Skip to main content

CC Madhya-līlā 25.38

Texto

tad vā idaṁ bhuvana-maṅgala maṅgalāya
dhyāne sma no daraśitaṁ ta upāsakānām
tasmai namo bhagavate ’nuvidhema tubhyaṁ
yo ’nādṛto naraka-bhāgbhir asat-prasaṅgaiḥ

Palabra por palabra

tat — aquél; — o; idam — éste; bhuvana-maṅgala — ¡oh, el más auspicioso del mundo entero!; maṅgalāya — para beneficio; dhyāne — en meditación; sma — ciertamente; naḥ — de nosotros; daraśitam — manifestado; te — por Ti; upāsakānām — de devotos ocupados en servicio devocional; tasmai — a Él; namaḥ — reverencias; bhagavate — a la Suprema Personalidad de Dios; anuvidhema — ofrecemos reverencias, siguiendo los pasos de los ācāryas; tubhyam — a Ti; yaḥ — quien es; anādṛtaḥ — no muy apreciado; naraka-bhāgbhiḥ — por personas que están destinadas a ir a una condición de vida infernal; asat-prasaṅgaiḥ — que hablan de la Suprema Personalidad de Dios de forma ilógica.

Traducción

«“¡Oh, el más auspicioso!, Tú, para nuestro propio beneficio, nos das la posibilidad de adorarte manifestando Tu forma trascendental, que nos muestras cuando meditamos. A Ti, que eres la Persona Suprema, ofrecemos respetuosas reverencias. Te adoramos a Ti, a quien los impersonalistas no aceptan debido a su escasa reserva de conocimiento. De ese modo, se hacen merecedores a descender a una posición infernal.”

Significado

Esta cita pertenece al Śrīmad-Bhāgavatam (3.9.4).