Skip to main content

TEXT 13

TEKST 13

Verš

Tekst

pañcaitāni mahā-bāho
kāraṇāni nibodha me
sāṅkhye kṛtānte proktāni
siddhaye sarva-karmaṇām
pañcaitāni mahā-bāho
kāraṇāni nibodha me
sāṅkhye kṛtānte proktāni
siddhaye sarva-karmaṇām

Synonyma

Synonyms

pañca — pět; etāni — těchto; mahā-bāho — ó muži mocných paží; kāraṇāni — příčin; nibodha — poznej; me — ode Mě; sāṅkhye — ve Vedāntě; kṛta-ante — v závěru; proktāni — řečeno; siddhaye — za účelem dokonalosti; sarva — všech; karmaṇām — činností.

pañca – pięć; etāni – te; mahā-bāho – O potężny; kāraṇāni – przyczyny; nibodha – zrozum; me – ode Mnie; sāṅkhye – w Vedāncie; kṛta-ante – w konkluzji; proktāni – powiedziane; siddhaye – dla doskonałości; sarva – z wszystkiego; karmaṇām – czynności.

Překlad

Translation

Ó Arjuno, válečníku mocných paží, podle Vedānty má provedení veškerých činností pět příčin. Nyní je ode Mne poznej.

O potężny Arjuno, według Vedānty jest pięć przyczyn, które składają się na wszelkie działanie. Posłuchaj o nich.

Význam

Purport

Někdo se možná zeptá: “Když musí mít každá činnost nějakou reakci, jak je možné, že osoba vědomá si Kṛṣṇy netrpí výsledky svého jednání ani si jich neužívá?” Pán to vysvětluje odkazem na filozofii Vedānty. Říká, že všechny činnosti mají pět příčin, a aby byl někdo ve svém jednání úspěšný, musí je vzít v úvahu. Sāṅkhya znamená rozmluva o poznání a Vedānta je konečná rozmluva o poznání, a tak ji uznávají všichni přední ācāryové. I Śaṅkara uznává, že sāṅkhya uvedená v tomto verši poukazuje na Vedāntu. Proto je třeba se obracet o radu na takový autoritativní zdroj.

ZNACZENIE:
 
Można zadać pytanie, że skoro każda wykonywana czynność musi mieć jakieś skutki, to dlaczego osoba świadoma Kṛṣṇy nie odbiera tych skutków, manifestujących się bądź to w postaci cierpienia, bądź radości? Aby wykazać, w jaki sposób to się dzieje, Pan cytuje filozofię Vedānty. Mówi On, że jest pięć przyczyn warunkujących wszelkie działanie. Aby odnieść sukces w działaniu, należy poznać te pięć przyczyn. Sāṅkhya oznacza podstawę wiedzy, a Vedānta jest ostatecznym trzonem wiedzy, przyjmowanym przez wszystkich wielkich ācāryów, nawet przez Śaṅkarę, który zaakceptował Vedānta-sūtrę taką jaką jest. Należy więc wziąć pod uwagę takie autorytety.

Konečné řízení náleží Nadduši, která — jak je řečeno v Bhagavad-gītě (sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭaḥ) — každého zaměstnává určitými činnostmi tak, že mu připomíná jeho dřívější jednání. Činy na úrovni vědomí Kṛṣṇy, které jsou vedeny Nadduší z nitra, nenesou žádné reakce ani v tomto životě, ani v životě po smrti.

Ostateczna wola należy do Duszy Najwyższej i Bhagavad-gītā oznajmia: sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭaḥ. On angażuje każdego w pewien rodzaj czynności, poprzez przypomnienie mu o jego przeszłym działaniu. I czyny świadome Kṛṣṇy, wykonywane zgodnie z Jego wskazówką od wewnątrz, nie przynoszą żadnych skutków ani w tym życiu, ani w następnym.