Skip to main content
Bibliotheek » Bhagavad-gītā zoals ze is » Hoofdstuk 18

TEXT 39

VERSO 39

Tekst

Texto

yad agre cānubandhe ca
sukhaṁ mohanam ātmanaḥ
nidrālasya-pramādotthaṁ
tat tāmasam udāhṛtam
yad agre cānubandhe ca
sukhaṁ mohanam ātmanaḥ
nidrālasya-pramādotthaṁ
tat tāmasam udāhṛtam

Synoniemen

Sinônimos

yat — dat wat; agre — in het begin; ca — ook; anubandhe — uiteindelijk; ca — ook; sukham — geluk; mohanam — illusoir; ātmanaḥ — van het zelf; nidrā — slaap; ālasya — luiheid; pramāda — en illusie; uttham — voortkomend uit; tat — dat; tāmasam — in de hoedanigheid onwetendheid; udāhṛtam — wordt genoemd.

yat — aquilo que; agre — no começo; ca — também; anubandhe — no fim; ca — também; sukham — felicidade; mohanam — ilusória; ātmanaḥ — do eu; nidrā — sono; ālasya — preguiça; pramāda — e ilusão; uttham — produzida de; tat — isso; tāmasam — no modo da ignorância; udāhṛtam — diz-se que é.

Vertaling

Tradução

En het geluk dat blind is voor zelfrealisatie, dat van begin tot eind denkbeeldig is en dat voortkomt uit slaap, luiheid en illusie, wordt geluk in de hoedanigheid onwetendheid genoemd.

E se diz que a felicidade que é cega para a auto-realização, que é ilusão do começo ao fim, e que surge do sono, da preguiça e da ilusão é da natureza da ignorância.

Betekenisverklaring

Comentário

Wie zijn geluk uit luiheid en slaap haalt, bevindt zich beslist in de hoedanigheid duisternis of onwetendheid, en wie er geen idee van heeft hoe hij wel en niet moet handelen, bevindt zich ook in de hoedanigheid onwetendheid. Voor een persoon in de hoedanigheid onwetendheid is alles illusie. Zowel in het begin als aan het eind is er voor hem geen sprake van geluk. Voor iemand in de hoedanigheid hartstocht mag er in het begin misschien een soort kortstondig geluk zijn en aan het eind ellende, maar voor iemand in de hoedanigheid onwetendheid is er alleen maar ellende, zowel in het begin als aan het eind.

Quem sente prazer na preguiça e no sono na certa está no modo da escuridão, ignorância, e quem não faz idéia de como é que deve e não deve agir também está no modo da ignorância. Para quem está no modo da ignorância, tudo é ilusão. Não existe felicidade nem no começo nem no fim. Para o homem no modo da paixão pode haver no começo alguma espécie de felicidade efêmera que acaba em sofrimento, mas para quem está no modo da ignorância só existe sofrimento tanto no começo quanto no fim.