Skip to main content

TEXT 47

TEKST 47

Tekstas

Tekst

yoginām api sarveṣāṁ
mad-gatenāntar-ātmanā
śraddhāvān bhajate yo māṁ
sa me yukta-tamo mataḥ
yoginām api sarveṣāṁ
mad-gatenāntar-ātmanā
śraddhāvān bhajate yo māṁ
sa me yukta-tamo mataḥ

Synonyms

Synonyms

yoginām — iš yogų; api — taip pat; sarveṣām — visų tipų; mat-gatena — gyvenantis Manyje, visada galvojantis apie Mane; antaḥ-ātmanā — vidujai; śraddhā-vān — su visišku tikėjimu; bhajate — atlieka transcendentinę meilės tarnystę; yaḥ — tas, kuris; mām — Man (Aukščiausiajam Viešpačiui); saḥ — jis; me — Mano; yukta-tamaḥ — didžiausias yogas; mataḥ — manymu.

yoginām – spośród yogīnów; api – również; sarveṣām – wszelkiego rodzaju; mat-gatena – pogrążony we Mnie, zawsze myślący o Mnie; antaḥ-ātmanā – wewnątrz siebie; śraddhā-vān – w pełnej wierze; bhajate – pełni transcendentalną służbę miłości; yaḥ – ten, kto; mām – dla Mnie (Najwyższego Pana); saḥ – on; me – przeze Mnie; yukta-tamaḥ – największy yogīn; mataḥ – jest uważany.

Translation

Translation

Iš visų yogų tas, kuris su didžiu tikėjimu visad gyvena Manyje, galvoja apie Mane ir tarnauja Man su transcendentine meile, yra artimiausiai susijęs su Manimi yogos ryšiais ir visų aukščiausias. Tokia Mano nuomonė.

Zaś spośród wszystkich yoginów, ten kto zawsze trwa przy Mnie z wielką wiarą, myśli o Mnie wewnątrz siebie – wielbiąc Mnie w transcendentalnej służbie miłości – jest najbardziej zjednoczony ze Mną w yodze i jest najwyższym ze wszystkich. Takie jest Moje zdanie.

Purport

Purport

KOMENTARAS: Posme svarbi reikšmė tenka žodžiui bhajate. Jo šaknis – veiksmažodis bhaj, vartojamas, kai norima apibūdinti tarnystę. Žodis „garbinimas“ neatspindi tikrosios jo prasmės. Garbinti – tai dievinti ar rodyti pagarbą tam, kuris jos vertas. O tarnystė su meile ir tikėjimu skirta būtent Aukščiausiajam Dievo Asmeniui. Galima neparodyti pagarbos žmogui, kuris jos vertas, arba pusdieviui, ir dėl to būti pavadintam nemandagiu, bet negalima paniekinti tarnystės Aukščiausiajam Viešpačiui ir nesusilaukti už tai kuo griežčiausios bausmės. Kiekviena gyvoji esybė yra neatskiriama Aukščiausiojo Dievo Asmens dalelė, todėl pagal savo prigimtį ji pašaukta tarnauti Aukščiausiajam Viešpačiui. Netarnaudama Aukščiausiajam Viešpačiui, ji patiria nuopuolį. Bhāgavatam (11.5.3) liudija:

ZNACZENIE:
 
Znaczące jest tutaj słowo bhajate. Bhajate ma swój rdzeń w czasowniku bhaj, którego używa się, kiedy istnieje potrzeba służenia. Angielskie słowo „czcić” (worship) nie może być używane w tym samym znaczeniu co słowo bhaj. „Czcić” znaczy wielbić albo okazywać szacunek i honor osobie wartościowej. Ale służba z miłością i wiarą jest przeznaczona szczególnie dla Najwyższej Osoby Boga. Można nie oddawać czci osobie zasługującej na szacunek albo półbogowi i można być nazywanym nieuprzejmym, ale nie można uniknąć służby dla Boga, nie będąc całkowicie potępionym. Każda żywa istota jest integralną cząstką Najwyższej Osoby Boga, a zatem przeznaczeniem jej jest służenie Najwyższemu Panu, zgodnie z jej konstytucjonalną pozycją. Jeśli tego nie czyni, upada. Bhāgavatam (11.5.3) potwierdza to w następujący sposób:

