TEKST 10

TEXT 10

Tekst

Verš

yogī yuñjīta satatam
ātmānaṁ rahasi sthitaḥ
ekākī yata-cittātmā
nirāśīr aparigrahaḥ

Synonyms

Synonyma

yogī – transcendentalista; yuñjīta – musi koncentrować się w świadomości Kṛṣṇy; satatam – bezustannie; ātmānam – siebie (przez ciało, umysł i duszę); rahasi – w odludnym miejscu; sthitaḥ – będąc tak usytuowanym; ekākī – sam; yata-citta-ātmā – zawsze uważny w swoim umyśle; nirāśīḥ – nie będąc zainteresowanym niczym innym; aparigrahaḥ – wolny od uczucia posiadania.

yogī — transcendentalista; yuñjīta — musí se soustředit na úrovni vědomí Kṛṣṇy; satatam — neustále; ātmānam — sebe (tělem, myslí a vlastním já); rahasi — v ústraní; sthitaḥ — setrvávající; ekākī — sám; yata-citta-ātmā — vždy pozorně ovládající mysl; nirāśīḥ — nepřitahovaný ničím jiným; aparigrahaḥ — prostý pocitu vlastnictví.

Translation

Překlad

Transcendentalista powinien zawsze angażować swoje ciało, umysł i jaźń w związek z Najwyższym. Powinien żyć samotnie w odludnym miejscu, zawsze uważnie kontrolując umysł. Wolny powinien być od pragnień i poczucia własności.

Transcendentalista má stále udržovat své tělo, mysl a vlastní já ve vztahu s Nejvyšším; má žít sám na odlehlém místě, vždy pozorně ovládat svou mysl a být prostý tužeb a vlastnických pocitů.

Purport

Význam

ZNACZENIE:

Kṛṣṇa realizowany jest w różnych etapach jako Brahman, Paramātmā i Najwyższa Osoba Boga. Świadomość Kṛṣṇy oznacza, mówiąc zwięźle, bezustanne zaangażowanie w transcendentalną służbę miłości dla Pana. Ci, którzy są przywiązani do bezosobowego Brahmana albo zlokalizowanej Duszy Najwyższej, również są częściowo świadomi Kṛṣṇy, gdyż bezosobowy Brahman jest duchowym blaskiem emanującym z Kṛṣṇy, a Dusza Najwyższa jest wszechprzenikającą, częściową ekspansją Pana. Zatem impersonaliści i medytujący są również świadomi Kṛṣṇy, ale w sposób pośredni. Najwyższym transcendentalistą jest osoba bezpośrednio świadoma Kṛṣṇy, ponieważ taki bhakta wie, co oznacza Brahman i Paramātmā. Jego wiedza o Prawdzie Absolutnej jest doskonała, podczas gdy impersonalista i yogin praktykujący medytację są świadomi Kṛṣṇy w sposób niedoskonały.

Kṛṣṇu lze vnímat do různé míry, v Jeho aspektu Brahmanu, Paramātmy a Nejvyšší Osobnosti Božství. Mít vědomí Kṛṣṇy ve stručnosti znamená být neustále zaměstnaný transcendentální láskyplnou službou Pánu. Ti, kdo jsou poutáni k neosobnímu Brahmanu nebo lokalizované Nadduši, jsou si však částečně také vědomi Kṛṣṇy, protože neosobní Brahman je Kṛṣṇova duchovní záře a Nadduše je Kṛṣṇova všeprostupující částečná expanze. Impersonalista a meditující yogī si tedy jsou nepřímo rovněž vědomi Kṛṣṇy. Ten, kdo si je vědom Kṛṣṇy přímo, je nejpokročilejším transcendentalistou — takový oddaný ví, co je Brahman a Paramātmā. Jeho poznání Absolutní Pravdy je dokonalé, zatímco impersonalista a meditující yogī si jsou vědomi Kṛṣṇy nedokonale.

