VERSO 28
STIH 28
Texto
Tekst
tapas taptaṁ kṛtaṁ ca yat
asad ity ucyate pārtha
na ca tat pretya no iha
tapas taptaṁ kṛtaṁ ca yat
asad ity ucyate pārtha
na ca tat pretya no iha
Sinônimos
Synonyms
aśraddhayā — sem fé; hutam — oferecido em sacrifício; dattam — dado; tapaḥ — penitência; taptam — executada; kṛtam — praticado; ca — também; yat — aquilo que; asat — falso; iti — assim; ucyate — diz-se que é; pārtha — ó filho de Pṛthā; na — nunca; ca — também; tat — isso; pretya — depois da morte; na u — nem; iha — nesta vida.
aśraddhayā – bez vjere; hutam – ponuđeno u žrtvovanju; dattam – dano; tapaḥ – pokora; taptam – izvršena; kṛtam – vršeno; ca – također; yat – to što; asat – lažno; iti – tako; ucyate – kaže se; pārtha – o Pṛthin sine; na – nikada; ca – također; tat – to; pretya – nakon smrti; na u – niti; iha – u ovom životu.
Tradução
Translation
Tudo aquilo que é feito como sacrifício, caridade ou penitência sem fé no Supremo, ó filho de Pṛthā, é impermanente. Chama-se ‘asat’ e é inútil tanto nesta vida quanto na próxima.
O Pṛthin sine, svako žrtvovanje, milostinja ili pokora koji se vrše bez vjere u Svevišnjeg su prolazni. Nazivaju se „asat" i beskorisni su i u ovom i u sljedećem životu.
Comentário
Purport
Tudo aquilo que é feito sem o objetivo transcendental — seja sacrifício, caridade ou penitência — é inútil. Por isso, neste verso declara-se que essas atividades são abomináveis. Tudo deve ser feito em prol do Supremo em consciência de Kṛṣṇa. Sem essa fé, e sem a orientação adequada, nunca pode haver fruto algum. Em todas as escrituras védicas, aconselha-se que se deposite fé no Supremo. Na observância de todas as instruções védicas, a meta última é compreender Kṛṣṇa. Ninguém pode obter sucesso sem seguir este princípio. Portanto, a melhor conduta é agir desde o começo em consciência de Kṛṣṇa sob a orientação de um mestre espiritual genuíno. Esta é a maneira de tornar tudo um sucesso.
SMISAO: Sve što se čini bez transcendentalnog cilja beskorisno je, bilo da je riječ o žrtvovanju, milostinji ili pokori. Zato je u ovom stihu rečeno da su takve djelatnosti odvratne. Sve djelatnosti trebamo vršiti za Svevišnjeg u svjesnosti Kṛṣṇe. Ako nemamo takvu vjeru i pravilno vodstvo, nikada nećemo steći nikakav rezultat. U svim je vedskim spisima preporučena vjera u Svevišnjeg. Prema vedskim spisima krajnji je cilj razumijevanje Kṛṣṇe. Nitko ne može postići uspjeh bez slijeđenja ovoga načela. Prema tome, najbolje je da od samoga početka djelujemo u svjesnosti Kṛṣṇe, pod vodstvom vjerodostojna duhovnog učitelja. Na taj način možemo u svemu postići uspjeh.
No estado condicionado, as pessoas se sentem atraídas a adorar semideuses, fantasmas, ou Yakṣas como Kuvera. O modo da bondade é melhor que os modos da paixão e da ignorância, mas quem adota diretamente a consciência de Kṛṣṇa é transcendental a todos os três modos da natureza material. Embora exista um processo de elevação gradual, aquele que, através da associação com os devotos puros, adota diretamente a consciência de Kṛṣṇa, segue o melhor caminho. E é isto o que se recomenda neste capítulo. Para obter este sucesso, ele deve primeiro encontrar o mestre espiritual competente e ser treinado nas instruções que ele transmite. Então, ele pode desenvolver fé no Supremo. Quando esta fé amadurece, no decorrer do tempo, se chamará amor a Deus. Este amor é a meta última das entidades vivas. Deve-se, portanto, adotar diretamente a consciência de Kṛṣṇa. Esta é a mensagem deste Décimo Sétimo Capítulo.
U uvjetovanu stanju ljude privlači obožavanje polubogova, sablasti ili Yakṣa poput Kuvere. Guṇa je vrline bolja od guṇe strasti i neznanja, ali onaj tko neposredno prihvati svjesnost Kṛṣṇe transcendira sve tri guṇe materijalne prirode. Premda postoji proces postupna uzdizanja, ako netko neposredno prihvati svjesnost Kṛṣṇe, družeći se s čistim bhaktama, to je najbolje. To se preporučuje u ovom poglavlju. Da bismo na taj način postigli uspjeh, najprije moramo pronaći pravoga duhovnog učitelja i podvrgnuti se izobrazbi pod njegovim vodstvom. Onda možemo steći vjeru u Svevišnjeg. Kad vjera s vremenom sazrije, naziva se ljubav prema Bogu. Ta je ljubav krajnji cilj živih bića. Zato se trebamo neposredno posvetiti svjesnosti Kṛṣṇe. To je poruka sedamnaestoga poglavlja.
Neste ponto encerram-se os significados Bhaktivedanta do Décimo Sétimo Capítulo do Śrīmad Bhagavad-gītā que trata das Divisões da Fé.
Tako se završavaju Bhaktivedantina tumačenja sedamnaestoga poglavlja Śrīmad Bhagavad-gīte pod naslovom „Vrste vjere".