ya eṣāṁ puruṣaṁ sākṣād
ātma-prabhavam īśvaram
na bhajanty avajānanti
sthānād bhraṣṭāḥ patanty adhaḥ
ya eṣāṁ puruṣaṁ sākṣād
ātma-prabhavam īśvaram
na bhajanty avajānanti
sthānād bhraṣṭāḥ patanty adhaḥ

„Kas netarnauja pirmapradžiam Viešpačiui – visų gyvųjų esybių pradžiai, kas pro pirštus žiūri į šią savo pareigą, tas tikrai neteks savo prigimtinio būvio.“

„Każdy, kto nie pełni służby i lekceważy swoje obowiązki wobec Najwyższego Pana, który jest źródłem wszystkich żywych istot, ten z pewnością upadnie ze swojej konstytucjonalnej pozycji”.

Cituotame posme irgi pavartotas žodis bhajanti. Todėl žodis bhajanti gali būti vartojamas tiktai kalbant apie Aukščiausiąjį Viešpatį, tuo tarpu žodis „garbinimas“ tinka kalbant apie pusdievius ar bet kokią kitą gyvąją esybę. Šiame „Śrīmad-Bhāgavatam“ posme pavartotas žodis avajānanti sutinkamas ir „Bhagavad-gītoje“. Avajānanti māṁ mūḍhāḥ: „Tik kvailiai ir niekšai išjuokia Aukščiausiąjį Dievo Asmenį, Viešpatį Krsną.“ Tie kvailiai imasi atsakomybės rašyti „Bhagavad-gītos“ komentarus, nė neketindami tarnauti Viešpačiui. Dėl tos priežasties jie aiškiai neskiria žodžio bhajanti nuo žodžio „garbinimas“.

Również w tym wersecie zostało użyte słowo bhajanti. Zatem bhajanti odnosi się jedynie do Najwyższego Pana, podczas gdy słowo „czcić” może odnosić się do półbogów oraz jakiejkolwiek żywej istoty. Słowo avajānanti, użyte w tym wersecie ze Śrīmad-Bhāgavatam, znajdujemy również w Bhagavad-gīcie. Avajānanti māṁ mūḍhāḥ: „Tylko głupcy i niegodziwcy wyśmiewają Najwyższą Osobę Boga, Pana Kṛṣṇę”. Głupcy tacy komentują również Bhagavad-gītę, nie mając podstawy służenia Panu. Wskutek tego nie potrafią zrozumieć właściwej różnicy pomiędzy słowem bhajanti a słowem „czcić”.

Visų yogos metodų viršūnė – bhakti-yoga. Kitos yogos – tai tik priemonė pasiekti bhakti principą bhakti-yogoje. Yoga iš tikrųjų reiškia bhakti-yogą. Visos kitos yogos – tik etapai, artėjant į tikslą – bhakti-yogą. Nuo savęs pažinimo proceso pradžios (karma-yogos) iki pabaigos (bhakti-yogos) – ilgas kelias. Jo pradžia, karma-yoga – tai veikla nesisavinant jos rezultatų. Kai karma-yoga praturtėja žinojimu ir atsižadėjimu, ji perauga į jñāną- yogą. O kai jñāna-yoga pasipildo meditacija į Supersielą atliekant įvairius fizinius pratimus, ir į Supersielą sutelkiamas protas, šis yogos etapas vadinasi aṣṭāṅga-yoga. Praėjus aṣṭāṅga-yogos etapą, pasiekiamas Aukščiausiasis Dievo Asmuo, Kṛṣṇa, ir tai vadinasi bhakti-yoga, arba kulminacija. Iš tikrųjų, bhakti-yoga yra galutinis tikslas, tačiau norint ją gerai išanalizuoti, reikia suprasti ir kitas yogas. Todėl yogas, kuris siekia aukščiausio tikslo, yra teisingame kelyje į amžiną sėkmę. O kas užsilaiko tam tikrame kelio etape ir nedaro tolimesnės pažangos, tas taip ir vadinamas: karma-yogu, jñāna-yogu arba dhyāna-yogu, rāja-yogu, haṭha-yogu etc. Kam nusišypso laimė prieiti bhakti-yogą, tas, vadinasi, pranoko visas kitas yogas. Todėl įsisąmoninti Kṛṣṇą – aukščiausia yogos pakopa. Lygiai taip kai kalbame apie Himālayus, galvoje turime aukščiausius pasaulio kalnus, kurių aukščiausias taškas – Everesto viršukalnė.

