Skip to main content

Texto 115

Text 115

Texto

Verš

yei mūḍha kahe, — jīva īśvara haya ‘sama’
seita ‘pāṣaṇḍī’ haya, daṇḍe tāre yama
yei mūḍha kahe, — jīva īśvara haya ‘sama’
seita ‘pāṣaṇḍī’ haya, daṇḍe tāre yama

Palabra por palabra

Synonyma

yei mūḍha — toda persona necia que; kahe — dice; jīva — la entidad viviente; īśvara — el controlador supremo; haya — son; sama — iguales; seita — él; pāṣanḍī haya — es un ateo de primera clase; daṇḍe — castiga; tāre — a él; yama — el superintendente de la muerte, Yamarāja.

yei mūḍha — každý hlupák, který; kahe — říká; jīva — živá bytost; īśvara — nejvyšší vládce; haya — jsou; sama — stejní; seita — on; pāṣaṇḍī haya — prvotřídní ateista; daṇḍe — potrestá; tāre — jej; yama — vládce smrti Yamarāja.

Traducción

Překlad

«El necio que dice que la Suprema Personalidad de Dios es igual que la entidad viviente, es un ateo, y está sujeto al castigo de Yamarāja, el superintendente de la muerte.

„Hlupák, který říká, že Nejvyšší Osobnost Božství je na stejné úrovni jako živá bytost, je ateista a podléhá trestu od vládce smrti Yamarāje.“

Significado

Význam

Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura dice que la palabra pāṣaṇḍī se refiere a quien considera que la entidad viviente que se halla bajo el control de la energía ilusoria es igual a la Suprema Personalidad de Dios, que es trascendental a todas las cualidades materiales. Otro tipo de pāṣaṇḍī es quien no cree en el alma espiritual, la potencia superior del Señor, y por esa razón no distingue entre espíritu y materia. En el Bhakti-sandarbha, cuando explica una de las ofensas contra el canto de los santos nombres, específicamente la ofensa llamada śruti-śāstra-nindana, (blasfemar contra las Escrituras védicas), Jīva Gosvāmī afirma: yathā pāṣaṇḍa-mārgeṇa dattātreyarṣabha-devopāsakānāṁ pāṣaṇḍīnām: «Quienes adoran a impersonalistas como Dattātreya, también son pāṣaṇḍīs». Con respecto a la ofensa de ahaṁ-mama-buddhi, o dehātma-buddhi (identificar el cuerpo con el ser), Jīva Gosvāmī dice: deva-draviṇādi-nimittaka-pāṣaṇḍa’-śabdena ca daśāparādhā eva lakṣyante, pāṣaṇḍa-mayatvāt teṣām: «Quienes están demasiado absortos en el concepto del cuerpo y en las necesidades del cuerpo, también son pāṣaṇḍīs». En otro pasaje del Bhakti-sandarbha se explica:

Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura říká, že slovo pāṣaṇḍī označuje toho, kdo považuje živou bytost pod vládou iluzorní energie za rovnocennou Nejvyššímu Pánu, Osobnosti Božství, který je vůči všem hmotným kvalitám transcendentální. Dalším druhem pāṣaṇḍīho je ten, kdo nevěří v duši, Pánovu vyšší energii, a proto mezi duchem a hmotou nedělá rozdíly. Při popisování jednoho z přestupků proti zpívání svatých jmen, přestupku zvaného śruti-śāstra-nindana (pomlouvání védské literatury), Jīva Gosvāmī ve své Bhakti-sandarbě říká: yathā pāṣaṇda-mārgeṇa dattātreyarṣabha-devopāsakānāṁ pāṣaṇḍīnām – „Ti, kdo uctívají impersonalisty, jako je Dattātreya, jsou také pāṣaṇdī.“ Ohledně přestupku ahaṁ-mama-buddhi neboli dehātma-buddhi (považovat tělo za sebe sama) Jīva Gosvāmī říká: deva-draviṇādi-nimittaka-̀pāṣaṇḍa'-śabdena ca daśāparādhā eva lakṣyante, pāṣaṇḍa-mayatvāt teṣām – „Ti, kdo jsou příliš zaujati tělesným pojetím a tělesnými potřebami, se také nazývají pāṣaṇḍī.“ Jinde v Bhakti-sandarbě se uvádí:

uddiśya devatā evajuhoti ca dadāti ca
sa pāṣaṇḍīti vijñeyaḥ
svatantro vāpi karmasu
uddiśya devatā eva
juhoti ca dadāti ca
sa pāṣaṇḍīti vijñeyaḥ
svatantro vāpi karmasu

«Pāṣaṇḍī es aquel que considera que los semidioses y la Suprema Personalidad de Dios son uno; por esa razón, el pāṣaṇḍī adora a cualquier clase de semidiós como si fuese la Suprema Personalidad de Dios». También se considera pāṣaṇḍī a quien desobedece las órdenes del maestro espiritual. La palabra pāṣaṇḍī se ha explicado en muchos pasajes del Śrīmad-Bhāgavatam, entre ellos: 4.2.28, 30 y 32, 5.6.9 y 12.2.13 y 3.43.

Pāṣaṇḍī je ten, kdo považuje polobohy za totožné s Nejvyšší Osobností Božství, a proto uctívá kdejakého poloboha jako Nejvyšší Osobnost Božství.“ Ten, kdo neposlouchá pokyny duchovního mistra, je také považován za pāṣaṇḍīho. Slovo pāṣaṇḍī je také popsáno na mnoha místech Śrīmad-Bhāgavatamu, jako například ve verších 4.2.28, 30 a 32, 5.6.9, 12.2.13 a 3.43.

Pāṣaṇḍī, en suma, es un no devoto que no acepta las conclusiones védicas. En el Hari-bhakti-vilāsa (1.117), se cita un verso del Padma Purāṇa que define al pāṣaṇḍī. Śrī Caitanya Mahāprabhu cita ese verso a continuación.

Celkově vzato, pāṣaṇḍī je neoddaný a nepřijímá védské závěry. V Hari-bhakti-vilāse (1.117) je verš z Padma Purāṇy, který popisuje pāṣaṇḍīho. Śrī Caitanya Mahāprabhu ho cituje jako další verš.