TEXT 22
TEKST 22
Verš
Tekst
tasyārādhanam īhate
labhate ca tataḥ kāmān
mayaiva vihitān hi tān
tasyārādhanam īhate
labhate ca tataḥ kāmān
mayaiva vihitān hi tān
Synonyma
Synonyms
saḥ – on; tayā – tą; śraddhayā – inspiracją; yuktaḥ – obdarzony; tasya – tego półboga; ārādhanam – dla wielbienia; īhate – dąży; labhate – osiąga; ca – i; tataḥ – z tego; kāmān – jego pragnienia; mayā – przeze Mnie; eva – jedynie; vihitān – zaaranżowany; hi – z pewnością; tān – tych.
Překlad
Translation
S takovou vírou se snaží uctívat tohoto poloboha a dosahuje cíle své touhy. Ve skutečnosti jsem to však pouze Já, kdo uděluje tyto dary.
Obdarzony taką wiarą, szuka on łaski określonego półboga i pragnienia jego zostają spełnione. Ale w rzeczywistości to właśnie Ja obdarzam go tymi łaskami.
Význam
Purport
Polobozi nemohou svým oddaným udílet požehnání bez souhlasu Nejvyššího Pána. Živá bytost může zapomenout, že vše je majetkem Nejvyššího, ale polobozi nezapomínají. Jejich uctívání a dosažení vytoužených výsledků tedy nezařizují oni sami, ale Nejvyšší Osobnost Božství. Méně inteligentní živá bytost to neví, a proto se s touhou po určitém prospěchu pošetile obrací na ně. Čistý oddaný se však v případě, že něco potřebuje, modlí jedině k Nejvyššímu Pánu. Žádat o hmotný prospěch ovšem není známkou čistého oddaného. Živé bytosti se většinou obracejí na polobohy proto, že jsou posedlé chtíčem, který chtějí uspokojit. To se stává tehdy, když touží po něčem nevhodném a Pán jim sám jejich touhu nesplní. V Caitanya-caritāmṛtě stojí, že ten, kdo uctívá Nejvyššího Pána a zároveň touží po hmotném požitku, si ve svých touhách odporuje. Oddaná služba Nejvyššímu Pánu a uctívání polobohů nemohou být na stejné úrovni, protože uctívání polobohů je hmotná činnost, zatímco oddaná služba Nejvyššímu je zcela duchovní.
ZNACZENIE:
Bez pozwolenia Najwyższego Pana, półbogowie nie mogą obdarzyć swoich czcicieli łaskami. Żywa istota może zapomnieć, że wszystko jest własnością Najwyższego Pana, ale nie zapominają o tym półbogowie. Sprawcami tego, iż żywa istota czci półbogów i otrzymuje upragnione rezultaty, nie są sami półbogowie, ale stanowi o tym Najwyższa Osoba Boga. Nie wiedząc o tym, mniej inteligentne osoby zwracają się do półbogów z prośbą o łaski. Kiedy natomiast czysty wielbiciel znajduje się w potrzebie, modli się tylko do Najwyższego Pana. Prośba o korzyść materialną nie jest jednak czymś właściwym dla czystego wielbiciela. Żywa istota zwraca się do półbogów zwykle wtedy, kiedy szaleńczo pragnie zaspokoić swoje pożądanie. Zdarza się to wówczas, kiedy żywa istota pragnie czegoś niewłaściwego i Sam Pan nie spełnia tego pragnienia. W Caitanya-caritāmṛta jest powiedziane, że kto czci Najwyższego Pana i w tym samym czasie pragnie materialnych uciech, ten jest sprzeczny w swoich pragnieniach. Służba oddania dla Najwyższego Pana i kult jakiegoś półboga nie mogą znajdować się na tej samej platformie, jako że czczenie półbogów jest z natury czymś materialnym, natomiast służba oddania dla Najwyższego Pana jest całkowicie duchowa.
Pro živou bytost, která se chce vrátit k Bohu, jsou hmotné touhy překážkami. Čistý oddaný Pána proto nedostává hmotné dary, po nichž touží méně inteligentní osoby, které z toho důvodu dávají přednost uctívání polobohů hmotného světa před oddanou službou Nejvyšší Osobnosti Božství.
Dla żywej istoty pragnącej powrócić do Boga, materialne pragnienia są przeszkodami w osiągnięciu tego celu. Czysty wielbiciel Pana nie otrzymuje łask materialnych upragnionych przez mniej inteligentne żywe istoty, które dlatego wolą raczej wielbić półbogów tego materialnego świata, niż zaangażować się w służbę oddania dla Najwyższego Pana.