TEXTS 51-53

TEKSTY 51-53

Tekst

buddhyā viśuddhayā yukto
dhṛtyātmānaṁ niyamya ca
śabdādīn viṣayāṁs tyaktvā
rāga-dveṣau vyudasya ca

vivikta-sevī laghv-āśī
yata-vāk-kāya-mānasaḥ
dhyāna-yoga-paro nityaṁ
vairāgyaṁ samupāśritaḥ

ahaṅkāraṁ balaṁ darpaṁ
kāmaṁ krodhaṁ parigraham
vimucya nirmamaḥ śānto
brahma-bhūyāya kalpate

Synonyms

buddhyā — arukuse abil; viśuddhayā — täielikult puhastunud; yuktaḥ — hõivatud; dhṛtyā — sihikindlusega; ātmānam — „mina"; niyamya — reguleerides; ca — samuti; śabda-ādīn — nagu heli; viṣayān — meelte ihaldusobjektid; tyaktvā — loobudes; rāga — kiindumus; dveṣau — ning vastumeelsus; vyudasya — asetades kõrvale; ca — samuti; vivikta-sevī — elades eraldatud paigas; laghu-āśī — süües vähe; yata — olles saavutanud kontrolli; vāk — kõne; kāya — keha; mānasaḥ — ja mõistus; dhyāna-yoga-paraḥ — transsi süvenenud; nityam — kakskümmend neli tundi ööpäevas; vairāgyam — kiindumustest vabanemine; samupāśritaḥ — olles leidnud varjupaiga; ahaṅkāram — vale ego; balam — kunstlik jõud; darpam — võlts uhkus; kāmam — iha; krodham — viha; parigraham — ning materiaalse asjade vastuvõtmine; vimucya — olles vabastatud; nirmamaḥ — omanditundeta; śāntaḥ — rahulik; brahma-bhūyāya — eneseteadvustamise jaoks; kalpate — omab vajalikke omadusi.

buddhyā – przez inteligencję; viśuddhayā – całkowicie oczyszczony; yuktaḥ – zaangażowany; dhṛtyā – przez determinację; ātmānam – dusza; niyamya – regulując; ca – również; śabda-ādīn – takie jak dźwięk; viṣayān – przedmioty zmysłów; tyaktvā – wyrzekając się; rāga – przywiązanie; dveṣau – i nienawiść; vyudasya – odłożywszy; ca – również; vivikta-sevī – żyjąc w odosobnionym miejscu; laghu-āśī – spożywając niewielkie ilości pokarmu; yata – kontrolując; vāk – mowa; kāya – ciało; mānasaḥ – i umysł; dhyāna-yoga-paraḥ – pogrążony w ekstazie; nityam – dwadzieścia cztery godziny na dobę; vairāgyam – wolność od przywiązań; samupāśritaḥ – przyjąwszy schronienie; ahaṅkāram – fałszywe ego; balam – nieprawdziwa siła; darpam – fałszywa duma; kāmam – pożądanie; krodham – złość; parigraham – i przyjmowanie rzeczy materialnych; vimucya – będąc wyzwolonym; nirmamaḥ – nie roszcząc sobie prawa do własności; śāntaḥ – spokojny; brahma-bhūyāya – dla samorealizacji; kalpate – jest kwalifikowany.

Translation

Eneseteadvustamiseni jõuab kahtlemata see inimene, kes arukuse abil puhastununa kontrollib sihikindlalt oma mõistust, kes hülgab meeleliste naudingute objektid, kes on vaba nii kiindumustest kui ka vastumeelsustest, kes elab üksikus eraldatud paigas, kes sööb vähe, kes kontrollib oma keha, mõistust ja kõnet, kes on alati süvenenud transsi, kes on vaba valest egost, soovist omandada kunstlikku jõudu, võltslikust uhkusest, ihast, vihast, kes ei võta vastu midagi materiaalset, kes on vaba võltslikust omanditundest ning kes on alati rahulik.

