TEXT 21

TEKST 21

Verš

Tekst

yad yad ācarati śreṣṭhas
tat tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate

Synonyma

Synonyms

yat yat — cokoliv; ācarati — dělá; śreṣṭhaḥ — úctyhodný vůdce; tat — to; tat — a výhradně to; eva — jistě; itaraḥ — obyčejný; janaḥ — člověk; saḥ — on; yat — jakýkoliv; pramāṇam — příklad; kurute — činí; lokaḥ — celý svět; tat — to; anuvartate — následuje.

yat yat – cokolwiek; ācarati – czyni on; śreṣṭhaḥ – szanowany przywódca; tat – to; tat – i tylko to; eva – na pewno; itaraḥ – zwykła; janaḥ – osoba; saḥ – on; yat – którykolwiek; pramāṇam – przykład; kurute – spełnia; lokaḥ – cały świat; tat – to; anuvartate – naśladuje.

Překlad

Translation

Cokoliv dělá velký člověk, dělají pak i obyčejní lidé. Celý svět následuje vzor, který svým příkladem stanoví.

Cokolwiek by nie uczynił wielki człowiek, zwykli ludzie podążą w jego ślady. Standard, jaki ustanawia swoim przykładnym zachowaniem, przyjmuje cały świat.

Význam

Purport

Lidé obvykle potřebují nějakého vůdce, který by je učil vlastním chováním. Vůdce nemůže učit lidi, aby přestali kouřit, jestliže je sám kuřák. Pán Caitanya prohlásil, že než začne učitel vyučovat, má se sám chovat, jak je požadováno. Ten, kdo vyučuje tímto způsobem, je ācārya neboli ideální učitel. Učitel se tedy musí řídit zásadami śāstry (písma), aby učil obyčejné lidi. Nemůže si vymýšlet pravidla, která odporují zásadám zjevených písem. Manu-saṁhitā a podobné zjevené spisy jsou považovány za standardní knihy, kterými by se měla lidská společnost řídit. Učení vůdce se tedy má zakládat na zásadách těchto autoritativních śāster. Ten, kdo se chce zdokonalit, musí dodržovat standardní pravidla po vzoru velkých učitelů. Také Śrīmad-Bhāgavatam dokládá, že je třeba kráčet ve stopách velkých oddaných — tak je možné dosahovat pokroku na cestě duchovní realizace. Král či hlava státu, otec a učitel jsou považováni za přirozené vůdce nevinných lidí. Všichni tito vůdci mají velkou zodpovědnost vůči těm, kteří na nich závisí, a proto musí být dobře obeznámeni se standardními knihami obsahujícími morální a duchovní zákony.

ZNACZENIE:

Ogół ludzi zawsze potrzebuje jakiegoś przywódcy, który potrafi uczyć poprzez swoje zachowanie. Żaden przywódca nie może oduczyć ludzi palenia, jeśli sam pali. Pan Caitanya powiedział, że nauczyciel powinien zachowywać się właściwie nawet przed tym, zanim sam zacznie nauczać. Kto naucza w ten sposób, ten nazywany jest ācāryą, czyli nauczycielem idealnym. Aby zatem nauczać przeciętnego człowieka, nauczyciel musi przestrzegać nakazów śāstr (pism świętych). Nie może on stwarzać praw, które nie są zgodne z zasadami pism objawionych. Pisma objawione, jak Manu-saṁhitā i inne podobne, uważane są za księgi wzorcowe dla społeczeństwa ludzkiego, według których to społeczeństwo powinno postępować. Nauki przywódców społecznych powinny opierać się na zasadach tych wzorcowych pism. Jeśli ktoś pragnie uczynić postęp, musi przestrzegać takich wzorcowych zasad, tak jak praktykują to wielcy nauczyciele. Potwierdza to również Śrīmad-Bhāgavatam oznajmiając, że należy brać przykład z wielkich nauczycieli, gdyż taki jest sposób na zrobienie postępu na ścieżce realizacji duchowej. Król albo głowa państwa, ojciec i nauczyciel, wszyscy uważani są za naturalnych przywódców ogółu niewinnych podopiecznych i jako tacy są za nich odpowiedzialni. Dlatego muszą być oni obeznani z wzorcowymi księgami, będącymi kodeksami moralności życia duchowego.