Skip to main content

CC Madhya-līlā 2.18

Texto

prema-ccheda-rujo ’vagacchati harir nāyaṁ na ca prema vā
sthānāsthānam avaiti nāpi madano jānāti no durbalāḥ
anyo veda na cānya-duḥkham akhilaṁ no jīvanaṁ vāśravaṁ
dvi-trāṇy eva dināni yauvanam idaṁ hā-hā vidhe kā gatiḥ

Palabra por palabra

prema-cheda-rujaḥ — los sufrimientos de una relación amorosa rota; avagacchati — conoce; hariḥ — el Señor Supremo; na — no; ayam — esto; na ca — ni; prema — el amor; — ni; sthāna — el lugar adecuado; asthānam — un lugar no apropiado; avaiti — conoce; na — no; api — también; madanaḥ — Cupido; jānāti — conoce; naḥ — nosotras; durbalāḥ — muy débiles; anyaḥ — otro; veda — conoce; na — no; ca — también; anya-duḥkham — las dificultades de los demás; akhilam — toda; naḥ — nuestra; jīvanam — vida; — o; āśravam — simplemente llena de miserias; dvi — dos; trāṇi — tres; eva — ciertamente; dināni — días; yauvanam — juventud; idam — esta; - — ¡ay!; vidhe — ¡oh, Creador!; — cuál; gatiḥ — nuestro destino.

Traducción

«[Śrīmatī Rādhārāṇī solía lamentarse:] “Nuestro Kṛṣṇa no Se da cuenta de lo que hemos sufrido por las heridas que nuestras relaciones amorosas nos han causado. En realidad, el amor nos ha maltratado, pues no sabe dónde golpear y dónde no. Ni siquiera Cupido sabe de nuestra inmensa debilidad. ¿A quién voy a decir nada? Nadie puede comprender las dificultades de los demás. Nuestra vida, en realidad, no está bajo nuestro control, pues la juventud no dura más que dos o tres días y pronto se termina. En esas circunstancias, ¡oh, Creador!, ¿cuál será nuestro destino?”»

Significado

Éste es un verso del Jagannātha-vallabha-nāṭaka (3.9), de Rāmānanda Rāya.