TEXT 46

TEKST 46

Texto

Tekst

yataḥ pravṛttir bhūtānāṁ
yena sarvam idaṁ tatam
sva-karmaṇā tam abhyarcya
siddhiṁ vindati mānavaḥ

Palabra por palabra

Synonyms

yataḥ — de quien; pravṛttiḥ — la emanación; bhūtānām — de todas las entidades vivientes; yena — por quien; sarvam — todo; idam — esto; tatam — omnipresente en; sva-karmaṇā — por sus propios deberes; tam — a Él; abhyarcya — adorando; siddhim — la perfección; vindati — alcanza; mānavaḥ — un hombre.

yataḥ – od którego; pravṛttiḥ – emanacja; bhūtānām – wszystkich żywych istot; yena – przez którego; sarvam – wszystkich; idam – to; tatam – przenika; sva-karmaṇā – przez swoje obowiązki; tam – Jego; abhyarcya – wielbiąc; siddhim – doskonałość; vindati – osiąga; mānavaḥ – człowiek.

Traducción

Translation

Por medio de la adoración del Señor, quien es la fuente de todos los seres y quien es omnipresente, el hombre puede lograr la perfección a través de la ejecución de su propio trabajo.

Przez wielbienie Pana, będącego źródłem wszystkich stworzeń i przenikającego wszystko, człowiek może – pełniąc swoje obowiązki – stać się doskonałym.

Significado

Purport

Como se afirma en el decimoquinto capítulo, todos los seres vivientes son partes integrales fragmentarias del Señor Supremo. En consecuencia, el Señor Supremo es el principio de todas las entidades vivientes. Eso se confirma en el Vedānta-sūtra: janmādy asya yataḥ. El Señor Supremo es, pues, el principio de la vida de cada entidad viviente. Y, como se declara en el séptimo capítulo del Bhagavad-gītā, el Señor Supremo, por medio de Sus dos energías, Su energía externa y Su energía interna, es omnipresente. De modo que, se debe adorar al Señor Supremo con Sus energías. Por lo general, los devotos vaiṣṇavas adoran al Señor Supremo con Su energía interna. Su energía externa es un reflejo desvirtuado de la energía interna. La energía externa es un trasfondo, pero el Señor Supremo, mediante la expansión de Su porción plenaria en forma de Paramātmā, se encuentra en todas partes. Él es la Superalma de todos los semidioses, de todos los seres humanos, de todos los animales, en todas partes. Se debe saber, entonces, que uno, como parte integral del Señor Supremo, tiene el deber de prestarle servicio al Supremo. Todo el mundo debe dedicarse a prestarle servicio devocional al Señor con plena conciencia de Kṛṣṇa. Eso se recomienda en este verso.

ZNACZENIE:

Jak zostało to oznajmione w Rozdziale Piętnastym, wszystkie żywe istoty są fragmentarycznymi, integralnymi cząstkami Najwyższego Pana. Zatem Najwyższy Pan jest źródłem ich wszystkich. I potwierdzone jest to w Vedānta-sūtrze – janmādy asya yataḥ. Najwyższy Pan jest więc początkiem życia każdej żywej istoty. I jak zostało to potwierdzone w Siódmym Rozdziale Bhagavad-gīty, Najwyższy Pan, poprzez Swoje dwie energie – wewnętrzną i zewnętrzną – jest wszechprzenikający. Dlatego należy czcić Najwyższego Pana razem z Jego energiami. Na ogół wielbiciele szkoły Vaiṣṇava wielbią Najwyższego Pana wraz z Jego energią wewnętrzną. Jego energia zewnętrzna jest wypaczonym odbiciem energii wewnętrznej. Jego energia zewnętrzna jest wypaczonym odbiciem energii wewnętrznej. Energia zewnętrzna jest tłem, ale Najwyższy Pan, poprzez ekspansję Swojej kompletnej części jako Paramātmā, usytuowany jest wszędzie. Jest On Duszą Najwyższą wszystkich półbogów, istot ludzkich, zwierząt – jest wszędzie. Należy zatem zrozumieć, że naszym obowiązkiem, jako integralnych cząstek Najwyższego Pana, jest pełnienie służby dla Najwyższego. Każdy powinien być zaangażowany w służbę oddania dla Pana, w pełnej świadomości Kṛṣṇy. Poleca to ten werset.

Todo el mundo debe pensar que Hṛṣīkeśa, el amo de los sentidos, lo ha puesto en un determinado tipo de ocupación. Y uno debe adorar a la Suprema Personalidad de Dios, Śrī Kṛṣṇa, con el resultado del trabajo al que se dedica. Si uno siempre piensa de esa manera, con plena conciencia de Kṛṣṇa, entonces, por la gracia del Señor, se vuelve plenamente consciente de todo. Esa es la perfección de la vida. El Señor dice en el Bhagavad-gītā (12.7): teṣām ahaṁ samuddhartā. El propio Señor Supremo se encarga de liberar a esa clase de devoto. Esa es la máxima perfección de la vida. En cualquier ocupación a la que se esté dedicado, si uno sirve al Señor Supremo, logrará la máxima perfección.

Każdy powinien myśleć, że jest zaangażowany w określony typ zajęć przez Hṛṣīkeśę, pana zmysłów. I rezultatem swojej pracy należy wielbić Najwyższą Osobę Boga, Śrī Kṛṣṇę. Jeśli ktoś zawsze myśli w ten sposób, w pełnej świadomości Kṛṣṇy, ten dzięki łasce Pana staje się w pełni świadomy wszystkiego. Jest to doskonałością życia. Pan mówi w Bhagavad-gīcie (12.7), teṣām ahaṁ samuddhartā. Najwyższy Pan Sam bierze odpowiedzialność za wyzwolenie tego wielbiciela. A to jest najwyższą doskonałością życia. Bez względu na to, jakie zajęcie ktoś pełni, jeśli służy on Najwyższemu Panu – osiągnie najwyższą doskonałość.