Skip to main content

Text 4

Sloka 4

Texto

Verš

yadā jighṛkṣan puruṣaḥ
kārtsnyena prakṛter guṇān
nava-dvāraṁ dvi-hastāṅghri
tatrāmanuta sādhv iti
yadā jighṛkṣan puruṣaḥ
kārtsnyena prakṛter guṇān
nava-dvāraṁ dvi-hastāṅghri
tatrāmanuta sādhv iti

Palabra por palabra

Synonyma

yadā — cuando; jighṛkṣan — deseando disfrutar; puruṣaḥ — la entidad viviente; kārtsnyena — por completo; prakṛteḥ — de la naturaleza material; guṇān — las modalidades; nava-dvāram — con nueve puertas; dvi — dos; hasta — manos; aṅghri — piernas; tatra — allí; amanuta — piensa; sādhu — muy bueno; iti — de ese modo.

yadā — když; jighṛkṣan — chce si užívat; puruṣaḥ — živá bytost; kārtsnyena — v úplnosti; prakṛteḥ — hmotné přírody; guṇān — kvalit; nava-dvāram — které má devět bran; dvi — dvě; hasta — ruce; aṅghri — nohy; tatra — tam; amanuta — myslí si; sādhu — velice dobré; iti — takto.

Traducción

Překlad

Cuando desea disfrutar de las modalidades de la naturaleza material en plenitud, la entidad viviente, de entre muchas formas corporales, prefiere aquella que tiene nueve puertas, dos manos y dos piernas. Así, prefiere un cuerpo de ser humano o de semidiós.

Když si chce živá bytost užívat kvalit hmotné přírody v jejich úplnosti, dává mezi mnoha tělesnými podobami přednost tělu, které má devět bran, dvě ruce a dvě nohy. Nejraději se tedy stává lidskou bytostí nebo polobohem.

Significado

Význam

Esta es una explicación muy buena de la forma en que el ser espiritual, la parte integral de Kṛṣṇa, Dios, recibe un cuerpo material por sus propios deseos. En el cuerpo de dos manos, dos piernas, etc., la entidad viviente disfruta en plenitud de las modalidades de la naturaleza material. El Señor Kṛṣṇa dice en el Bhagavad-gītā (7.27):

Zde je velice pěkný popis toho, jak duchovní bytost, nedílná část Kṛṣṇy, Boha, přijímá hmotné tělo na základě svých vlastních tužeb. Živá bytost získává dvě ruce, dvě nohy atd., a tak si plně užívá kvalit hmotné přírody. Pán Kṛṣṇa říká v Bhagavad-gītě (7.27):

icchā-dveṣa-samutthena
dvandva-mohena bhārata
sarva-bhūtāni sammohaṁ
sarge yānti parantapa
icchā-dveṣa-samutthena
dvandva-mohena bhārata
sarva-bhūtāni sammohaṁ
sarge yānti parantapa

«¡Oh, vástago de Bharata!, ¡oh, conquistador del enemigo!, todas las entidades vivientes nacen bajo la influencia de la ilusión, confundidas por las dualidades que surgen del deseo y la aversión».

“Ó potomku Bharaty (Arjuno), ó přemožiteli nepřátel, všechny živé bytosti se rodí do světa klamu a jsou zmateny dualitami, které vznikají z touhy a nenávisti.”

En origen, la entidad viviente es un ser espiritual, pero cuando desea disfrutar del mundo material, desciende a este mundo. Este verso nos permite entender que la entidad viviente primero acepta un cuerpo de forma humana, pero poco a poco, debido a sus actividades degradadas, cae a formas de vida inferiores, como las formas animales, vegetales y submarinas. El proceso de evolución gradual lleva de nuevo a la entidad viviente a un cuerpo humano, donde recibe otra oportunidad de liberarse del proceso de transmigración. Si de nuevo pierde la oportunidad de entender su posición, tiene que volver al ciclo de nacimientos y muertes en cuerpos de diversos tipos.

