TEKST 28
TEXT 28
Tekst
Texte
guṇa-karma-vibhāgayoḥ
guṇā guṇeṣu vartanta
iti matvā na sajjate
guṇa-karma-vibhāgayoḥ
guṇā guṇeṣu vartanta
iti matvā na sajjate
Synonyms
Synonyms
tattva-vit – znawca Prawdy Absolutnej; tu – ale; mahā-bāho – O potężnie uzbrojony; guṇa-karma – prac pod materialnym wpływem; vibhāgayoḥ – różnice; guṇāḥ – zmysły; guṇeṣu – w zadowalanie zmysłów; vartante – są zaangażowane; iti – w ten sposób; matvā – myśląc; na – nigdy; sajjate – przywiązuje się.
tattva-vit: celui qui connaît la Vérité Absolue; tu: mais; mahā-bāho: ô Arjuna aux bras puissants; guṇa-karma: d’actes accomplis sous l’influence de la matière; vibhāgayoḥ: les différences; guṇāḥ: les sens; guṇeṣu: au plaisir des sens; vartante: sont engagés; iti: ainsi; matvā: en pensant; na: jamais; sajjate: ne s’attache.
Translation
Translation
Kto posiadł wiedzę o Prawdzie Absolutnej, o potężny, tego nie absorbują już zmysły i nie angażuje się już w zadowalanie zmysłów, znając dobrze różnicę pomiędzy pracą w oddaniu a pracą dla zysku.
Ô Arjuna aux bras puissants, celui qui a connaissance de la Vérité Absolue ne se rend pas esclave des sens et du plaisir, car il connaît bien la différence entre l’acte intéressé et l’acte dévotionnel.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Znawca Prawdy Absolutnej przekonany jest o swojej niefortunnej pozycji w związkach materialnych. Wie, iż jest integralną cząstką Najwyższej Osoby Boga – Kṛṣṇy, i że jego miejscem nie jest ten świat materialny. Będąc świadomym tego, iż jest integralną cząstką Najwyższego – który jest wiecznym szczęściem i wiedzą – zna on swoją prawdziwą tożsamość i zdaje sobie sprawę z tego, że w jakiś sposób został uwikłany w materialną koncepcję życia. Jego przeznaczeniem w czystym stanie egzystencji jest włączenie swoich czynności w służbę oddania dla Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy. Dlatego angażuje się on w pracę w świadomości Kṛṣṇy i w naturalny sposób traci pociąg do materialnych czynności zmysłowych, które wszystkie są przypadkowe i tymczasowe. Wie on, że materialne warunki jego życia są pod najwyższą kontrolą Pana, dlatego nie jest niepokojony przez żaden rodzaj materialnych przeciwności, które wręcz uważa za łaskę Pana. Kto zna Prawdę Absolutną w jej trzech różnych aspektach – mianowicie Brahmana, Paramātmę i Najwyższą Osobę Boga – ten według Śrīmad-Bhāgavatam, nazywany jest tattva-vit, jako że zna on również swoją rzeczywistą pozycję w związku z Najwyższym.
Qui connaît la Vérité Absolue se rend parfaitement compte qu’il occupe une position inconfortable à cause de son contact avec la nature matérielle. Il sait qu’il fait partie intégrante de Kṛṣṇa, le Seigneur Suprême qui est connaissance et félicité éternelles, et réalise que sa condition naturelle n’est pas de vivre dans le monde matériel. Il comprend que pour une raison ou pour une autre, il est maintenant prisonnier de son concept matériel de l’existence. La vocation de son existence, dans son état pur, étant de dédier ses activités au service dévotionnel de la Personne Suprême, il agit dans la conscience de Kṛṣṇa et se détache par là tout naturellement des actions liées aux plaisirs des sens, contingentes et éphémères.
Il sait que ses conditions de vie dépendent du Seigneur Suprême. Il n’est donc pas troublé par les diverses circonstances de la vie et les voit d’ailleurs comme autant de manifestations de la grâce divine. Selon le Śrīmad-Bhāgavatam, celui qui connaît les trois aspects de la Vérité Absolue – le Brahman, le Paramātmā et Bhagavān, la Personne Suprême – est tattva-vit, car il connaît également sa propre position par rapport à l’Absolu.