TEXT 21

Tekst

Texte

te taṁ bhuktvā svarga-lokaṁ viśālaṁ
kṣīṇe puṇye martya-lokaṁ viśanti
evaṁ trayī-dharmam anuprapannā
gatāgataṁ kāma-kāmā labhante

Synoniemen

Synonyms

te — zij; tam — dat; bhuktvā — genietend; svarga-lokam — hemel; vi-śālam — heel veel; kṣīṇe — uitgeput zijn; puṇye — de resultaten van hun vrome activiteiten; martya-lokam — naar de vergankelijke aarde; viśanti — terugvallen; evam — zo; trayī — van de drie Veda’s; dharmam — leerstellingen; anuprapannāḥ — volgend; gata-āgatam — dood en geboorte; kāma-kāmāḥ — verlangend naar zinnelijk genot; labhante — bereiken.

te: ils; tam: cela; bhuktvā: jouissant de; svarga-lokam: planète édénique; viśālam: vaste; kṣīṇe: étant épuisés; puṇye: les fruits de leurs actes pieux; martya-lokam: sur la terre des mortels; viśanti: tombent; evam: ainsi; trayī: des trois Védas; dharmam: les doctrines; anuprapannāḥ: suivant; gata-āgatam: la mort et la naissance; kāma-kāmāḥ: souhaitant le plaisir des sens; labhante: obtiennent.

Vertaling

Translation

Nadat ze zo van veel hemelse zinsbevrediging genoten hebben en de resultaten van hun vrome activiteiten hebben uitgeput, keren ze terug naar deze planeet van stervelingen. Zij die op zoek zijn naar zinnelijk genot door zich aan de principes van de drie Veda’s te houden, bereiken op die manier enkel herhaaldelijk geboorte en dood.

Quand ils ont joui de ces plaisirs paradisiaques et épuisé les fruits de leurs actes pieux, ils reviennent sur la terre, où vivent les mortels. Ainsi, ceux qui suivent les principes des trois Védas pour trouver le plaisir des sens n’obtiennent que la répétition des morts et des renaissances.

Betekenisverklaring

Purport

Wie tot de hogere planetenstelsels verheven wordt, geniet een langere levensduur en betere faciliteiten voor zinsbevrediging, maar niemand wordt toegestaan er voor altijd te blijven. Men wordt opnieuw naar deze aarde teruggestuurd wanneer de resultaten of vruchten van zijn vrome daden opgebruikt zijn. Wie de perfectie van kennis, zoals die in het Vedānta-sūtra wordt aangegeven (janmādy asya yataḥ), niet bereikt heeft, zal verward zijn over het bereiken van het uiteindelijke doel van het leven. Met andere woorden, wie niet in staat is om Kṛṣṇa, de oorzaak van alle oorzaken, te begrijpen, zal het doel van het leven niet kennen en zal zo onderhevig zijn aan vaste regels, waardoor hij verheven wordt naar de hogere planeten om vervolgens weer naar beneden te komen, alsof hij in een reuzenrad zit dat soms omhoog en soms naar beneden gaat. Dit betekent dat men in plaats van verheven te worden naar de spirituele wereld, vanwaar men nooit meer naar beneden hoeft te komen, eenvoudig zal blijven ronddraaien in de cyclus van geboorte en dood op hogere en lagere planeten. Men kan zich beter toeleggen op het proces van devotionele dienst om zo onmiddellijk verheven te worden naar de spirituele wereld en daar te genieten van een eeuwig leven vol geluk en kennis en om nooit meer terug te keren naar dit ellendige, materiële bestaan.

Un être qui accède aux systèmes planétaires supérieurs obtient une durée d’existence plus longue et des facilités plus grandes pour jouir du plaisir des sens, mais il ne peut y demeurer éternellement. Une fois épuisés les fruits de sa piété, il est renvoyé sur terre. L’homme qui n’a pas atteint la perfection du savoir, telle que le décrit le Vedānta-sūtra (janmādy asya yataḥ), ou qui, en d’autres mots, n’est pas parvenu à connaître Kṛṣṇa, la cause de toutes les causes, échoue dans sa tentative d’atteindre le but ultime de l’existence. Il se prend ainsi au piège du continuel va-et-vient entre les planètes supérieures et inférieures, tantôt montant, tantôt descendant, comme sur une grande roue. Plutôt que de gagner le monde spirituel, d’où l’on ne retombe pas, il demeure prisonnier du cycle des morts et des renaissances dans les systèmes planétaires supérieurs et inférieurs. Il est donc préférable d’avoir accès au monde spirituel et d’y jouir d’une existence éternelle dans la connaissance et la félicité absolues, sans avoir jamais à revenir pour retrouver les conditions misérables de l’existence matérielle.