Skip to main content

14. VERS

TEKST 14

Szöveg

Tekst

tataḥ śvetair hayair yukte
mahati syandane sthitau
mādhavaḥ pāṇḍavaś caiva
divyau śaṅkhau pradadhmatuḥ
tataḥ śvetair hayair yukte
mahati syandane sthitau
mādhavaḥ pāṇḍavaś caiva
divyau śaṅkhau pradadhmatuḥ

Szó szerinti jelentés

Synonyms

tataḥ – azután; śvetaiḥ – fehér; hayaiḥ – lovakkal; yukte – befogott; mahati – nagy; syandane – harci szekéren; sthitau – állva; mādhavaḥ – Kṛṣṇa (a szerencse istennőjének férje); pāṇḍavaḥ – Arjuna (Pāṇḍu fia); ca – és; eva – bizony; divyau – transzcendentális; śaṅkhau – kagylókürtöket; pradadhmatuḥ – megszólaltatták.

tataḥ – następnie; śvetaiḥ – przez białe; hayaiḥ – konie; yukte – zaprzęgnięte; mahati – w wielki; syandane – rydwan; sthitau – usadowieni; mādhavaḥ – Kṛṣṇa (mąż bogini fortuny); pāṇḍavaḥ – Arjuna (syn Pāṇḍu); ca – również; eva – na pewno; divyau – transcendentalny; śaṅkhau – muszle; pradadhmatuḥ – zadęli.

Fordítás

Translation

A másik oldalon, a fehér ménektől vont nagy harci szekéren az Úr Kṛṣṇa és Arjuna is megszólaltatták transzcendentális kagylókürtjüket.

Po drugiej stronie zadęli w swoje transcendentalne konchy Kṛṣṇa i Arjuna, usadowieni w wielkim rydwanie ciągnionym przez białe konie.

Magyarázat

Purport

Bhīṣmadeva kagylókürtjével ellentétben a Kṛṣṇa és Arjuna kezében lévő kagylókürtök transzcendentálisak voltak. Hangjuk azt adta hírül, hogy az ellenség nem remélhet győzelmet, mert Kṛṣṇa a Pāṇḍavák mellé állt. Jayas tu pāṇḍu-putrāṇāṁ yeṣāṁ pakṣe janārdanaḥ. A győzelem mindig azoké, akik olyanok, mint a Pāṇḍu-fiak, mert az Úr Kṛṣṇa az ő társuk, s bármikor, bárhol legyen jelen az Úr, a szerencse istennője is ott van, mert sohasem marad férje nélkül. Arjunára tehát győzelem és szerencse várt, ahogy ezt Viṣṇu, azaz az Úr Kṛṣṇa kagylókürtjének transzcendentális búgása jelezte. Ezenkívül a két barát harci szekerét Agni (a tűz istene) ajándékozta Arjunának, s ez azt jelentette, hogy bárhová hajtották a három világban, mindenhol győzelem kísérte.

ZNACZENIE:
 
W przeciwieństwie do muszli, w którą zadął Bhīṣmadeva, muszle w rękach Kṛṣṇy i Arjuny opisane zostały jako transcendentalne. Brzmienie tych transcendentalnych muszli oznaczało, że nie ma nadziei na zwycięstwo dla strony przeciwnej, ponieważ Sam Kṛṣṇa znalazł się po stronie Pāṇḍavów. Jayas tu pāṇḍu-putrāṇāṁ yeṣāṁ pakṣe janārdanaḥ. Zwycięstwo zawsze jest z takimi osobami jak synowie Pāṇḍu, jako że towarzyszy im Pan Kṛṣṇa. A gdziekolwiek i kiedykolwiek jest obecny Pan, tam zawsze jest i bogini szczęścia, jako że bogini fortuny nigdy nie opuszcza swego męża. Dlatego szczęście i zwycięstwo oczekiwało Arjunę, i to oznajmił transcendentalny dźwięk wydany przez konchę Viṣṇu, czyli Pana Kṛṣṇy. Poza tym, rydwan, na którym siedzieli obaj przyjaciele, podarował Arjunie Agni (bóg ognia), a to dawało pewność, iż wóz ten będzie w stanie pokonać wszystkie strony, gdziekolwiek by nie był ciągniony w obrębie trzech światów.