Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 7.8.49

Texto

śrī-prajāpataya ūcuḥ
prajeśā vayaṁ te pareśābhisṛṣṭā
na yena prajā vai sṛjāmo niṣiddhāḥ
sa eṣa tvayā bhinna-vakṣā nu śete
jagan-maṅgalaṁ sattva-mūrte ’vatāraḥ

Palabra por palabra

śrī-prajāpatayaḥ ūcuḥ — las grandes personalidades que crearon a los diversos seres vivos ofrecieron sus oraciones diciendo; prajā-īśāḥ — los prajāpatis creados por el Señor Brahmā, que ha creado generaciones de entidades vivientes; vayam — nosotros; te — de Ti; para-īśa — ¡oh, Señor Supremo!; abhisṛṣṭāḥ — nacidos; na — no; yena — por quien (por Hiraṇyakaśipu); prajāḥ — entidades vivientes; vai — en verdad; sṛjāmaḥ — creamos; niṣiddhāḥ — que está prohibido; saḥ — él (Hiraṇyakaśipu); eṣaḥ — este; tvayā — por Ti; bhinna-vakṣāḥ — cuyo pecho ha sido desgarrado; nu — en verdad; śete — está tendido; jagat-maṅgalam — para buena fortuna del mundo entero; sattva-mūrte — en esta forma trascendental de bondad pura; avatāraḥ — esta encarnación.

Traducción

Los prajāpatis ofrecieron las siguientes oraciones: ¡Oh, Señor Supremo, Señor incluso de Brahmā y Śiva!, nosotros, los prajāpatis, fuimos creados por Ti para cumplir Tus órdenes, pero Hiraṇyakaśipu nos prohibió seguir generando buenos descendientes. Ahora el demonio yace muerto ante nosotros, pues Tú le has atravesado el pecho. Por ello Te ofrecemos respetuosas reverencias; Tu encarnación en esta forma de bondad pura tiene por objeto el bien del universo entero.