CAPÍTULO QUINZE
ГЛАВА ПЕТНАДЕСЕТА
As Glórias dos Descendentes do Rei Priyavrata
Великите потомци на цар Прияврата
Neste capítulo, descrevem-se os descendentes de Bharata Mahārāja e de muitos outros reis. O filho de Mahārāja Bharata se chamava Sumati. Ele seguiu o caminho da liberação traçado por Ṛṣabhadeva. Algumas pessoas erroneamente pensavam que Sumati era uma encarnação direta do senhor Buddha. O filho de Sumati se chamava Devatājit, e seu neto foi Devadyumna. Devadyumna teve um filho chamado Parameṣṭhī, e este teve como filho Pratīha. Pratīha, um grandioso devoto do Senhor Viṣṇu, teve três filhos, chamados Pratihartā, Prastotā e Udgātā. Pratihartā teve dois filhos, Aja e Bhūmā. O filho de Bhūmā foi Udgītha, cujo filho tinha o nome de Prastāva. O filho de Prastāva foi Vibhu, e o filho de Vibhu foi Pṛthuṣeṇa, cujo filho foi Nakta. Druti, a esposa de Nakta, deu à luz Gaya, que foi um famosíssimo rei santo. Na verdade, o rei Gaya era uma encarnação parcial do Senhor Viṣṇu e, devido à sua intensa devoção pelo Senhor Viṣṇu, ele recebeu o título de Mahāpuruṣa. O rei Gaya teve filhos chamados Citraratha, Sumati e Avarodhana. O filho de Citraratha foi o imperador Samrāṭ, e o filho deste foi Marīci, cujo filho foi Bindu. O filho de Bindu foi Madhu, e o filho de Madhu foi Vīravrata. Os dois filhos de Vīravrata foram Manthu e Pramanthu, e o filho de Manthu foi Bhauvana. O filho de Bhauvana foi Tvaṣṭā, e o filho de Tvaṣṭā foi Viraja, que glorificou toda a dinastia. Viraja teve cem filhos e uma filha. Dentre estes, Śatajit se tornou muito famoso.
В тази глава са изброени потомците на Бхарата Маха̄ра̄джа и много други царе. Синът на Маха̄ра̄джа Бхарата се казвал Сумати. Той следвал пътя на освобождението, завещан от Р̣ш̣абхадева. Някои смятат Сумати за пряко въплъщение на Бог Буда, но това не е вярно. Синът му се наричал Девата̄джит, а неговият син бил Девадюмна. Син на Девадюмна бил Парамеш̣т̣хӣ, а негов син – Пратӣха. Пратӣха бил велик предан на Бог Виш̣н̣у и имал трима сина: Пратихарта̄, Прастота̄ и Удга̄та̄. Пратихарта̄ имал двама сина, Аджа и Бхӯма̄. Синът на Бхӯма̄ се казвал Удгӣтха, а синът на Удгӣтха – Праста̄ва. Син на Праста̄ва бил Вибху, а син на Вибху – Пр̣тхуш̣ен̣а. Синът на Пр̣тхуш̣ен̣а се наричал Накта. Друти, съпругата на Накта, е майка на прочутия свят цар Гая. Той бил частично въплъщение на Бог Виш̣н̣у и заради голямата си преданост към него получил титлата Маха̄пуруш̣а. Цар Гая имал трима сина – Читраратха, Сумати и Авародхана. Читраратха станал баща на император Самра̄т̣, чийто син се казвал Марӣчи, а син на Марӣчи бил Бинду. Синът на Бинду се наричал Мадху, а неговият син – Вӣраврата. Вӣраврата имал двама сина, Мантху и Прамантху; синът на Мантху се казвал Бхаувана. Синът на Бхаувана се казвал Тваш̣т̣а̄, а синът на Тваш̣т̣а̄ – Вираджа, който прославил целия род. Вираджа имал сто сина и една дъщеря. От тях най-известен бил Шатаджит.