Niemniej jednak, wszyscy oni zostali pouczeni tutaj, aby nie odstępowali od swoich zajęć, tak aby wcześniej czy później móc osiągnąć najwyższą doskonałość. Rzeczą najważniejszą dla transcendentalisty jest bezustanne skupianie umysłu na Kṛṣṇie. Powinno się zawsze myśleć o Kṛṣṇie, nie zapominając o Nim ani na chwilę. Koncentracja umysłu na Najwyższym nazywana jest samādhi albo transem. Aby być w ciągłym skupieniu, należy zawsze pozostawać w odosobnieniu i unikać zakłóceń zewnętrznych. Powinno się być bardzo uważnym w przyjmowaniu warunków korzystnych do samorealizacji i odrzucaniu niekorzystnych. Zdecydowanie nie należy uganiać się za niepotrzebnymi rzeczami materialnymi, aby nie uzależnić się od ich posiadania.

Nicméně všem transcendentalistům se zde doporučuje, aby se vytrvale drželi své cesty a mohli tak dříve či později dosáhnout nejvyšší dokonalosti. Prvním úkolem transcendentalisty je udržet mysl vždy upřenou na Kṛṣṇu. Je třeba stále myslet na Kṛṣṇu a ani na okamžik na Něho nezapomenout. Soustředění mysli na Nejvyššího se nazývá samādhi, tranz. Aby transcendentalista mohl soustředit svou mysl, má se zdržovat v ústraní a vyhnout se rušivému vlivu vnějších podnětů. Měl by si dávat velký pozor na to, aby vždy přijímal prospěšné a odmítal nežádoucí podmínky, jež ovlivňují jeho realizaci. Musí být dokonale odhodlaný a nedychtit po nepotřebných hmotných věcech, které by ho svazovaly vlastnickými pocity.

Wszystkie te przykazania i środki ostrożności są w doskonały sposób zachowywane przez tego, kto posiada bezpośrednią świadomość Kṛṣṇy, ponieważ świadomość taka jest wyrzeczeniem się siebie i niewielka jest w niej szansa na zaborczość materialną. Śrīla Rūpa Gosvāmī charakteryzuje świadomość Kṛṣṇy w ten sposób:

Pokud někdo přímo jedná vědom si Kṛṣṇy, jsou všechna tato předběžná opatření dokonale splněna, neboť přímé vědomí Kṛṣṇy zahrnuje sebezapření, které stěží dává možnost vlastnit něco hmotného. Śrīla Rūpa Gosvāmī charakterizuje vědomí Kṛṣṇy takto:

anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate

prāpañcikatayā buddhyā
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate

„Gdy ktoś nie jest przywiązany do niczego, ale jednocześnie przyjmuje wszystko, co ma związek z Kṛṣṇą, jest usytuowany właściwie – ponad zaborczością. Z drugiej strony, ten, kto odrzuca wszystko, nie wiedząc, że ma to związek z Kṛṣṇą, nie posiada pełnego wyrzeczenia”.(Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255–256)

“Ten, kdo nelpí na ničem, ale zároveň přijímá vše ve vztahu ke Kṛṣṇovi, je ve správném postavení, nad pocitem vlastnictví. Naopak někdo, kdo vše odmítá, aniž by věděl, jaký to má vztah ke Kṛṣṇovi, není ve svém odříkání tak dokonalý.” (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255-256)

Osoba świadoma Kṛṣṇy wie doskonale, że wszystko należy do Kṛṣṇy i tym samym jest zawsze wolna od uczucia posiadania czegokolwiek na własność. Wskutek tego nie ugania się za niczym dla siebie. Wie jak przyjmować rzeczy korzystne dla świadomości Kṛṣṇy i jak odrzucać te, które nie sprzyjają takiej świadomości. Nie jest przywiązana do rzeczy materialnych, gdyż zawsze jest transcendentalna i zawsze jest samotna, nie mając nic wspólnego z osobami nie będącymi w świadomości Kṛṣṇy. Zatem osoba świadoma Kṛṣṇy jest doskonałym yoginem.

Ten, kdo si je vědom Kṛṣṇy, dobře ví, že vše patří Kṛṣṇovi. Díky tomu je trvale oproštěný od pocitu osobního vlastnictví, a tak netouží po ničem pro sebe samotného. Umí přijímat to, co prospívá vědomí Kṛṣṇy, a odmítat to, co mu neprospívá. Zůstává trvale odpoutaný od hmotných věcí, jelikož je neustále transcendentální, a je vždy sám, neboť s lidmi, kteří si nejsou vědomi Kṛṣṇy, nemá nic společného. Je to tedy dokonalý yogī.