Skip to main content

Text 32

Sloka 32

Texto

Verš

duḥkheṣv ekatareṇāpi
daiva-bhūtātma-hetuṣu
jīvasya na vyavacchedaḥ
syāc cet tat-tat-pratikriyā
duḥkheṣv ekatareṇāpi
daiva-bhūtātma-hetuṣu
jīvasya na vyavacchedaḥ
syāc cet tat-tat-pratikriyā

Palabra por palabra

Synonyma

duḥkheṣu — en cuestión de sufrimientos; ekatareṇa — de un tipo; api — incluso; daiva — providencia; bhūta — otras entidades vivientes; ātma — el cuerpo y la mente; hetuṣu — a causa de; jīvasya — de la entidad viviente; na — nunca; vyavacchedaḥ — detener; syāt — es posible; cet — aunque; tat-tat — de esas miserias; pratikriyā — remedio.

duḥkheṣu — utrpení; ekatareṇa — jednoho druhu; api — dokonce; daiva — prozřetelnost; bhūta — jiné živé bytosti; ātma — tělo a mysl; hetuṣu — kvůli; jīvasya — živé bytosti; na — nikdy; vyavacchedaḥ — ukončení; syāt — je možné; cet — i když; tat-tat — proti těmto utrpením; pratikriyā — protiopatření.

Traducción

Překlad

Las entidades vivientes tratan de neutralizar las condiciones miserables que les deparan la providencia, otras entidades vivientes y el cuerpo y la mente. Aun así, tienen que permanecer condicionadas bajo las leyes de la naturaleza, a pesar de todos sus esfuerzos por oponerse a ellas.

Živé bytosti se snaží zabránit různým druhům utrpení, pocházejícím od prozřetelnosti, jiných živých bytostí nebo těla a mysli. Přesto musí zůstat podmíněny přírodními zákony, bez ohledu na všechny jejich pokusy o odpor.

Significado

Význam

Tal como el perro que vaga de un lugar a otro para recibir un trozo de pan o ser apaleado, la entidad viviente vaga eternamente de un lugar a otro tratando de ser feliz y forjando muchos planes para remediar las miserias materiales. Esto es lo que se llama la lucha por la existencia. En la vida diaria podemos ver que realmente nos vemos obligados a hacer planes para alejar de nosotros las circunstancias miserables. Para liberarnos de una circunstancia miserable, nos tenemos que enredar en otra semejante. Un pobre sufre porque no tiene dinero, pero si quiere hacerse rico, tiene que hacer grandes esfuerzos. En realidad, esa no es una forma de solucionar el problema, sino otra trampa de la energía ilusoria. Si, en lugar de esforzarse por remediar la situación, se contentase con la posición en que se encuentra, sabiendo que ha llegado a ella por sus actividades pasadas, podría ocupar su energía en el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. Eso se recomienda en todas las Escrituras védicas:

Živá bytost neustále cestuje ve snaze být šťastná a plánuje různé způsoby, jak ukončit hmotné neštěstí, stejně jako se pes toulá z místa na místo, aby dostal buď kousek chleba, nebo výprask. To se nazývá “boj o přežití”. Ve svém každodenním životě můžeme sami vidět, jak jsme nuceni dělat plány na odstranění hmotného utrpení. Abychom unikli z jedné nepříjemné situace, dostáváme se do jiné. Chudý člověk trpí, protože má málo peněz, ale chce-li zbohatnout, musí o to těžce bojovat na mnoha frontách. Ve skutečnosti to není řešení, ale léčka iluzorní energie. Pokud se člověk nesnaží změnit svoji situaci a je s ní spokojený, jelikož ví, že toto postavení je důsledkem jeho minulých činností, může namísto toho využít svoji energii pro rozvoj vědomí Kṛṣṇy. To doporučuje veškerá védská literatura.

tasyaiva hetoḥ prayateta kovido
na labhyate yad bhramatām upary adhaḥ
tal labhyate duḥkhavad anyataḥ sukhaṁ
kālena sarvatra gabhīra-raṁhasā
tasyaiva hetoḥ prayateta kovido
na labhyate yad bhramatām upary adhaḥ
tal labhyate duḥkhavad anyataḥ sukhaṁ
kālena sarvatra gabhīra-raṁhasā

«Las personas que son verdaderamente inteligentes y tienen inclinaciones filosóficas deben esforzarse únicamente por aquel objetivo que no se puede conseguir ni siquiera vagando desde el planeta más elevado [Brahmaloka] hasta el más bajo [Pātāla]. En cuanto a la felicidad que se deriva del disfrute de los sentidos, se puede obtener automáticamente con el transcurso del tiempo, tal como con el transcurso del tiempo obtenemos sufrimientos aunque no los deseemos» (Bhāg. 1.5.18). Simplemente debemos tratar de cultivar nuestra conciencia de Kṛṣṇa, y no perder el tiempo tratando de mejorar las condiciones materiales en que nos encontramos. En realidad, esas condiciones materiales no se pueden mejorar. Mejorar significa aceptar un sufrimiento de otro tipo. Sin embargo, si nos esforzamos por mejorar nuestra conciencia de Kṛṣṇa, los sufrimientos de la vida material desaparecerán sin necesidad de ningún esfuerzo adicional. Por esa razón, Kṛṣṇa promete: kaunteya pratijānīhi na me bhaktaḥ praṇaśyati: «¡Oh, hijo de Kuntī!, declara abiertamente que Mi devoto jamás perece» (Bg. 9.31). Quien emprenda el sendero del servicio devocional nunca será vencido, a pesar de todas las miserias del cuerpo y de la mente, y a pesar de todas las miserias que le deparen otras entidades vivientes y la providencia, miserias, todas ellas, que están fuera de nuestro control.

“Opravdu inteligentní a filozoficky zaměření lidé by se měli snažit dosáhnout pouze onoho cíle, jehož nelze dosáhnout ani putováním od nejvyšší planety (Brahmaloky) k nejnižší planetě (Pātāle). Co se týče štěstí, které lze získat ze smyslového požitku, to přijde časem automaticky, stejně jako v průběhu času přichází neštěstí, aniž bychom si ho přáli.” (Bhāg. 1.5.18) Měli bychom se jednoduše snažit vyvinout své vědomí Kṛṣṇy a neztrácet čas snahou o zlepšení svých hmotných podmínek. Hmotné podmínky ve skutečnosti nelze zlepšit. Každá taková snaha přináší zase další utrpení. Pokud se však snažíme zlepšit své vědomí Kṛṣṇy, utrpení hmotného života zmizí bez vedlejšího úsilí. Kṛṣṇa proto slibuje: kaunteya pratijānīhi na me bhaktaḥ praṇaśyati — “Ó synu Kuntī, směle vyhlas, že Můj oddaný nikdy nezanikne.” (Bg. 9.31) Ten, kdo se vydá cestou oddané služby, nebude nikdy zničen, bez ohledu na všechna utrpení způsobená tělem a myslí, jinými živými bytostmi a prozřetelností — utrpení, která jsou mimo náš vliv.