- VERSO 1:
- Śrīla Śukadeva Gosvāmī continuou: O filho de Mahārāja Bharata conhecido como Sumati seguiu o caminho traçado por Ṛṣabhadeva, mas algumas pessoas inescrupulosas julgavam que ele fosse o próprio senhor Buddha. Essas pessoas, que na verdade eram ateístas de má índole, querendo encontrar respaldo para as suas atividades, adotaram de uma forma imaginária e perversa os princípios védicos. Assim, essas pessoas pecaminosas aceitaram Sumati como o senhor Buddhadeva e propagaram a teoria de que todos devem seguir os princípios de Sumati. Dessa maneira, eles ficaram ao capricho da invenção mental.
- ТЕКСТ 1:
- Шрӣла Шукадева Госва̄мӣ продължи: Синът на Маха̄ра̄джа Бхарата, наречен Сумати, следваше пътя на Р̣ш̣абхадева, но в епохата на Кали някои безсъвестни хора ще си въобразят, че той е самият Бог Буда. Те ще са покварени безбожници и ще преиначат ведическите принципи, за да оправдаят действията си. Тези грешници ще приемат Сумати за Бог Будадева и ще твърдят, че всички трябва да го следват. Така ще бъдат заблудени от измислиците си.
- VERSO 3:
- Em seguida, Devatājit gerou, no ventre de sua esposa Āsurī, um filho chamado Devadyumna, o qual, por sua vez gerou, no ventre de sua esposa Dhenumatī, um filho chamado Parameṣṭhī. Parameṣṭhī gerou no ventre de sua esposa Suvarcalā um filho chamado Pratīha.
- ТЕКСТ 3:
- След това в утробата на А̄сурӣ, жената на Девата̄джит, беше заченат син, наречен Девадюмна. Девадюмна зачена с жена си Дхенуматӣ син на име Парамеш̣т̣хӣ. Парамеш̣т̣хӣ и жена му Суварчала̄ също имаха син, когото нарекоха Пратӣха.
- VERSO 4:
- O rei Pratīha pessoalmente divulgou os princípios da autorrealização. Dessa maneira, ele não apenas se purificou, mas também se tornou um grande devoto do Senhor Viṣṇu, a Pessoa Suprema, e O compreendeu perfeitamente.
- ТЕКСТ 4:
- Цар Пратӣха лично разясняваше принципите на себепознанието. Така той не само се пречисти, но и стана велик предан на Върховната Личност, Бог Виш̣н̣у, и съвършено го осъзна.
- VERSO 5:
- No ventre de sua esposa Suvarcalā, Pratīha gerou três filhos, chamados Pratihartā, Prastotā e Udgātā. Esses três filhos eram muito hábeis em executar rituais védicos. Pratihartā gerou no ventre de sua esposa Stutī dois filhos, chamados Aja e Bhūmā.
- ТЕКСТ 5:
- Пратӣха зачена трима сина в утробата на жена си Суварчала̄, наречени Пратихарта̄, Прастота̄ и Удга̄та̄. Те бяха много опитни в извършването на ведически ритуали. Пратихарта̄ и съпругата му Стутӣ заченаха двама сина с имената Аджа и Бхӯма̄.
- VERSO 6:
- No ventre de sua esposa Ṛṣikulyā, o rei Bhūmā gerou um filho chamado Udgītha. De Devakulyā, esposa de Udgītha, nasceu um filho chamado Prastāva, que fecundou em sua esposa Niyutsā um filho chamado Vibhu. No ventre de sua esposa Ratī, Vibhu gerou um filho chamado Pṛthuṣeṇa. Pṛthuṣeṇa gerou no ventre de sua esposa Ākūti um filho chamado Nakta. A esposa de Nakta era Druti, de cujo ventre nasceu o grande rei Gaya. Gaya era muito famoso e piedoso; ele era o melhor dos reis santos. O Senhor Viṣṇu e Suas expansões, que se destinam a proteger o universo, estão sempre situados no modo da bondade transcendental, conhecido como viśuddha-sattva. Sendo uma expansão direta do Senhor Viṣṇu, o rei Gaya também estava situado em viśuddha-sattva. Em virtude disso, Mahārāja Gaya era plenamente dotado de conhecimento transcendental. Portanto, ele chamado de Mahāpuruṣa.
