Skip to main content

Text 36

Sloka 36

Texto

Verš

ebhir indropasaṁsṛṣṭaiḥ
pākhaṇḍair hāribhir janam
hriyamāṇaṁ vicakṣvainaṁ
yas te yajña-dhrug aśva-muṭ
ebhir indropasaṁsṛṣṭaiḥ
pākhaṇḍair hāribhir janam
hriyamāṇaṁ vicakṣvainaṁ
yas te yajña-dhrug aśva-muṭ

Palabra por palabra

Synonyma

ebhiḥ — por esas; indra-upasaṁsṛṣṭaiḥ — creadas por el rey del cielo, Indra; pākhaṇḍaiḥ — actividades pecaminosas; hāribhiḥ — muy atractivas para el corazón; janam — la gente en general; hriyamāṇam — siendo descarriada; vicakṣva — fíjate; enam — estas; yaḥ — el que; te — tu; yajña-dhruk — creando perturbaciones en la celebración del sacrificio; aśva-muṭ — quien robó el caballo.

ebhiḥ — těmi; indra-upasaṁsṛṣṭaiḥ — vytvořené králem nebes, Indrou; pākhaṇḍaiḥ — hříšné činnosti; hāribhiḥ — velice přitažlivé pro srdce; janam — obyčejní lidé; hriyamāṇam — unášení; vicakṣva — pohleď; enam — tyto; yaḥ — ten, kdo; te — tvé; yajña-dhruk — narušil průběh oběti; aśva-muṭ — kdo ukradl koně.

Traducción

Překlad

Fíjate en el modo en que Indra, el rey del cielo, estaba creando perturbaciones en el curso del sacrificio, robando el caballo que se iba a sacrificar. La gente en general cometerá las atractivas actividades pecaminosas que él ha introducido.

Jen pohleď, jak král nebes Indra narušil průběh oběti, když ukradl obětního koně. Tyto přitažlivé hříšné činnosti, které uvedl v život, budou dále vykonávat obyčejní lidé.

Significado

Význam

Como afirma el Bhagavad-gītā (3.21):

V Bhagavad-gītě (3.21) je řečeno:

yad yad ācarati śreṣṭhas
tad tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate
yad yad ācarati śreṣṭhas
tad tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate

«Cualquier acción que un gran hombre ejecute, los hombres comunes la siguen. Y cualquier norma que establezca con actos ejemplares, todo el mundo la sigue».

“Cokoliv koná velký člověk, konají i ostatní lidé. Celý svět následuje vzor, který svým příkladem stanoví.”

Pensando en la complacencia de sus propios sentidos, al rey Indra se le ocurrió impedir que Mahārāja Pṛthu celebrase cien sacrificios de caballo. Por esa razón, robó el caballo y se ocultó entre muchas personas irreligiosas, disfrazándose de sannyāsī. Estas actividades les resultan atractivas a la gente y, por lo tanto, son peligrosas. El Señor Brahmā pensó que detener el sacrificio era preferible a permitir que Indra continuase creando aquellos sistemas de irreligión. Esta medida es similar a la que el Señor Buddha adoptó cuando la gente estaba excediéndose en los sacrificios de animales recomendados en las instrucciones védicas. El Señor Buddha tuvo que introducir la religión de la no violencia, contradiciendo las instrucciones védicas de sacrificio. En realidad, los animales muertos en los sacrificios recibían una vida renovada, pero, amparándose en esos rituales védicos, personas que no tenían el poder requerido estaban matando innecesariamente animales indefensos. Por esa razón, el Señor Buddha tuvo que negar temporalmente la autoridad de los Vedas. No se deben ejecutar sacrificios que generan los efectos contrarios. Es mejor detener esa clase de sacrificios.

Král Indra chtěl pro vlastní smyslový požitek překonat Mahārāje Pṛthua ve vykonání sta obětí koně. Proto ukradl koně a skryl se mezi mnoho bezbožných osob v převleku sannyāsīna. Takové činnosti jsou pro obyčejné lidi přitažlivé, a proto jsou nebezpečné. Pán Brahmā usoudil, že než aby Indrovi dovolili zavádění dalších bezbožných praktik, bude lepší ukončit oběť. Podobný postoj zaujal Pán Buddha, když byli lidé příliš zabraní do provádění zvířecích obětí, doporučovaných ve Vedách. Pán Buddha byl nucen zavést náboženství nenásilí tím, že popřel védské pokyny týkající se obětí. Zvířata zabitá v obětech ve skutečnosti dostávala nový život, ale těchto védských obřadů začali využívat lidé, kteří neměli potřebné schopnosti, a bezdůvodně zabíjeli nebohá zvířata. Pán Buddha proto musel na čas popřít autoritu Ved. Nikdo by neměl vykonávat oběti, které si vynutí ustanovení protikladných pokynů. Takové oběti je lépe ukončit.

