STIHOVI 3-4

VERSOS 3-4

Tekst

Texto

na rūpam asyeha tathopalabhyate
nānto na cādir na ca sampratiṣṭhā
aśvattham enaṁ su-virūḍha-mūlam
asaṅga-śastreṇa dṛḍhena chittvā

tataḥ padaṁ tat parimārgitavyaṁ
yasmin gatā na nivartanti bhūyaḥ
tam eva cādyaṁ puruṣaṁ prapadye
yataḥ pravṛttiḥ prasṛtā purāṇī

Synonyms

Sinônimos

na – ne; rūpam – oblik; asya – ovoga stabla; iha – u ovom svijetu; tathā – također; upalabhyate – može se opaziti; na – nikada; antaḥ – kraj; na – nikada; ca – također; ādiḥ – početak; na – nikada; ca – također; sampratiṣṭhā – temelj; aśvattham – stablo banjana; enam – ovo; su-virūḍha – čvrsto; mūlam – ukorijenjeno; asaṅga-śastreṇa – oružjem odvojenosti; dṛḍhena – odlučno; chittvā – presjeći; tataḥ – zatim; padam – mjesto; tat – to; parimārgitavyam – mora potražiti; yasmin – gdje; gatāḥ – otišavši; na – nikada ne; nivartanti – vraćaju se; bhūyaḥ – ponovno; tam – Njemu; eva – zacijelo; ca – također; ādyam – izvornoj; puruṣam – Božanskoj Osobi; prapadye – predaju se; yataḥ – od koje; pravṛttiḥ – počelo; prasṛtā – širi se; purāṇī – od davnina.

na — não; rūpam — a forma; asya — desta árvore; iha — neste mundo; tathā — também; upalabhyate — pode ser percebida; na — nunca; antaḥ — fim; na — nunca; ca — também; ādiḥ — início; na — nunca; ca — também; sampratiṣṭhā — a fundação; aśvattham — a figueira-de-bengala; enam — esta; su-virūḍha — fortemente; mūlam — arraigada; asaṅga-śastreṇa — pela arma do desapego; dṛḍhena — forte; chittvā — cortando; tataḥ — depois disso; padam — situação; tat — esta; parimārgitavyam — deve ser procurada; yasmin — onde; gatāḥ — indo; na — nunca; nivartanti — voltam; bhūyaḥ — de novo; tam — a Ele; eva — decerto; ca — também; ādyam — original; puruṣam — a Personalidade de Deus; prapadye — render-se; yataḥ — de quem; pravṛttiḥ — o começo; prasṛtā — estendido; purāṇī — muito velho.

Translation

Tradução

Pravi oblik toga stabla ne može se opaziti u ovom svijetu. Nitko ne može shvatiti gdje mu je kraj, gdje početak, a gdje temelj. To snažno ukorijenjeno drvo mora se odlučno presjeći odvojenošću. Nakon toga, osoba mora potražiti mjesto iz kojeg se, jednom otišavši, nikada više neće vratiti. Ondje se mora predati Svevišnjoj Božanskoj Osobi od koje je sve počelo i od koje se sve širi od davnina.

Não se pode perceber a verdadeira forma desta árvore neste mundo. Ninguém pode compreender onde ela acaba, onde começa, ou onde ela se alicerça. Mas com determinação, deve-se derrubar com a arma do desapego esta árvore fortemente arraigada. Em seguida, deve-se procurar aquele lugar do qual ninguém volta após ter chegado, e lá render-se a esta Suprema Personalidade de Deus de quem tudo começou e de quem tudo emana desde os tempos imemoriais.

Purport

Comentário

SMISAO: U ovom stihu Gospodin jasno izjavljuje da se pravi oblik banjanova stabla ne može shvatiti u materijalnom svijetu. Njegov korijen raste prema gore i zato se pravo stablo nalazi na drugom kraju. Osoba zapletena u materijalne ekspanzije drveta ne može vidjeti dokle se drvo proteže, niti gdje počinje. Ipak, mora pronaći uzrok. „Ja sam sin moga oca, moj otac je sin tog i tog čovjeka itd." Istražujući na taj način dolazi do Brahme, kojeg stvara Garbhodakaśāyī Viṣṇu. Tako na kraju dolazi do Svevišnje Božanske Osobe i to je kraj istraživanja. Mora pronaći izvor drveta, Svevišnju Božansku Osobu, družeći se s osobama koje posjeduju znanje o Svevišnjoj Božanskoj Osobi. Tada, zahvaljujući razumijevanju, postupno odbacuje vezanost za lažni odraz stvarnosti i znanjem presijeca vezu s njim. Tako dostiže pravo stablo.