- ТЕКСТ 6:
- Цар Бхӯма̄ зачена с жена си Р̣ш̣икуля̄ момче на име Удгӣтха. Неговата съпруга, Девакуля̄, роди син на име Праста̄ва, а Праста̄ва и жена му Ниютса̄ създадоха Вибху. Ратӣ, жената на Вибху, роди Пр̣тхуш̣ен̣а. Пр̣тхуш̣ен̣а и съпругата му А̄кӯти заченаха Накта. От утробата на Друти, съпругата на Накта, се роди великият цар Гая. Той беше много прочут и благочестив, най-велик от святите царе. Бог Виш̣н̣у и неговите разширения, поддържащи вселената, вечно пребивават в трансценденталното проявление на доброто, известно като вишуддха-саттва. Бидейки пряко разширение на Бог Виш̣н̣у, Цар Гая също се намираше във вишуддха-саттва. Той притежаваше и съвършено трансцендентално знание. Затова го наричаха Маха̄пуруш̣а.
- VERSO 7:
- O rei Gaya dava plena proteção e segurança aos cidadãos para que a propriedade pessoal deles não fosse perturbada por elementos indesejáveis. Ele também atentava para que houvesse suficiente comida para alimentar todos os cidadãos. (Isso se chama poṣaṇa.) Às vezes, ele distribuía presentes aos cidadãos para satisfazê-los. (Isso se chama prīṇana.) Às vezes, convocava reuniões e, usando palavras doces, satisfazia os cidadãos. (Isso se chama upalālana.) Dava-lhes também boas instruções sobre como tornarem-se cidadãos de primeira classe. (Isso se chama anuśāsana.) Essas eram as características da ordem real do rei Gaya. Além de tudo isso, o rei Gaya era um chefe de família que observava estritamente as normas e os preceitos da vida familiar. Ele realizava sacrifícios e era um autêntico devoto puro da Suprema Personalidade de Deus. Chamava-se Mahāpuruṣa porque, como rei, conferia todas as facilidades aos cidadãos e, como chefe de família, executava todos os seus deveres para que, no final, se tornasse um estrito devoto do Senhor. Como devoto, estava sempre disposto a oferecer respeitos a outros devotos e a ocupar-se no serviço devocional ao Senhor. É esse o processo de bhakti-yoga. Devido a todas essas atividades transcendentais, o rei Gaya vivia livre da concepção corpórea. Compreendia o Brahman na íntegra e, consequentemente, mantinha-se sempre feliz. Não se entregava jamais à lamentação material. Embora fosse perfeito sob todos os aspectos, não era orgulhoso, tampouco ansiava governar o reino.
- ТЕКСТ 7:
- Цар Гая осигуряваше пълна защита на своите поданици и пазеше имуществото им от престъпници. Освен това се грижеше да има достатъчно храна за всекиго. (Това се нарича пош̣ан̣а). Понякога раздаваше подаръци на хората, за да им достави радост (прӣн̣ана). Често пъти свикваше събрания и любезно разговаряше с гражданите (упала̄лана). Даваше им добри съвети как да живеят правилно. (Това се нарича ануша̄сана). Така управляваше цар Гая. Освен това, като глава на семейство, той неотклонно следваше строгите правила на семейния живот. Извършваше жертвоприношения и бе чист предан на Върховната Божествена Личност. Наричаха го Маха̄пуруш̣а, защото предоставяше на своите поданици всичко необходимо за живот; изпълняваше и семейните си задължения, и бе велик предан на Бога. Той почиташе другите предани и винаги бе готов да служи на Върховния. В това се състои процесът на бхакти йога. Благодарение на тези трансцендентални дейности Цар Гая бе освободен от телесната представа. Осъзнал Брахман, той винаги бе щастлив. Не го измъчваха материални скърби. И макар да бе съвършен във всяко отношение, не беше горделив и не ламтеше за царска власт.
