Skip to main content

Text 9

Text 9

Verš

Texto

‘nanda-suta’ bali’ yāṅre bhāgavate gāi
sei kṛṣṇa avatīrṇa caitanya-gosāñi
‘nanda-suta’ bali’ yāṅre bhāgavate gāi
sei kṛṣṇa avatīrṇa caitanya-gosāñi

Synonyma

Palabra por palabra

nanda-suta — syn Nandy Mahārāje; bali' — jako; yāṅre — kdo; bhāgavate — ve Śrīmad-Bhāgavatamu; gāi — se zpívá; sei — ten; kṛṣṇa — Pán Kṛṣṇa; avatīrṇa — sestoupil; caitanya-gosāñi — Pán Caitanya Mahāprabhu.

nanda-suta—el hijo de Nanda Mahārāja; bali’—como; yāṅre—quien; bhāgavate—en el Śrīmad-Bhāgavatam; gāi—se canta; sei—aquel; kṛṣṇa—el Señor Kṛṣṇa; avatīrṇa—descendió; caitanya-gosāñi—el Señor Caitanya Mahāprabhu.

Překlad

Traducción

Ten, jehož Śrīmad-Bhāgavatam popisuje jako syna Nandy Mahārāje, sestoupil na Zemi jako Pán Caitanya.

Aquel a quien el Śrīmad-Bhāgavatam se refiere como hijo de Nanda Mahārāja, ha descendido a la Tierra en la forma del Señor Caitanya.

Význam

Significado

Podle rétorických pravidel větné kompozice by měl být vysloven nejdříve podmět a potom jeho přísudek. Protože se védská literatura často zmiňuje o Brahmanu, Paramātmě a Bhagavānovi, jsou tyto tři pojmy dobře známy jako předměty transcendentálního chápání. Co však už není tak dobře známo, je fakt, že neosobní Brahman je záře transcendentálního těla Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Obecně také není známo, že Nadduše neboli Paramātmā je pouze částečným zastoupením Pána Caitanyi, který je totožný se samotným Bhagavānem. Je proto nutné, aby byla tvrzení, že Brahman je září Pána Caitanji, že Paramātmā je Jeho částečným zastoupením a že Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, Śrī Kṛṣṇa je totožný s Pánem Caitanyou Mahāprabhuem, potvrzena důkazy z autoritativních védských písem.

Según las reglas de la disposición retórica, para una correcta composición literaria, el sujeto debe enunciarse delante del predicado. Las Escrituras védicas mencionan con frecuencia al Brahman, a Paramātmā y a Bhagavān y, por tanto, estos tres términos se conocen ampliamente como los temas del conocimiento trascendental. Pero lo que no se sabe tanto es que el Brahman impersonal es la refulgencia del cuerpo trascendental de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Tampoco se sabe muy bien que la Superalma, Paramātmā, es solamente una representación parcial del Señor Caitanya, que es idéntico a Bhagavān. Por tanto, las afirmaciones de que el Brahman es la refulgencia del Señor Caitanya, que Paramātmā es Su representación parcial, y que la Suprema Personalidad de Dios Kṛṣṇa es idéntica al Señor Caitanya Mahāprabhu, deben confirmarse con evidencias de las Escrituras védicas autorizadas.

Autor chce nejdříve prokázat, že podstatou Véd je viṣṇu-tattva, Absolutní Pravda, Viṣṇu, všudypřítomný Bůh. Tato viṣṇu-tattva má různé kategorie, ze kterých je na nejvyšší úrovni Pán Kṛṣṇa, svrchovaná viṣṇu-tattva, jak je potvrzeno v Bhagavad-gītě a v celé védské literatuře. Ve Śrīmad-Bhāgavatamu je stejný Kṛṣṇa, Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, popsán jako Nanda-suta, syn krále Nandy. Kṛṣṇadāsa Kavirāja Gosvāmī říká, že Nandasuta se zjevil znovu jako Pán Śrī Kṛṣṇa Caitanya Mahāprabhu, a tento výrok opírá o své pochopení závěrů védské literatury, že Pán Kṛṣṇa a Pán Caitanya Mahāprabhu se od sebe neliší. To také autor dokáže. Je-li tedy prokázáno, že Śrī Kṛṣṇa je původem všech pravd (tattev), jmenovitě Brahmanu, Paramātmy a Bhagavāna, a že není rozdíl mezi Śrī Kṛṣṇou a Pánem Śrī Caitanyou Mahāprabhuem, nebude již těžké pochopit, že Śrī Caitanya Mahāprabhu je tím samým zdrojem všech tattev. Stejná Absolutní Pravda se podle toho, jak se vyjevuje studentům s různými realizacemi, nazývá Brahman, Paramātmā a Bhagavān.

El autor quiere establecer primeramente que la esencia de los Vedas es viṣṇu-tattva, la Verdad Absoluta, Viṣṇu, el Dios omnipresente. El viṣṇu-tattva tiene diferentes categorías, la más elevada de las cuales es el Señor Kṛṣṇa, el viṣṇu-tattva supremo, tal como se confirma en la Bhagavad-gītā y en las Escrituras védicas. El Śrīmad-Bhāgavatam se refiere a esa misma Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, con el nombre de Nanda-sūta, el hijo del rey Nanda. Kṛṣṇadāsa Kavirāja Gosvāmī dice que Nanda-sūta ha aparecido otra vez en la forma del Señor Śrī Kṛṣṇa Caitanya Mahāprabhu, y basa su afirmación en que las Escrituras védicas concluyen que no hay diferencia alguna entre el Señor Kṛṣṇa y el Señor Caitanya Mahāprabhu. Esto lo probará el autor. Si se demuestra que Śrī Kṛṣṇa es el origen de todos los tattvas (verdades), a saber: Brahman, Paramātmā y Bhagavān, y que no hay diferencia entre Śrī Kṛṣṇa y el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu, no será difícil entender que Śrī Caitanya Mahāprabhu es también el mismo origen de todos los tattvas. La misma Verdad Absoluta, según Se revela a estudiosos de diferentes conceptos, se llama Brahman, Paramātmā y Bhagavān.