TEXT 14

TEKST 14

Tekst

ahaṁ vaiśvānaro bhūtvā
prāṇināṁ deham āśritaḥ
prāṇāpāna-samāyuktaḥ
pacāmy annaṁ catur-vidham

Synonyms

aham — Jeg; vaiśvānaraḥ — Min fuldstændige del som fordøjelsesilden; bhūtvā — idet jeg bliver; prāṇinām — af alle levende væsener; deham — i kroppen; āśritaḥ — situeret; prāṇa — den udadgående luft; apāna — den nedadgående luft; samāyuktaḥ — holder i balance; pacāmi — Jeg fordøjer; annam — føde; catuḥ-vidham — de fire slags.

aham – Ja; vaiśvānaraḥ – Moja kompletna cząstka w postaci trawiącego ognia; bhūtvā – stając się; prāṇinām – wszystkich żywych istot; deham – w ciałach; āśritaḥ – usytuowany; prāṇa – powietrze wydychane; apāna – powietrze wdychane; samāyuktaḥ – utrzymywać równowagę; pacāmi – trawię; annam – pożywienie; catuḥ-vidham – cztery rodzaje.

Translation

Jeg er fordøjelsesilden i alle levende væseners kroppe, og Jeg slutter Mig til den udadgående og indadgående livsluft for at fordøje de fire slags føde.

Ja jestem ogniem trawiącym w ciałach wszystkich żywych istot i Ja łączę się z powietrzem życia, wdychanym i wydychanym, aby trawił cztery rodzaje pokarmów.

Purport

FORKLARING: Ifølge āyurvedisk śāstra er der i maven en ild, der fordøjer al mad, der kommer ned i maven. Når ilden ikke brænder, føler man ingen sult, og når ilden er i orden, bliver vi sultne. Nogle gange, hvis der ikke er ordentlig gang i ilden, er det nødvendigt med behandling. Under alle omstændigheder repræsenterer denne ild Guddommens Højeste Personlighed. Vediske mantraer (Bṛhad-āraṇyaka Upaniṣad 5.9.1) bekræfter også, at den Højeste Herre eller Brahman befinder Sig i maven i form af ild og fordøjer alle former for mad (ayam agnir vaiśvānaro yo ’yam antaḥ puruṣe yenedam annaṁ pacyate). Eftersom Han således hjælper til med fordøjelsen af alle former for mad, er det levende væsen ikke uafhængigt, når det kommer til at spise. Medmindre den Højeste Herre hjælper ham med at fordøje, kan han ikke spise. Således både frembringer og fordøjer Han maden, og ved Hans nåde nyder vi livet. Dette bekræftes også i Vedānta-sūtra (1.2.27) med ordene śabdādibhyo ’ntaḥ pratiṣṭhānāc ca: Herren befinder Sig i lyden og i kroppen, i luften og selv i maven som fordøjelseskraften. Der er fire slags mad. Noget drikkes, noget tygges, noget slikkes op, og noget suges op, og Han er fordøjelseskraften for dem alle.

ZNACZENIE:

Z Āyur-vedy dowiadujemy się o znajdującym się w żołądku ogniu, który trawi wszelki pokarm dostarczany żołądkowi. Kiedy ogień ten nie płonie, nie odczuwamy głodu, a stajemy się głodni, kiedy zaczyna działać. Czasami, gdy nie działa prawidłowo, konieczne jest leczenie. W każdym przypadku ogień jest reprezentantem Najwyższej Osoby Boga. Wedyjskie mantry (Bṛhad-āraṇyaka Upaniṣad 5.9.1) również potwierdzają, że Najwyższy Pan, czyli Brahman, obecny jest w żołądku w postaci ognia i trawi wszelkiego rodzaju pokarmy (ayam agnir vaiśvānaro yo ’yam antaḥ puruṣe yenedam annaṁ pacyate). Skoro zatem pomaga On w trawieniu wszelkiego rodzaju pokarmu, żywa istota nie jest niezależna w swoim procesie jedzenia. Nie może nawet jeść, jeśli Pan nie pomoże jej w trawieniu. Tak więc to On wytwarza i trawi pożywienie i to dzięki Jego łasce cieszymy się życiem. Potwierdza to również Vedānta-sūtra (1.2.27). Śabdādibhyo ’ntaḥ pratiṣṭhānāc ca: Pan obecny jest w dźwięku, w ciele, w powietrzu, a nawet jako siła trawiąca w żołądku. Są cztery rodzaje pożywienia: pite, lizane, żute i ssane. To właśnie On jest siłą, która trawi wszystkie te rodzaje pokarmów.