Původně je živá bytost duchovní, ale když si chce užívat hmotného světa, sestoupí do něho. Z tohoto verše vyplývá, že živá bytost nejprve přijímá tělo s lidskou podobou, ale kvůli svým nevhodným činnostem postupně klesá do nižších životních podob, jaké mají zvířata, rostliny a vodní živočichové. Postupnou evolucí získá živá bytost znovu tělo člověka a s ním další příležitost vyprostit se z neustálého převtělování. Pokud v lidské podobě opět promarní příležitost pochopit své postavení, dostane se znovu do koloběhu zrození a smrti v různých druzích těl.

No es muy difícil entender el deseo de la entidad viviente de venir al mundo material. Una persona nacida en una familia de āryas, en la que hay restricciones contra el comer carne, el consumo de drogas, alcohol, etc., los juegos de azar y la vida sexual ilícita, puede desear el disfrute de esas cosas prohibidas. Siempre habrá alguien que quiera tener relaciones sexuales ilícitas con una prostituta, o que quiera ir a un restaurante para comer carne y beber vino. Siempre habrá alguien que quiera jugar en los casinos, o disfrutar de supuestas actividades deportivas. Todas esas propensiones están en el corazón de las entidades vivientes (loke vyavāyāmiṣa-madya-sevā nityā hi jantor), solo que algunas entidades vivientes se paran a disfrutar de esas actividades abominables, y en consecuencia caen a un plano de degradación. Cuanto más se cultiva en el corazón el deseo de una vida degradada, más abominables son las formas de existencia en que se cae. Un determinado tipo de animal puede tener una fuerte tendencia a disfrutar de un tipo de goce sensorial, pero en la forma humana se puede disfrutar de todos los sentidos. La forma humana permite emplear todos los sentidos en actividades de complacencia. Quien no reciba la educación adecuada, caerá víctima de las modalidades de la naturaleza material, como se confirma en el Bhagavad-gītā (3.27):

Proč chce živá bytost přijít do hmotného světa, není příliš těžké pochopit. I když se člověk narodí v rodině Árjů, kde se dodržují zákazy ohledně jedení masa, požívání omamných látek, hazardování a nedovoleného sexu, přesto může mít touhu užívat si těchto zakázaných věcí. Vždy se najde někdo, kdo chce jít za prostitutkou, aby měl nedovolený sex, nebo do hotelu, aby mohl jíst maso a pít víno. Vždy se také najde někdo, kdo chce hazardovat v nočních klubech nebo vyhledávat požitek v takzvaných sportech. Tyto sklony jsou v srdcích živých bytostí, ale některé se rozhodnou užívat si těchto odporných činností, a proto klesají na degradovanou úroveň. Čím více si člověk v srdci přeje žít degradovaným životem, tím hlouběji klesá do různých odporných životních podob. To je základ převtělování a evoluce. Určité zvíře může mít silné sklony užívat si jednoho druhu smyslového požitku, ale v lidské podobě si lze užívat prostřednictvím všech smyslů. Lidské tělo dává možnost využít všech smyslů k získávání požitku. Není-li člověk náležitě vychován, stane se obětí kvalit hmotné přírody, jak o tom mluví Bhagavad-gītā (3.27):

prakṛteḥ kriyamāṇāni
guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ
ahaṅkāra-vimūḍhātmā
kartāham iti manyate
prakṛteḥ kriyamāṇāni
guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ
ahaṅkāra-vimūḍhātmā
kartāham iti manyate

«El alma espiritual que está confundida por la influencia del ego falso, se cree el autor de actividades que en realidad son ejecutadas por las tres modalidades de la naturaleza material». En cuanto deseamos disfrutar de los sentidos, quedamos bajo el control de la energía material, y de manera automática, mecánica, tenemos que pasar por diversas formas de vida en el ciclo de nacimientos y muertes.

“Duše zmatená falešným egem se považuje za konatele činností, které jsou ve skutečnosti konány třemi kvalitami hmotné přírody.” Jakmile si chce živá bytost užívat smyslů, dostane se pod vládu hmotné energie a automaticky se ocitne v koloběhu zrození a smrti v různých životních druzích.