TEXT 24
TEKST 24
Texte
Tekst
bhoktā ca prabhur eva ca
na tu mām abhijānanti
tattvenātaś cyavanti te
bhoktā ca prabhur eva ca
na tu mām abhijānanti
tattvenātaś cyavanti te
Synonyms
Synonyms
aham: Je; hi: sûrement; sarva: de tous; yajñānām: les sacrifices; bhoktā: le bénéficiaire; ca: et; prabhuḥ: le Seigneur; eva: aussi; ca: et; na: ne pas; tu: mais; mām: Moi; abhijānanti: ils connaissent; tattvena: en réalité; ataḥ: par suite; cyavanti: tombent; te: ils.
aham – Ja; hi – z pewnością; sarva – ze wszystkich; yajñānām – ofiar; bhoktā – podmiot radości; ca – i; prabhuḥ – Pan; eva – również; ca – i; na – nie; tu – ale; mām – Mnie; abhijānanti – znają; tattvena – prawdziwie; ataḥ – dlatego; cyavanti – upadają; te – oni.
Translation
Translation
Je suis l’unique bénéficiaire, le maître de tous les sacrifices, et ceux qui ne reconnaissent pas Ma nature véritable, transcendantale, déchoient.
Jedynie Ja jestem podmiotem radości i Panem wszystkich ofiar. Ci, którzy nie rozpoznają Mojej prawdziwej, transcendentalnej natury, upadają.
Purport
Purport
Ce verset indique que, si les Écritures védiques recommandent divers types de yajñas (sacrifices), tous ont pour réel objet la satisfaction du Seigneur Suprême. Yajña signifie Viṣṇu. Le troisième chapitre de la Bhagavad-gītā l’affirme: le but de tous nos actes doit être la satisfaction de Yajña (Viṣṇu). C’est là l’objectif du varṇāśrama-dharma, le type de civilisation le plus parfait. Kṛṣṇa explique donc ici qu’étant le maître suprême, Il est le bénéficiaire légitime de tous les sacrifices. Malgré tout, des gens peu intelligents, ignorant ces vérités, rendent un culte aux devas en vue d’obtenir d’eux des bienfaits éphémères. Mais cette voie ne les mène pas au but ultime de la vie et ils retournent à l’existence matérielle. Si l’on souhaite satisfaire certains désirs matériels, il est préférable, même s’il ne s’agit pas là de pure dévotion, de prier à cette fin le Seigneur, et d’obtenir de Lui l’objet de nos aspirations.
ZNACZENIE:
Tak jak to zostało tutaj wyraźnie powiedziane, jest wiele różnych typów yajñi (ofiar) polecanych w literaturze wedyjskiej, lecz w rzeczywistości wszystkie one mają służyć zadowoleniu Najwyższego Pana. Yajña oznacza Viṣṇu. Drugi Rozdział Bhagavad-gīty mówi, że należy pracować jedynie dla zadowolenia Yajñi, czyli Viṣṇu. Szczególnym celem doskonałej formy ludzkiej cywilizacji, znanej jako varṇāśrama-dharma, jest zadowolenie Viṣṇu. Dlatego też Kṛṣṇa mówi w tym wersecie: „Ja przyjmuję wszystkie ofiary, ponieważ Ja jestem najwyższym panem”. Nie znając tego faktu, mniej inteligentne osoby wielbią półbogów dla osiągnięcia natychmiastowej, przemijającej korzyści. Dlatego upadają w egzystencję materialną, nie osiągając pożądanego celu życia. Nawet jeśli ktoś pragnie czegoś materialnego, to powinien prosić o to raczej Najwyższego Pana (mimo iż nie jest to czyste oddanie), a w ten sposób osiągnie pożądany rezultat.