VERŠ 30

TEKST 30

Verš

Tekst

dehī nityam avadhyo ’yaṁ
dehe sarvasya bhārata
tasmāt sarvāṇi bhūtāni
na tvaṁ śocitum arhasi

Synonyma

Synonyms

dehī — vlastníčka hmotného tela; nityam — večná; avadhyaḥ — nemôže byť zabitá; ayam — táto duša; dehe — v tele; sarvasya — každého; bhārata — ó, Bharatov potomok; tasmāt — preto; sarvāṇi — všetky; bhūtāni — živé bytosti (ktoré sú narodené); na — nikdy; tvam — ty; śocitum — smútiť; arhasi — hodí sa.

dehī – właściciel materialnego ciała; nityam – wiecznie; avadhyaḥ – nie może zostać zabita; ayam – ta dusza; dehe – w ciele; sarvasya – każdego; bhārata – O potomku Bharaty; tasmāt – dlatego; sarvāṇi – wszystkie; bhūtāni – żywe istoty (które narodziły się); na – nigdy; tvam – ty; śocitum – rozpaczać; arhasi – zasługujesz.

Překlad

Translation

Ó, potomok Bharatov, duša, ktorá pretrváva v tele, je večná a nikdy nemôže byť zabitá. Preto za žiadnym tvorom nemusíš smútiť.

O potomku Bharaty, ten który mieszka w ciele, nigdy nie może zostać zabity. Dlatego nie ma żadnej potrzeby rozpaczać nad żadnym stworzeniem.

Význam

Purport

Týmto veršom zakončuje Kṛṣṇa časť, v ktorej opisuje nemennú dušu. Pri opise jej rozličných aspektov konštatoval, že duša je večná a telo pominuteľné. Preto by sa Arjuna ako kṣatriya nemal vyhýbať svojím povinnostiam zo strachu, že môžu na bojisku zahynúť jeho praotec Bhīṣma a učiteľ Droṇa. Takisto aj my musíme na základe Kṛṣṇovho autoritatívneho postavenia bez najmenších pochýb prijať, že jestvuje duša, ktorá sa odlišuje od tela. Mali by sme odmietnuť názor, že duše niet alebo že život vzniká v určitom štádiu hmotnej evolúcie, ktorá sa zakladá na vzájomnom pôsobení chemických zlúčenín. Napriek tomu, že duša je nesmrteľná, nie je podporované násilie. Iba v čase vojny, keď ide o nevyhnutnú potrebu, sa môže násilie použiť, ale jedine vtedy, keď je schválené Bohom, a nie z vlastného rozmaru.

ZNACZENIE:

Pan kończy teraz rozdział pouczeń na temat niezmiennej duszy. Opisując wieczną duszę na różne sposoby, Pan Kṛṣṇa stwierdza, że dusza jest nieśmiertelna, a ciało istnieje tylko przez pewien czas. Zatem Arjuna jako kṣatriya nie powinien porzucać swojego obowiązku z obawy, że jego dziadek i nauczyciel: Bhīṣma i Droṇa, zginą w walce. Opierając się na autorytecie Śrī Kṛṣṇy, należy wierzyć, że dusza istnieje, i że jest ona odmienna od ciała materialnego. Powinno się odrzucić teorie mówiące, że dusza w ogóle nie istnieje albo że symptomy życia rozwijają się na pewnym etapie dojrzałości materii i są rezultatem wzajemnego oddziaływania na siebie związków chemicznych. Chociaż dusza jest nieśmiertelna, nie znaczy to, że zabijanie jest dozwolone. Jednak nie zakazuje się go w czasie wojny, kiedy zachodzi ku temu rzeczywista potrzeba. Potrzeba ta musi jednak być usprawiedliwiona prawem Pana, a nie własnym kaprysem.