Skip to main content

Bg. 11.41-42

Texto

sakheti matvā prasabhaṁ yad uktaṁ
he kṛṣṇa he yādava he sakheti
ajānatā mahimānaṁ tavedaṁ
mayā pramādāt praṇayena vāpi
yac cāvahāsārtham asat-kṛto ’si
vihāra-śayyāsana-bhojaneṣu
eko ’tha vāpy acyuta tat-samakṣaṁ
tat kṣāmaye tvām aham aprameyam

Palabra por palabra

sakhā — amigo; iti — así pues; matvā — pensando; prasabham — presuntuosamente; yat — todo lo; uktam — dicho; he kṛṣṇa — ¡oh, Kṛṣṇa!; he yādava — ¡oh, Yādava!; he sakhe — ¡oh, mi querido amigo!; iti — así pues; ajānatā — sin saber; mahimānam — glorias; tava — Tuyas; idam — esto; mayā — por mí; pramādāt — por necedad; praṇayena — por amor; api — o; yat — todo lo que; ca — también; avahāsa-artham — en broma; asat-kṛtaḥ — faltado el respeto; asi — se Te ha hecho; vihāra — al descansar; śayyā — al acostarse; āsana — al sentarse; bhojaneṣu — o al comer juntos; ekaḥ — solo; atha — o; api — también; acyuta — ¡oh, Tú, el infalible!; tat-samakṣam — entre compañeros; tat — todos esos; kṣāmaye — pido perdón; tvām — a Ti; aham — yo; aprameyam — inconmensurable.

Traducción

Considerándote mi amigo y sin conocer Tus glorias, Te he llamado irreflexivamente «¡oh, Kṛṣṇa!», «¡oh, Yādava!», «¡oh, amigo mío!». Por favor, perdona todo lo que haya hecho por locura o por amor. Te he faltado el respeto muchas veces, bromeando mientras descansábamos, acostándome en la misma cama, sentándome contigo o comiendo contigo, a veces a solas y a veces frente a muchos amigos. ¡Oh, Tú, el infalible!, por favor perdóname por todas esas ofensas.

Significado

Aunque Kṛṣṇa está manifestado ante Arjuna en Su forma universal, Arjuna recuerda su relación amistosa con Kṛṣṇa, y debido a ello le pide que lo perdone por todos los tratos informales que surgen de la amistad. Él está admitiendo que anteriormente no sabía que Kṛṣṇa podía adoptar esa forma universal, aunque Kṛṣṇa se lo había explicado como amigo íntimo de él. Arjuna no sabía cuántas veces podía haber irrespetado a Kṛṣṇa al llamarlo «¡oh, amigo mío!», «¡oh, Kṛṣṇa!», «¡oh, Yādava!», etc., sin reconocer Su opulencia. Pero Kṛṣṇa es tan bueno y misericordioso, que a pesar de esa opulencia actuó con Arjuna como un amigo. Así es la reciprocidad amorosa y trascendental que hay entre el devoto y el Señor. La relación que hay entre la entidad viviente y Kṛṣṇa está fija eternamente; esa relación no se puede olvidar, tal como lo podemos ver en el comportamiento de Arjuna. Aunque Arjuna ha visto la opulencia que hay en la forma universal, no puede olvidar la relación amistosa que tiene con Kṛṣṇa.