- VERSO 9:
- O grande rei Gaya costumava realizar toda espécie de rituais védicos. Era muitíssimo inteligente e estudava com afinco todos os textos védicos. Fazia os princípios religiosos prevalecerem e possuía todo tipo de opulências. Era um líder entre os cavalheiros e servo dos devotos. Ele era uma expansão plenária da Suprema Personalidade de Deus totalmente qualificada. Portanto, quem lhe seria comparável na execução de grandiosas cerimônias ritualísticas?
- ТЕКСТ 9:
- Великият цар Гая имаше обичай да извършва най-различни ведически ритуали. Той бе изключително мъдър и задълбочено изучаваше ведическите писания. Поддръжник на религиозните устои, той притежаваше всякакви богатства. Беше най-благороден сред благородните и слуга на преданите. Той бе съвършено пълно разширение на Върховната Божествена Личност. Кой може да се мери с него в изпълнението на колосалните обредни церемонии?
- VERSO 10:
- Todas as filhas castas e honestas de Mahārāja Dakṣa, tais como Śraddhā, Maitrī e Dayā, cujas bênçãos eram sempre eficazes, banharam Mahārāja Gaya com água santificada. Na verdade, elas estavam muito satisfeitas com Mahārāja Gaya. O planeta Terra personificado veio sob a forma de uma vaca e, como se tivesse visto o seu bezerro, derramou leite em profusão ao testemunhar todas as boas qualidades de Mahārāja Gaya. Em outras palavras, Mahārāja Gaya pôde obter todos os benefícios da Terra e, assim, atender os desejos de seus súditos. Contudo, ele pessoalmente não tinha desejos.
- ТЕКСТ 10:
- Целомъдрените, благовъзпитани дъщери на Маха̄ра̄джа Дакш̣а – Шраддха̄, Маитрӣ и Дая̄, чиито благословии са винаги плодотворни, изкъпаха Маха̄ра̄джа Гая със светена вода. Те бяха много щастливи с него. Олицетворената Земя дойде в образа на крава и щом видя добродетелите му, даде много мляко, сякаш бе видяла теленцето си. С други думи, Маха̄ра̄джа Гая можеше да извлече всички богатства от земята и да изпълни желанията на своите поданици. Но той самият не желаеше нищо.
- VERSO 11:
- Porque o rei Gaya executava os rituais védicos, todas as suas aspirações se concretizavam, embora ele não cultivasse desejos pessoais de gozo dos sentidos. Todos os reis com os quais Mahārāja Gaya tinha de lutar eram forçados a lutar com base em princípios religiosos. A forma como ele lutava satisfazia-os muitíssimo, tanto que lhe davam toda espécie de presentes. Do mesmo modo, todos os brāhmaṇas em seu reino estavam muito contentes com a generosidade do rei Gaya. Em consequência disso, os brāhmaṇas contribuíram com um sexto de suas atividades piedosas em benefício da próxima vida do rei Gaya.
- ТЕКСТ 11:
- Въпреки че цар Гая не желаеше сетивно наслаждение, неговите желания се сбъднаха, защото извършваше ведически ритуали. Царете, с които Маха̄ра̄джа Гая се сражаваше, бяха принудени да воюват според религиозните принципи. Те бяха поразени от воинското му умение и го дариха с най-различни дарове. И бра̄хман̣ите в царството бяха предоволни от щедростта на цар Гая. Те му отстъпиха една шеста от благочестивите си дейности за неговия следващ живот.
- VERSO 12:
- Nos sacrifícios de Mahārāja Gaya, era largamente servida a bebida inebriante conhecida como soma. O rei Indra costumava ir e embriagar-se ao tomar grandes quantidades de soma-rasa. Também, a Suprema Personalidade de Deus, o Senhor Viṣṇu [o yajña-puruṣa] comparecia e pessoalmente aceitava todos os sacrifícios que, com devoção pura e firme, lhe eram oferecidos na arena sacrificatória.
- ТЕКСТ 12:
- В жертвоприношенията на Маха̄ра̄джа Гая обилно се лееше опияняващата напитка сома. Цар Индра често ги посещаваше и се опиваше с големи количества сома-раса. Върховната Божествена Личност, Виш̣н̣у (ягя-пуруш̣а) също идваше и лично приемаше даровете, предложени на жертвената арена с чиста и дълбока преданост.
