VERŠ 5

TEKST 5

Verš

Tekst

na hi kaścit kṣaṇam api
jātu tiṣṭhaty akarma-kṛt
kāryate hy avaśaḥ karma
sarvaḥ prakṛti-jair guṇaiḥ

Synonyma

Synonyms

na — nie; hi — určite; kaścit — každý; kṣaṇam — ani na okamih; api — tiež; jātu — vždy; tiṣṭhati — zostáva; akarma-kṛt — bez toho, že by niečo robil; kāryate — nútený konať; hi — určite; avaśaḥ — bezmocne; karma — činnosť; sarvaḥ — každá; prakṛti-jaiḥ — zrodené z kvalít hmotnej prírody; guṇaiḥ — podľa kvalít.

na – ani nie; hi – z pewnością; kaścit – każdy; kṣaṇam – chwila; api – również; jātu – w jakimkolwiek czasie; tiṣṭhati – pozostaje; akarma-kṛt – nie robiąc nic; kāryate – zmuszone do działania; hi – z pewnością; avaśaḥ – bezradnie; karma – praca; sarvaḥ – wszystko; prakṛti-jaiḥ – zrodzony z sił natury materialnej; guṇaiḥ – przez cechy.

Překlad

Translation

Všetci sú bezmocne nútení konať podľa vlastností získaných z kvalít hmotnej prírody; nikto nemôže zostať ani na okamih nečinný.

Wszyscy zmuszeni są do bezradnego działania odpowiednio do cech, które nabyli pod wpływem sił natury materialnej; dlatego nikt, nawet na chwilę, nie może powstrzymać się od zajęcia.

Význam

Purport

Živá bytosť nie je aktívna len vo vtelenom stave. Duša má už vo svojej povahe určené byť stále aktívna. Bez prítomnosti duše sa telo nemôže pohybovať. Telo je len stroj vedený dušou, ktorá je neustále aktívna a ani na chvíľu sa nezastaví. Preto sa musí zapojiť do oddanej láskyplnej služby Kṛṣṇovi, lebo inak by sa zamestnávala činnosťami riadenými iluzórnou energiou. V styku s hmotnou energiou sa individuálna duša stáva podriadenou trom kvalitám hmotnej prírody, a aby sa očistila od hmotnej pripútanosti, musí vykonávať povinnosti, ktoré predpisujú śāstry. Ak sa však duša zamestná priamo v oddanej službe Kṛṣṇovi, čo je jej prirodzenou funkciou, potom všetko, čo robí, jej prináša prospech. Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17) to potvrdzuje slovami:

ZNACZENIE:

Bezustanne działanie nie jest czymś właściwym dla istoty wcielonej, ale wynika ono z natury duszy. Bez obecności duszy ciało materialne nie może się poruszać. Ciało materialne jest jedynie martwym pojazdem wprowadzanym w ruch przez zawsze aktywną i nigdy nie przestającą działać duszę. Jeśli zatem dusza nie zostanie zaangażowana we właściwą pracę w świadomości Kṛṣṇy, wtedy zostanie zaangażowana w zajęcia narzucone jej przez energię iluzoryczną. W kontakcie z energią materialną dusza przyswaja sobie materialne cechy, i aby oczyścić ją z tych związków, konieczne jest zajęcie jej obowiązkami polecanymi w śāstrach. Kiedy jednak jest zaangażowana w naturalne zajęcia świadomości Kṛṣṇy, wtedy dobre jest dla niej wszystko, cokolwiek jest ona w stanie zrobić. Zapewnia o tym Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17):

tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ

„Kto oddane slúži Kṛṣṇovi, nič nestratí, aj keby si neplnil povinnosti predpísané v písmach, alebo by nevykonával oddanú službu dokonale, a dokonca ani keby poklesol. Aký prospech však človeku prinesie vykonávanie očistných obradov predpísaných v śāstrach, ak si nie je vedomý Kṛṣṇu?“ Takže očista je nevyhnutná pre pokročenie na úroveň vedomia Kṛṣṇu. Sannyāsa a všetky očistné úkony sú tu preto, aby človeku pomohli dosiahnuť konečný cieľ — vedomie Kṛṣṇu, bez ktorého možno všetko považovať za neúspech.

„Dla tego, kto przyjmuje świadomość Kṛṣṇy – nawet jeśli nie wypełnia obowiązków polecanych w śāstrach ani nie pełni służby oddania właściwie, i nawet jeśli potem upada z tego poziomu – nie ma żadnej straty ani zła. A kto przestrzega wszystkich zaleceń śāstr w celu oczyszczenia się, jaki pożytek może mieć z tego, jeśli nie jest on świadomy Kṛṣṇy?” Zatem proces oczyszczający ma służyć osiągnięciu najistotniejszej rzeczy – świadomości Kṛṣṇy. Więc sannyāsa, czy każdy inny proces oczyszczający, ma pomóc w osiągnięciu ostatecznego celu – stania się świadomym Kṛṣṇy, bez czego wszystko uważane jest za niepowodzenie.