bezpočet planet v každém z nich. Nikde ovšem není ochrany před hlavním utrpením hmotného bytí — před bolestí v podobě rození, smrti, stáří a nemoci. Pán říká, že ani nejvyšší planeta, Brahmaloka neboli Satyaloka (a co potom říci o ostatních planetách, jako jsou nebeské planety) není zemí šťastného života, neboť i tam jsou přítomné výše uvedené hmotné bolesti. Podmíněné duše podléhají přísným zákonům plodonosných činů, a tak jdou někdy vzhůru na Brahmaloku a pak zase dolů na Pātālaloku, jako hloupé děti na ruském kole. Skutečné štěstí se nachází v království Boha, kde nikdo netrpí bolestmi hmotného bytí. Védské pokyny předepisující plodonosné činnosti proto zavádějí živé bytosti špatným směrem. Můžeme si myslet, že v té či oné zemi nebo na té či oné planetě se žije lépe, ale nikde v hmotném světě se nesplní naše skutečná životní touha, kterou je věčný život s plnou inteligencí a naprostou blažeností. Śrīla Śukadeva Gosvāmī nepřímo potvrzuje, že Mahārāja Parīkṣit si na konci života nemá přát přemístění na takzvané nebeské planety, ale má se připravit na návrat zpátky domů, zpátky k Bohu. Žádná z hmotných planet a žádná z předností, které tam lze získat, nejsou věčné, a proto musíme mít vyloženou nechuť užívat si dočasného štěstí, které se nám nabízí.

El alma condicionada siempre está dedicada a trazar planes en busca de la felicidad dentro del mundo material, incluso hasta el tope de los límites del universo. Ella ni siquiera se siente satisfecha con las comodidades que hay disponibles en este planeta Tierra, en donde ha explotado los recursos naturales lo mejor que ha podido. Ella quiere ir a la Luna o al planeta Venus a explotar los recursos naturales de ahí. Pero el Señor nos ha advertido en el Bhagavad-gītā (8.16) que todos los innumerables planetas de este universo, así como también aquellos que se encuentran en otros sistemas, no valen la pena. Existe una infinidad de universos, y también hay una infinidad de planetas en cada uno de ellos. Pero ninguno es inmune a los principales sufrimientos de la existencia material, es decir, a los tormentos del nacimiento, la muerte, la vejez y las enfermedades. El Señor dice que ni siquiera el planeta más elevado de todos, conocido como Brahmaloka o Satyaloka (y ni qué hablar de otros planetas, tales como los planetas celestiales), es una tierra apropiada para residir en ella, debido a la presencia de los tormentos materiales, tal como se mencionó antes. Las almas condicionadas se encuentran estrictamente controladas por las leyes de las actividades fruitivas, a raíz de lo cual a veces ascienden hasta Brahmaloka y de nuevo descienden a Pātālaloka, como si fueran niños poco inteligentes que juegan en un tiovivo. La verdadera felicidad se encuentra en el Reino de Dios, en donde nadie tiene que someterse a los tormentos de la existencia material. Por lo tanto, los derroteros védicos que presentan actividades fruitivas a las entidades vivientes, son engañosos. Uno piensa que existe un modo de vida superior en este país o en aquel, o en este planeta o en aquel otro, pero en ninguna parte del mundo material uno puede cumplir el verdadero deseo de su vida, es decir, conseguir una vida eterna, plena inteligencia y bienaventuranza total. De una manera indirecta, Śrīla Śukadeva Gosvāmī afirma que, en la última etapa de la vida, Mahārāja Parīkṣit no debe desear trasladarse a los llamados planetas celestiales, sino que debe prepararse para ir de vuelta al hogar, de vuelta a Dios. Ninguno de los planetas materiales, ni las comodidades que hay disponibles en ellos para vivir, son perdurables; por ende, uno debe mostrar una verdadera renuencia a disfrutar de esa felicidad temporal que ellos proporcionan.