Skip to main content

Text 50

VERSO 50

Texto

Texto

prāduścakartha yad idaṁ puruhūta rūpaṁ
teneśa nirvṛtim avāpur alaṁ dṛśo naḥ
tasmā idaṁ bhagavate nama id vidhema
yo ’nātmanāṁ durudayo bhagavān pratītaḥ
prāduścakartha yad idaṁ puruhūta rūpaṁ
teneśa nirvṛtim avāpur alaṁ dṛśo naḥ
tasmā idaṁ bhagavate nama id vidhema
yo ’nātmanāṁ durudayo bhagavān pratītaḥ

Palabra por palabra

Sinônimos

prāduścakartha — Tú has manifestado; yat — lo cual; idam — esta; puruhūta — ¡oh, muy adorado!; rūpam — forma eterna; tena — por esa forma; īśa — ¡oh, Señor!; nirvṛtim — satisfacción; avāpuḥ — obtenida; alam — tanta; dṛśaḥ — visión; naḥ — nuestra; tasmai — a Él; idam — esta; bhagavate — a la Suprema Personalidad de Dios; namaḥ — reverencias; it — solo; vidhema — ofrezcamos; yaḥ — quien; anātmanām — de aquellos que son menos inteligentes; durudayaḥ — no puede ser vista; bhagavān — la Suprema Personalidad de Dios; pratītaḥ — ha sido vista por nosotros.

prāduścakartha — Vós manifestastes; yat — que; idam — esta; puruhūta — ó tão adorado; rūpam — forma eterna; tena — por esta forma; īśa — ó Senhor; nirvṛtim — satisfação; avāpuḥ — obtida; alam — tanto; dṛśaḥ — visão; naḥ — nossa; tasmai — a Ele; idam — esta; bhagavate — à Suprema Personalidade de Deus; namaḥ — reverências; it — somente; vidhema — oferecemos; yaḥ — quem; anātmanām — daqueles que são menos inteligentes; durudayaḥ — não pode ser vista; bhagavān — a Suprema Personalidade de Deus; pratītaḥ — tem sido vista por nós.

Traducción

Tradução

¡Oh, Señor! Por tanto, ofrecemos reverencias a Tu forma eterna como Personalidad de Dios, que tan bondadosamente has manifestado ante nosotros. Tu forma suprema y eterna no es visible para personas desafortunadas y de inteligencia menor, pero nuestra mente y nuestra visión están muy satisfechas por verla.

Ó Senhor, portanto, oferecemos nossas respeitosas reverências a Vossa forma eterna como a Personalidade de Deus, que tão bondosamente manifestastes diante de nós. As pessoas desventuradas e menos inteligentes não podem ver Vossa forma suprema e eterna, mas, quanto a nós, nossa mente e nossa visão estão satisfeitíssimas de vê-la.

Significado

Comentário

Los cuatro sabios eran impersonalistas al principio de su vida espiritual, pero después, por la gracia de su padre y maestro espiritual, Brahmā, entendieron la forma espiritual eterna del Señor y se sintieron completamente satisfechos. En otras palabras, los trascendentalistas que aspiran al Brahman impersonal o al Paramātmā localizado no están completamente satisfechos, y todavía ansían más. Incluso si sus mentes están satisfechas, con todo, trascendentalmente sus ojos no están satisfechos. Pero en el momento en que esa clase de personas llegan a la comprensión de la Suprema Personalidad de Dios, quedan satisfechos en todos los aspectos. En otras palabras, se vuelven devotos y quieren ver la forma del Señor continuamente. Se confirma en la Brahma-saṁhitā que quien ha alcanzado amor trascendental por Kṛṣṇa, habiendo untado sus ojos con el ungüento del amor, ve la forma eterna del Señor constantemente. La palabra concreta que se usa con relación a esto, anātmanām, indica a aquellos que no tienen control sobre la mente y los sentidos y que, a raíz de esto, especulan y quieren ser uno con el Señor. Esas personas no pueden tener el placer de ver la forma eterna del Señor. Para los impersonalistas y los supuestos yogīs, la cortina de yoga-māyā esconde siempre al Señor. El Bhagavad-gītā dice que los impersonalistas y los supuestos yogīs no podían ver a Śrī Kṛṣṇa ni siquiera cundo estaba a la vista de todos, presente en la superficie de la Tierra, porque carecían de visión devocional. La teoría de los impersonalistas y los supuestos yogīs es que el Señor Supremo adopta una forma en particular cuando entra en contacto con māyā, aunque la realidad es que Él no tiene forma. Este concepto de los impersonalistas y supuestos yogīs les impide en sí mismo la visión de la Suprema Personalidad de Dios tal y como es. Por lo tanto, el Señor está siempre fuera del alcance de la vista de esos no devotos. Los cuatro sabios se sintieron tan agradecidos al Señor que Le ofrecieron sus reverencias respetuosas una y otra vez.

Os quatro sábios foram impersonalistas no começo de sua vida espiritual, mas, depois disso, pela graça de seu pai e mestre espiritual, Brahmā, eles entenderam a forma espiritual eterna do Senhor e sentiram-se plenamente satisfeitos. Em outras palavras, os transcendentalistas que aspiram ao Brahman impessoal ou ao Paramātmā localizado não estão plenamente satisfeitos e ainda anseiam por algo mais. Mesmo que fiquem satisfeitos mentalmente, de qualquer maneira, transcendentalmente, seus olhos não estarão satisfeitos. Contudo, assim que tais pessoas chegarem a compreender a Suprema Personalidade de Deus, ficarão satisfeitas sob todos os aspectos. Em outras palavras, elas se tornarão devotas e deverão ver continuamente a forma do Senhor. A Brahma-saṁhitā confirma que quem desenvolve amor transcendental por Kṛṣṇa, untando seus olhos com o unguento do amor, vê constantemente a forma eterna do Senhor. A palavra específica usada a este respeito, anātmanām, refere-se àqueles que não têm controle sobre a mente e os sentidos e que, portanto, especulam e querem tornar-se unos com o Senhor. Tais pessoas não podem ter o prazer de ver a forma eterna do Senhor. Para os impersonalistas e os ditos yogīs, o Senhor está sempre escondido pela cortina de yogamāyā. A Bhagavad-gītā diz que mesmo quando o Senhor Kṛṣṇa foi visto por todos enquanto esteve presente sobre a face da Terra, os impersonalistas e os ditos yogīs não puderam vê-lO por estarem desprovidos de visão devocional. A teoria dos impersonalistas e ditos yogīs é que o Senhor Supremo assume uma forma específica ao entrar em contato com māyā, embora, na verdade, Ele não tenha forma. Essa mesma concepção dos impersonalistas e supostos yogīs impede-os de ver a Suprema Personalidade de Deus como Ele é. Por isso, o Senhor está sempre além da visão de tais não-devotos. Os quatro sábios sentiram-se tão agradecidos ao Senhor que Lhe ofereceram suas respeitosas reverências repetidamente.

Así terminan los significados de Bhaktivedanta correspondientes al capítulo decimoquinto del Canto Tercero del Śrīmad-Bhāgavatam, titulado: «Descripción del reino de Dios».

Neste ponto, encerram-se os Significados Bhaktivedanta do terceiro canto, décimo quinto capítulo, do Śrīmad-Bhāgavatam, intitulado “Descrição do Reino de Deus”.