Bhakti-yoga jest kulminacją wszystkich rodzajów praktyk yogi. Wszystkie inne yogi są jedynie środkiem do osiągnięcia momentu bhakti w bhakti-yodze. Yoga właściwie znaczy bhakti-yoga; wszystkie inne yogi są posuwaniem się naprzód w kierunku przeznaczenia bhakti-yogi. Droga samorealizacji od karma-yogi do kulminacji w bhakti-yodze jest bardzo długa. Początkiem tej ścieżki jest karma-yoga wolna od działania dla zysku. Kiedy karma-yoga zwiększa się o wiedzę i wyrzeczenie, to etap ten nazywany jest jñāna-yogą. Kiedy jñāna-yoga powiększa się o medytację o Duszy Najwyższej w sercu – poprzez różne procesy fizyczne – i umysł skupiony jest na Nim, nazywa się to aṣṭāṅga-yogą. Kiedy ktoś natomiast przekracza aṣṭāṅga-yogę i dochodzi do istoty – Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy – nazywane jest to bhakti-yogą, i jest to kulminacją. W rzeczywistości bhakti-yoga jest ostatecznym celem, ale aby przeanalizować bhakti-yogę dokładnie, należy zrozumieć też inne yogi. Zatem yogīn, który czyni postęp znajduje się na prawdziwej ścieżce wiecznie dobrego losu. Ten natomiast, kto zatrzymuje się w jakimś określonym punkcie i nie robi dalszego postępu, nazywany jest odpowiednio: karma-yogīnem, jñāna-yogīnem albo dhyāna-yogīnem, rāja-yogīnem, haṭha-yogīnem itd. Jeśli ktoś jest wystarczająco szczęśliwy aby dojść do momentu bhakti-yogi, oznacza to, że przeszedł on już przez wszystkie inne praktyki yogi. Osiągnięcie świadomości Kṛṣṇy jest zatem najwyższym etapem yogi, podobnie jak mówiąc o Himālayach odnosimy to do najwyższych gór na świecie, z których najwyższy szczyt Mount Everest, uważany jest za punkt kulminacyjny.

Didi sėkmė ateiti į Kṛṣṇos sąmonę bhakti-yogos keliu ir užimti savo tikrą vietą, atitinkančią Vedų nurodymus. Idealus yogas savo dėmesį sutelkia į Krṣṇą. Kṛṣṇa vadinamas Śyāmasundara, nes Jis yra gražaus debesų spalvos gymio, Jo lotosinis veidas spindi it saulė, apdarai žaižaruoja brangakmeniais, o kūną puošia gėlių girliandos. Viską aplink nutvieskia Jo akinantis spindesys, vadinamas brahmajyoti. Jis nužengia įvairiais pavidalais: Rāmos, Nṛsiṁhos, Varāhos ir Aukščiausiojo Dievo Asmens, Kṛṣṇos, o dar Jis nužengia kaip žmogus, motinos Yaśodos sūnus. Jis žinomas Kṛṣṇos, Govindos ir Vāsudevos vardais. Jis – idealus vaikas, vyras, draugas ir mokytojas. Jis valdo visus turtus ir turi visas transcendentines savybes. Kas visiškai įsisąmonino šiuos Viešpaties bruožus, tas yra aukščiausias yogas.

