Skip to main content

CC Madhya-līlā 20.180

Texto

udgīrṇādbhuta-mādhurī-parimalasyābhīra-līlasya me
dvaitaṁ hanta samīkṣayan muhur asau citrīyate cāraṇaḥ
cetaḥ keli-kutūhalottaralitaṁ satyaṁ sakhe māmakaṁ
yasya prekṣya svarūpatāṁ vraja-vadhū-sārūpyam anvicchati

Palabra por palabra

udgīrṇa — rebosante; adbhuta — maravillosa; mādhurī — dulzura; parimalasya — cuya fragancia; ābhīra — de un pastorcillo de vacas; līlasya — que tiene pasatiempos; me — Mía; dvaitam — segunda forma; hanta — ¡ay!; samīkṣayan — mostrando; muhuḥ — una y otra vez; asau — eso; citrīyate — actúa como un retrato; cāraṇaḥ — actor dramático; cetaḥ — corazón; keli-kutūhala — por suspirar por pasatiempos; uttaralitam — muy excitado; satyam — en realidad; sakhe — ¡oh, querido amigo!; māmakam — Mío; yasya — de quien; prekṣya — por ver; svarūpatām — semejanza a Mi forma; vraja-vadhū — de las doncellas de Vrajabhūmi; sārūpyam — una forma como las formas; anvicchati — desea.

Traducción

«“Mi querido amigo, ese actor dramático parece una segunda forma de Mi propio ser. Como un retrato, manifiesta Mis pasatiempos en la forma de un pastorcillo de vacas rebosante del maravilloso atractivo de Su dulzura y Su fragancia, que tan queridas son a las doncellas de Vraja. Cuando veo esa manifestación, Mi corazón Se excita. Suspiro por esos pasatiempos y deseo una forma idéntica a la de las damiselas de Vraja.”

Significado

Este verso aparece en el Lalita-mādhava (4.19). Quien habla es Vāsudeva en Dvārakā.