Agora se afirma claramente que a verdadeira forma desta figueira-de-bengala não pode ser compreendida neste mundo material. Como a raiz fica para cima, a extensão da árvore verdadeira é a partir daquele ponto. Quando alguém está enredado nas expansões materiais da árvore, ele não pode ver até onde a árvore se estende, nem pode ver onde esta árvore começa. Entretanto, deve-se procurar descobrir a causa. “Eu sou filho de meu pai, meu pai é filho de fulano de tal, etc.” Através dessa busca, chegamos a Brahmā, que é gerado pelo Garbhodakaśāyī Viṣṇu. Quando finalmente alcançamos esta Suprema Personalidade de Deus, terminamos o trabalho de pesquisa. Deve-se buscar a origem desta árvore, que é a Suprema Personalidade de Deus, através da associação com pessoas que O conheçam. Pela compreensão podemos nos desapegar aos poucos deste falso reflexo da realidade, e pelo conhecimento podemos cortar a ligação e situarmo-nos de fato na verdadeira árvore.

U vezi s tim, riječ asaṅga veoma je značajna, jer je vezanost za osjetilno uživanje i gospodarenje materijalnom prirodom vrlo snažna. Slušajući one koji posjeduju pravo znanje osoba mora kroz razgovore o duhovnom nauku, temeljene na mjerodavnim spisima, odbaciti vezanost. Zahvaljujući takvim razgovorima u društvu bhakta prilazi Svevišnjoj Božanskoj Osobi. Prva stvar koju tada mora učiniti je predati se Gospodinu. Ovdje je opisano mjesto iz kojeg se osoba, jednom kad ode, nikada više ne vraća lažnom odrazu stabla. Svevišnja Božanska Osoba Kṛṣṇa izvorni je korijen iz kojega sve emanira. Da bismo stekli naklonost te Božanske Osobe, moramo se jednostavno predati. To je rezultat predanog služenja putem slušanja, pjevanja itd. On je uzrok očitovanja materijalnog svijeta. Gospodin je to već objasnio. Ahaṁ sarvasya prabhavaḥ: „Ja sam podrijetlo svega". Zato se moramo predati Kṛṣṇi, kako bismo se oslobodili zapletenosti u to snažno stablo materijalnog života. Predajući se Kṛṣṇi, samim tim izgubit ćemo vezanost za materijalno očitovanje.

A palavra asaṅga é muito importante neste contexto porque o interesse pelo gozo dos sentidos e pelo domínio sobre a natureza material é muito forte. Portanto, deve-se aprender o desapego, através de debates sobre a ciência espiritual e tomando por base as escrituras autorizadas, e devem-se ouvir as pessoas que têm verdadeiro conhecimento. Como resultado desta conversa com os devotos, chega-se à Suprema Personalidade de Deus. Logo, a primeira atitude que se deve tomar é render-se a Ele. Aqui se faz a descrição daquele lugar ao qual a pessoa vai e nunca mais volta a esta falsa árvore refletida. A Suprema Personalidade de Deus, Kṛṣṇa, é a raiz original da qual tudo emana. Para ganhar o favor desta Personalidade de Deus, tudo o que se precisa fazer é render-se, e consegue-se isto executando serviço devocional através de ouvir, cantar, etc. Kṛṣṇa é a causa da extensão do mundo material e isto já foi explicado por Ele mesmo. Āhaṁ sarvasya prabhavaḥ: “Eu sou a origem de tudo”. Portanto, para sair do enredamento desta forte figueira-de-bengala da vida material, devemos nos render a Kṛṣṇa. Logo que nos rendemos a Kṛṣṇa, desapegamo-nos automaticamente desta atmosfera material.