- VERSO 13:
- Quando o Senhor Supremo Se satisfaz com as ações de alguém, naturalmente todos os semideuses, seres humanos, bestas, pássaros, abelhas, trepadeiras, árvores, gramíneas e todas as outras entidades vivas, começando com o senhor Brahmā, satisfazem-se. A Suprema Personalidade de Deus é a Superalma de todos, e Ele, por natureza, é plenamente satisfeito. Todavia, Ele compareceu à arena de Mahārāja Gaya e disse: “Estou plenamente satisfeito.”
- ТЕКСТ 13:
- Когато Върховният Бог е доволен от нечии дела, доволни са и всички полубогове, хора, животни, птици, растения, дървета, треви и въобще всички живи същества, начело с Брахма̄. Бог, Върховната Личност, е Свръхдушата на всекиго и по природа е напълно удовлетворен. При все това Той дойде на жертвената арена и поздрави Маха̄ра̄джа Гая с думите: „Аз съм напълно удовлетворен“.
- VERSOS 14-15:
- No ventre de Gayantī, Mahārāja Gaya gerou três filhos, chamados Citraratha, Sugati e Avarodhana. No ventre de sua esposa Ūrnā, Citraratha gerou um filho chamado Samrāṭ. A esposa de Samrāṭ foi Utkalā, em cujo ventre ele produziu um filho chamado Marīci. No ventre de sua esposa Bindumatī, Marīci gerou um filho chamado Bindu. No ventre de sua esposa Saraghā, Bindu gerou um filho chamado Madhu. No ventre de sua esposa chamada Sumanā, Madhu gerou um filho chamado Vīravrata. No ventre de sua esposa chamada Bhojā, Vīravrata produziu dois filhos, chamados Manthu e Pramanthu. No ventre de sua esposa Satyā, Manthu gerou um filho chamado Bhauvana, e, no ventre de sua esposa Dūṣaṇā, Bhauvana gerou um filho chamado Tvaṣṭā. No ventre de sua esposa Virocanā, Tvaṣṭā gerou um filho chamado Viraja. A esposa de Viraja foi Viṣūcī, em cujo ventre ele gerou cem filhos e uma filha. Dentre todos esses filhos, sobressaiu-se Śatajit.
- ТЕКСТОВЕ 14 – 15:
- Маха̄ра̄джа Гая зачена трима сина в утробата на Гаянтӣ и те получиха имената Читраратха, Сугати и Авародхана. Читраратха и жена му Ӯрн̣а̄ имаха син, наречен Самра̄т̣. Неговата жена се казваше Уткала̄ и с нея Самра̄т̣ зачена син на име Марӣчи. Синът на Марӣчи и Биндуматӣ се казваше Бинду; той се ожени за Сарагха̄ и създаде Мадху. Мадху и съпругата му Сумана̄ заченаха син на име Вӣраврата. От Вӣраврата и жена му Бходжа̄ се родиха двама сина, Мантху и Прамантху. В утробата на жена си Мантху зачена син, наречен Бхаувана; той се ожени за Дӯш̣ан̣а̄ и създаде Тваш̣т̣а̄. Тваш̣т̣а̄ и жена му Вирочана̄ заченаха син, когото нарекоха Вираджа. Жената на Вираджа се казваше Виш̣ӯчӣ и с нея той зачена сто сина и една дъщеря. От всичките му синове най-известен бе Шатаджит.
- VERSO 16:
- Existe um verso muito famoso sobre o rei Viraja. “Devido às suas nobres qualidades e imensa fama, o rei Viraja se tornou a joia da dinastia do rei Priyavrata, assim como o Senhor Viṣṇu, com Sua potência transcendental, embeleza e abençoa os semideuses.”
- ТЕКСТ 16:
- Има един прочут стих, посветен на цар Вираджа: „С възвишените си качества и световна слава цар Вираджа бе като скъпоценен камък в династията на цар Прияврата, както Бог Виш̣н̣у с трансценденталното си могъщество краси и благославя полубоговете“.