TEXT 12

TEKST 12

Verš

Tekst

sarva-dvārāṇi saṁyamya
mano hṛdi nirudhya ca
mūrdhny ādhāyātmanaḥ prāṇam
āsthito yoga-dhāraṇām

Synonyma

Synonyms

sarva-dvārāṇi — všechny brány těla; saṁyamya — ovládající; manaḥ — mysl; hṛdi — v srdci; nirudhya — uzavírající; ca — také; mūrdhni — na hlavu; ādhāya — soustřeďující; ātmanaḥ — duše; prāṇam — vzduch života; āsthitaḥ — setrvávající ve; yoga-dhāraṇām — spočinutí v yoze.

sarva-dvārāṇi – wszystkie bramy ciała; saṁyamya – kontrolując; manaḥ – umysł; hṛdi – w sercu; nirudhya – odgradzając; ca – również; mūrdhni – na głowie; ādhāya – skupiając; ātmanaḥ – duszy; prāṇam – powietrze życia; āsthitaḥ – usytuowany w; yoga-dhāraṇām – yogiczna sytuacja.

Překlad

Translation

Setrvávat v yoze znamená být odpoután od všech činností smyslů. Yogī k tomuto spočinutí v yoze dospěje, když uzavře všechny brány smyslů, soustředí mysl na srdce a pozvedne vzduch života do vrcholu hlavy.

Pozycja yogi polega na uwolnieniu się od przywiązania do wszelkich zmysłowych zajęć. Zamykając wejścia wszystkich zmysłów, skupiając umysł na sercu, a powietrze życia przenosząc na szczyt głowy, w taki oto sposób umacnia się on w yodze.

Význam

Purport

Aby mohl někdo provádět yogu, jak je zde doporučeno, musí nejdříve uzavřít brány skýtající veškerý smyslový požitek. Toto cvičení se nazývá pratyāhāra, odpoutání smyslů od smyslových objektů. Smyslové orgány určené k získávání poznání — oči, uši, nos, jazyk a pokožka — mají být zcela pod kontrolou a nemá jim být dovoleno užívat si objektů smyslů. Tak se mysl zaměří na Nadduši v srdci a životní síla je pozdvižena do vrcholu hlavy. V šesté kapitole je tento proces popsán podrobně. Jak již ale bylo uvedeno, není v současném věku praktický. Nejlepším procesem je rozvíjení vědomí Kṛṣṇy. Když oddaný dokáže trvale soustředit svou mysl na Kṛṣṇu na úrovni oddané služby, je pro něho snadné setrvávat v ničím nerušeném transcendentálním tranzu, v samādhi.

ZNACZENIE:

Aby praktykować yogę, należy, tak jak to tutaj nadmieniono, zamknąć drzwi do wszelkich uciech zmysłowych. Praktyka taka nazywana jest pratyāhāra, czyli powstrzymywaniem zmysłów od przedmiotów zmysłów. Zmysłowe narządy poznania, takie jak: oczy, uszy, nos, język i dotyk, powinny być całkowicie kontrolowane i nie powinny być angażowane w zadowalanie zmysłów. W ten sposób umysł skupia się na Duszy Najwyższej w sercu, a siła życiowa wznosi się do górnej części głowy. Proces ten dokładnie opisuje Rozdział Szósty. Jednak, jak wspomniano wcześniej, metoda ta nie jest praktyczna w tym wieku. Najlepszą i najdoskonalszą metodą jest świadomość Kṛṣṇy. Jeśli ktoś jest w stanie zawsze skupiać swój umysł na Kṛṣṇie poprzez służbę oddania, to bez trudu pozostanie on w niezakłóconej, transcendentalnej ekstazie, czyli w samādhi.