Kto oczyściwszy się za pomocą inteligencji i przez wytrwałe kontrolowanie umysłu, porzucił przedmioty zadowalania zmysłów i uwolnił się od przywiązania i nienawiści; kto żyje w odosobnionym miejscu, je niewiele i kontroluje ciało, umysł oraz język, zawsze pogrążony jest w ekstazie i zawsze jest obojętny, wolny od fałszywego ego, fałszywej siły, fałszywej dumy, pożądania i złości; kto nie przyjmuje rzeczy materialnych, wolny jest od fałszywego poczucia własności i zawsze spokojny – ten z pewnością wzniósł się do pozycji samorealizacji.

Purport

Kui inimene on arukuse abil puhastunud, hoiab ta end vooruse guṇas. Sel moel saavutab inimene kontrolli oma mõistuse üle ning püsib alati transis. Ta ei tunne kiindumust meelelisi naudinguid pakkuvate objektide vastu ning on oma tegevustes vaba nii kiindumustest kui ka vihast. Loomulikult eelistab selline loobumuslik inimene elada üksikus eraldatud paigas, ta ei söö rohkem kui hädavajalik ning kontrollib nii oma keha kui ka mõistuse tegevusi. Ta on vaba valest egost, sest ta ei samasta end oma kehaga. Samuti ei võta ta vastu midagi materiaalset ega soovi muuta oma keha tugevaks. Kuna ta on vaba kehalisest elukäsitlusest, ei ole ta asjatult uhke. Ta on rahul kõigega, mis talle Jumala armust osaks langeb, ning ta ei satu meeleliste naudingute puudumisel kunagi raevu. Samuti ei tee ta jõupingutusi meelte ihaldusobjektidega kokkupuutumiseks. Sedasi, olles täielikult vaba valest egost, vabaneb ta kiindumustest kõikide materiaalsete asjade vastu ning saavutab enese kui Brahmani teadvustamise ehk brahma-bhūta tasandi. Kui inimene on vaba materialistlikust elukäsitlusest, saavutab ta rahu, mida ei suuda enam miski häirida. „Bhagavad-gītās" (2.70) öeldakse:

ZNACZENIE:

Kiedy ktoś zostaje oczyszczony przez inteligencję, utrzymuje się wówczas w sile dobroci. Wtedy jest w stanie kontrolować umysł i zawsze jest w ekstazie. Nie jest on przywiązany do przedmiotów zmysłów i w swoich czynnościach wolny jest od przywiązania i nienawiści. Taka wolna od przywiązania osoba w naturalny sposób preferuje życie w jakimś odosobnionym miejscu, nie je ona więcej niż potrzeba i kontroluje czynności swego ciała i umysłu. Wolna jest od fałszywego ego, gdyż wie, że nie jest tym ciałem. Nie ma też pragnienia, by uczynić ciało mocnym i dobrze zbudowanym przez przyjmowanie wielu rzeczy materialnych. Ponieważ nie żyje według cielesnej koncepcji życia, wolna jest od fałszywej dumy. Zadowala się wszystkim, cokolwiek otrzymuje dzięki łasce Pana i nigdy nie jest zła z powodu braku przyjemności zmysłowych. Nigdy nie ugania się za przedmiotami zmysłów. Albowiem będąc całkowicie wolną od fałszywego ego, automatycznie wolna jest od przywiązania do rzeczy materialnych. Jest to stan realizacji Brahmana, nazywany stanem brahma-bhūta. Kiedy ktoś wolny jest od materialnej koncepcji życia, jest wówczas spokojny i niewzruszony. Zostało to opisane w Bhagavad-gīcie (2.70):

āpūryamāṇam acala-pratiṣṭhaṁ
samudram āpaḥ praviśanti yadvat
tadvat kāmā yaṁ praviśanti sarve
sa śāntim āpnoti na kāma-kāmī

„Rahu suudab saavutada vaid see inimene, keda ei häiri soovide lakkamatu vool, mis on sarnane igavesti täidetavasse, kuid alati rahulikku ookeani suubuvate jõgedega, mitte aga tema, kes püüab neid soove rahuldada."

„Kto pozostaje niewzruszony pomimo nieustannego potoku pragnień – które jak rzeki wpadają do oceanu, zawsze napełnianego, a mimo to zawsze pogrążonego w ciszy – ten jedynie może osiągnąć spokój. Ale nie zazna spokoju człowiek, który dąży do spełnienia materialnych pragnień”.