Skip to main content

Text 26

VERSO 26

Devanagari

Devanagari

गतस्वार्थमिमं देहं विरक्तो मुक्तबन्धन: ।
अविज्ञातगतिर्जह्यात् स वै धीर उदाहृत: ॥ २६ ॥

Text

Texto

gata-svārtham imaṁ dehaṁ
virakto mukta-bandhanaḥ
avijñāta-gatir jahyāt
sa vai dhīra udāhṛtaḥ
gata-svārtham imaṁ dehaṁ
virakto mukta-bandhanaḥ
avijñāta-gatir jahyāt
sa vai dhīra udāhṛtaḥ

Synonyms

Sinônimos

gata-sva-artham — without being properly utilized; imam — this; deham — material body; viraktaḥ — indifferently; mukta — being freed; bandhanaḥ — from all obligations; avijñāta-gatiḥ — unknown destination; jahyāt — one should give up this body; saḥ — such a person; vai — certainly; dhīraḥ — undisturbed; udāhṛtaḥ — is said to be so.

gata-sva-artham — sem ser adequadamente utilizado; imam — este; deham — corpo material; viraktaḥ — com indiferença; mukta — estando livre; bandhanaḥ — de todas as obrigações; avijñāta-gatiḥ — destino desconhecido; jahyāt — deve-se abandonar este corpo; saḥ — uma pessoa assim; vai — certamente; dhīraḥ — imperturbável; udāhṛtaḥ — afirma-se que é.

Translation

Tradução

He is called undisturbed who goes to an unknown, remote place and, freed from all obligations, quits his material body when it has become useless.

Aquele que vai para um lugar remoto e desconhecido e, livre de todas as obrigações, abandona o corpo material, quando este se torna inútil, é denominado “imperturbável”.

Purport

Comentário

Narottama dāsa Ṭhākura, a great devotee and ācārya of the Gauḍīya Vaiṣṇava sect, has sung, “My Lord, I have simply wasted my life. Having obtained the human body, I have neglected to worship Your Lordship, and therefore I have willingly drunk poison.” In other words, the human body is especially meant for cultivating knowledge of devotional service to the Lord, without which life becomes full of anxieties and miserable conditions. Therefore, one who has spoiled his life without such cultural activities is advised to leave home without knowledge of friends and relatives and, being thus freed from all obligations of family, society, country, etc., give up the body at some unknown destination so that others may not know where and how he has met his death. Dhīra means one who is not disturbed, even when there is sufficient provocation. One cannot give up a comfortable family life due to his affectionate relation with wife and children. Self-realization is obstructed by such undue affection for family, and if anyone is at all able to forget such a relation, he is called undisturbed, or dhīra. This is, however, the path of renunciation based on a frustrated life, but stabilization of such renunciation is possible only by association with bona fide saints and self-realized souls by which one can be engaged in the loving devotional service of the Lord. Sincere surrender unto the lotus feet of the Lord is possible by awakening the transcendental sense of service. This is made possible by association with pure devotees of the Lord. Dhṛtarāṣṭra was lucky enough to have a brother whose very association was a source of liberation for this frustrated life.

SIGNIFICADO—Narottama Dāsa Ṭhākura, um grande devoto e ācārya da seita Gauḍīya Vaiṣṇava, canta: “Meu Senhor, tenho simplesmente desperdiçado minha vida. Tendo obtido este corpo humano, negligenciei adorar Vossa Onipotência e, por isso, tenho bebido veneno voluntariamente.” Em outras palavras, o corpo humano se destina especialmente ao cultivo de conhecimento do serviço devocional ao Senhor, sem o qual a vida se torna cheia de ansiedades e condições miseráveis. Portanto, aquele que desperdiça sua vida sem essas atividades culturais é aconselhado a deixar o lar sem o conhecimento de amigos e parentes e, livrando-se assim de todas as obrigações de família, sociedade, país etc., abandonar o corpo em algum lugar desconhecido, para que os outros não saibam onde e como ele encontrou a morte. Dhīra significa aquele que não se perturba, mesmo quando há provocações o bastante para isso. Uma pessoa não pode abandonar uma confortável vida familiar devido a sua relação afetuosa para com esposa e filhos. A autorrealização é obstruída por essa indevida afeição pela família, e alguém que seja realmente capaz de esquecer essa relação é chamado de imperturbável, ou dhīra. Esse é, contudo, o caminho da renúncia baseado numa vida frustrada, mas a estabilização dessa renúncia somente é possível pela associação com santos fidedignos e almas autorrealizadas, pela qual a pessoa possa ocupar-se no serviço devocional amoroso ao Senhor. Rendição sincera aos pés de lótus do Senhor é possível pelo despertar do sentido transcendental de serviço. Isso se torna possível pela associação com devotos puros do Senhor. Dhṛtarāṣṭra teve a fortuna de ter um irmão cuja própria companhia era uma fonte de liberação para sua vida frustrada.