Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā kakva jest » JEDANAESTO POGLAVLJE

STIH 35

VERSO 35

Tekst

Texto

sañjaya uvāca
etac chrutvā vacanaṁ keśavasya
kṛtāñjalir vepamānaḥ kirīṭī
namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṁ
sa-gadgadaṁ bhīta-bhītaḥ praṇamya
sañjaya uvāca
etac chrutvā vacanaṁ keśavasya
kṛtāñjalir vepamānaḥ kirīṭī
namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṁ
sa-gadgadaṁ bhīta-bhītaḥ praṇamya

Synonyms

Sinônimos

sañjayaḥ uvāca – Sañjaya reče; etat – tako; śrutvā – čuvši; vacanam – govor; keśavasya – Kṛṣṇin; kṛta-añjaliḥ – sklopljenih ruku; vepamānaḥ – dršćući; kirītī – Arjuna; namaskṛtvā – odavši poštovanje; bhūyaḥ – ponovno; eva – i; āha – rekao; kṛṣṇam – Kṛṣṇi; sa-gadgadam – drhtavog glasa; bhīta-bhītaḥ – uplašen; praṇamya – odajući poštovanje.

sañjayaḥ uvāca — Sañjaya disse; etat — assim; śrutvā — ouvindo; vacanam — o discurso; keśavasya — de Kṛṣṇa; kṛta-añjaliḥ — de mãos postas; vepamānaḥ — tremendo; kirītī — Arjuna; namaskṛtvā — oferecendo reverências; bhūyaḥ — novamente; eva — também; āha — disse; kṛṣṇam — a Kṛṣṇa; sa-gadgadam — com a voz balbuciante; bhīta-bhītaḥ — amedrontado; praṇamya — oferecendo reverências.

Translation

Tradução

Sañjaya reče Dhṛtarāṣṭri: O kralju, čuvši te riječi Svevišnje Božanske Osobe, Arjuna je dršćući, sklopljenih ruku, iznova i iznova odavao poštovanje. Potom se drhtavim glasom bojažljivo obratio Gospodinu Kṛṣṇi.

Sañjaya disse a Dhṛtarāṣṭra: Ó rei, após ouvir estas palavras da Suprema Personalidade de Deus, Arjuna, trêmulo e de mãos postas, ofereceu repetidas reverências. Ele se dirigiu amedrontado ao Senhor Kṛṣṇa, e com a voz vacilante falou as seguintes palavras.

Purport

Comentário

SMISAO: Kao što smo već objasnili, Arjuna je u čudu bio zbunjen situacijom koju je stvorio kozmički oblik Svevišnje Božanske Osobe. Tako se, odajući ponizno poštovanje Kṛṣṇi, iznova i iznova, drhtavim glasom počeo moliti, ne kao prijatelj, već kao začuđeni bhakta.

Como já explicamos, devido à situação criada pela forma universal da Suprema Personalidade de Deus, Arjuna ficou perplexo e atônito e então, ele começou a oferecer respeitosas reverências repetidas vezes a Kṛṣṇa, e com uma voz vacilante começou a orar, não como amigo, mas como um devoto maravilhado.