Tylko przez wielkie szczęście ktoś dochodzi do świadomości Kṛṣṇy na ścieżce bhakti-yogi i jest on wtedy naprawdę dobrze usytuowany – stosownie do wedyjskich pouczeń. Idealny yogīn skupia swoją uwagę na Kṛṣṇie, który nazywany jest Śyāmasundarą. Jest On pięknego koloru chmury, a Jego lotosowa twarz jest promienna jak słońce. Szata Jego lśni od klejnotów, a ciało przystrojone jest girlandami kwiatów. Swoim wspaniałym blaskiem, nazywanym brahma-jyoti, oświetla On wszystkie strony świata. Inkarnuje w różnych formach, takich jak: Rāma, Nṛsiṁha, Varāha i Kṛṣṇa, Najwyższa Osoba Boga, i pojawia się jak ludzka istota jako syn matki Yaśody – znany jako Kṛṣṇa, Govinda i Vāsudeva. Jest On doskonałym dzieckiem, mężem, przyjacielem i panem – i pełen jest wszelkich mocy i transcendentalnych jakości. Kto jest w pełni świadomy tych cech Pana, ten jest nazywany doskonałym yoginem.

Aukščiausią yogos tobulumo pakopą galima pasiekti tik per bhakti-yogą, taip teigiama Vedų raštuose:

Taki stan najwyższej doskonałości w yodze można osiągnąć tylko poprzez bhakti-yogę, jak potwierdza to cała literatura wedyjska:

yasya deve parā bhaktir
yathā deve tathā gurau
tasyaite kathitā hy arthāḥ
prakāśante mahātmanaḥ
yasya deve parā bhaktir
yathā deve tathā gurau
tasyaite kathitā hy arthāḥ
prakāśante mahātmanaḥ

„Tik toms didžiosioms sieloms, kurios šventai tiki ir Viešpačiu, ir dvasiniu mokytoju, savaime atsiskleidžia Vedų žinojimo esmė.“ („Śvetāśvatara Upaniṣada“ 6.23)

„Tylko tym wielkim duszom, które mają mocną wiarę w Pana i mistrza duchowego, zostaje automatycznie wyjawione znaczenie całej literatury wedyjskiej”. (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.23)

Bhaktir asya bhajanaṁ tad ihāmutropādhi-nairāsyenāmuṣmin manaḥ- kalpanam, etad eva naiṣkarmyam. „Bhakti – tai pasiaukojimo tarnystė Viešpačiui, neturinti materialių išskaičiavimų nei šį, nei kitą gyvenimą. Atsikračius materialių polinkių, protą reikia visiškai panardinti Aukščiausiajame. Tokia naiṣkarmyos esmė.“ („Gopāla-tāpanī Upaniṣada“ 1.15)

Bhaktir asya bhajanaṁ tad ihāmutropādhi-nairāsyenāmuṣmin manaḥ-kalpanam, etad eva naiṣkarmyam. „Bhakti znaczy służba oddania dla Pana, która wolna jest od pragnienia korzyści materialnych, czy to w tym życiu, czy w następnym. Będąc wolnym od takich skłonności, należy całkowicie pogrążyć umysł w Najwyższym. Taki jest cel naiṣkarmya.” (Gopāla-tāpanī Upaniṣad 1.15)

Štai keletas būdų praktikuoti bhakti, t.y. Kṛṣṇos sąmonę, kuri yra aukščiausia yogos sistemos tobulumo pakopa.

Są to niektóre ze sposobów pełnienia bhakti, czyli świadomości Kṛṣṇy, najwyższego stanu doskonałości w systemie yogi.

Taip Bhaktivedanta baigia komentuoti šeštąjį „Śrīmad Bhagavad-gītos“ skyrių, pavadintą „Dhyāna-yoga“.

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do Szóstego Rozdziału Śrīmad Bhagavad-gīty, traktującego o Dhyāna-yodze.