Como ya hemos repetido en muchas ocasiones, en Kali-yuga no es posible ejecutar las ceremonias rituales que se recomiendan en los Vedas, debido a la falta de brāhmaṇas o sacerdotes cualificados. En consecuencia, la instrucción de los śāstras es que ejecutemos el saṅkīrtana-yajña. El sacrificio del saṅkīrtana es la manera de satisfacer y adorar a la Suprema Personalidad de Dios en Su forma del Señor Caitanya. El propósito de ejecutar sacrificios es adorar a la Suprema Personalidad de Dios, Viṣṇu. El Señor Viṣṇu, el Señor Kṛṣṇa, está presente en Su forma del Señor Caitanya; por lo tanto, las personas inteligentes deben tratar de satisfacerle con la ejecución del saṅkīrtana-yajña. Esa es la manera más fácil de satisfacer al Señor Viṣṇu en esta era. La gente debe sacar partido de los mandamientos de los śāstras relativos a la ejecución de sacrificios en esta era, y no debe crear disturbios innecesarios en la pecaminosa era de Kali. En Kali-yuga, los hombres son muy expertos en abrir mataderos por todo el mundo para matar animales y después comerlos. Si se siguiesen las antiguas ceremonias rituales, la gente se sentiría animada a matar más y más animales. Muchas carnicerías de Calcuta tienen una deidad de la diosa Kālī, y los que comen animales creen que es correcto comprar carne en esas carnicerías, pues piensan que comen remanentes del alimento ofrecido a la diosa Kālī. Lo que no saben es que la diosa Kālī nunca acepta alimentos que no sean vegetarianos, pues Kālī es la casta esposa del Señor Śiva. El Señor Śiva es un gran vaiṣṇava, y nunca come alimentos que no sean vegetarianos, y la diosa Kālī come los remanentes del Señor Śiva. Por lo tanto, nunca come ni carne ni pescado. Esa clase de ofrendas las aceptan los acompañantes de la diosa Kālī, es decir, los bhūtas, piśācas y rākṣasas; así pues, los que toman prasāda de la diosa Kālī en forma de carne o pescado, en realidad, no están tomando el prasāda de la diosa, sino los remanentes de los bhūtas y piśācas.

Již několikrát jsme vysvětlili, že kvůli nedostatku kvalifikovaných bráhmanských kněží v Kali-yuze není možné vykonávat obřady doporučené ve Vedách. Śāstry nás proto nabádají vykonávat saṅkīrtana-yajñu. Saṅkīrtanovou obětí uspokojíme a uctíme Nejvyššího Pána, Osobnost Božství, v Jeho podobě Pána Caitanyi. Smyslem vykonávání obětí je uctívat Nejvyšší Osobnost Božství, Viṣṇua. Pán Viṣṇu neboli Pán Kṛṣṇa je přítomný ve Své podobě Pána Caitanyi, a inteligentní lidé by se Ho tedy měli snažit uspokojit vykonáváním saṅkīrtana-yajñi. To je nejsnadnější způsob uspokojení Pána Viṣṇua v tomto věku. Lidé by měli využít pokynů různých śāster ohledně obětí v současné době a nevytvářet během hříšného věku Kali zbytečné nepokoje. V Kali-yuze jsou lidé po celém světě velmi zběhlí v otevírání jatek pro zabíjení zvířat, která jedí. Kdyby se vykonávaly staré obřady, lidi by to povzbuzovalo zabíjet stále více a více zvířat. V Kalkatě existují mnohá řeznictví s božstvy bohyně Kālī a ti, kdo jedí maso, si myslí, že nakupovat v takových obchodech je v pořádku, neboť doufají, že jedí zbytky potravy obětované bohyni Kālī. Nevědí, že bohyně Kālī nikdy nepřijímá nevegetariánskou potravu, protože je věrnou manželkou Pána Śivy. Pán Śiva je velký vaiṣṇava, který nikdy nejí nevegetariánská jídla, a bohyně Kālī přijímá zbytky jeho potravy. Není tedy možné, aby jedla maso nebo ryby. Takové obětiny přijímají její společníci, známí jako bhūtové, piśācové a Rākṣasové. Ti, kdo jedí prasādam bohyně Kālī v podobě masa nebo ryb, nepřijímají ve skutečnosti její prasādam, ale jídlo, které po sobě zanechali bhūtové a piśācové.