TEXT 2

TEKST 2

Tekst

bhavāpyayau hi bhūtānāṁ
śrutau vistaraśo mayā
tvattaḥ kamala-patrākṣa
māhātmyam api cāvyayam

Synonyms

bhava — ilmumine; apyayau — kadumine; hi — kindlasti; bhūtānām — kõikide elusolendite; śrutau — on kuuldud; vistaraśaḥ — üksikasjalikult; mayā — minu poolt; tvattaḥ — Sinult; kamala-patra-akṣa — oo, lootosesilmne; māhātmyam — hiilgus; api — samuti; ca — ja; avyayam — ammendamatu.

bhava – pojawienie się; apyayau – zanikanie; hi – z pewnością; bhūtānām – wszystkich żywych istot; śrutau – usłyszałem; vistaraśaḥ – szczegółowo; mayā – przeze mnie; tvattaḥ – od Ciebie; kamala-patra-akṣa – O Lotosooki; māhātmyam – chwały; api – również; ca – i; avyayam – niewyczerpane.

Translation

Oo, lootosesilmne, ma olen kuulnud Sinult iga elusolendi ilmumise ja kadumise üksikasjalikku kirjeldust ning mõistnud, et Sinu hiilgus on piiritu.

O Lotosooki, usłyszałem od Ciebie w szczegółach o pojawianiu się i odchodzeniu każdej żywej istoty i uświadomiłem sobie Twoje niewyczerpujące się chwały.

Purport

Arjuna pöördub siin suurest rõõmust Kṛṣṇa kui „lootosesilmse" poole (Kṛṣṇa silmad näevad välja justkui lootose kroonlehed), sest eelmises peatükis kinnitas Kṛṣṇa Arjunale: ahaṁ kṛtsnasya jagataḥ prabhavaḥ pralayas tathā – „Mina olen kogu selle materiaalse avaldumise ilmumise ning kadumise alge." Jumal rääkis sellest Arjunale üksikasjalikult. Arjuna teab nüüd, et ehkki Kṛṣṇa on kõige tekke ja hävingu allikas, on Ta Ise kõigest lahus seisev. Nagu Jumal üheksandas peatükis ütles, on Ta kõikeläbiv, kuid sellegipoolest ei viibi Ta kõikjal isiklikult. See on Kṛṣṇa käsitlematu jumalik omadus, mille olemust Arjuna oma siinse tunnistuse kohaselt on läbinisti mõistnud.

ZNACZENIE:

W wielkiej radości Arjuna nazywa tutaj Pana Kṛṣṇę „lotosookim” (oczy Kṛṣṇy przypominają bowiem płatki kwiatu lotosu). W ostatnim wersecie poprzedniego rozdziału Kṛṣṇa zapewnił go, ahaṁ kṛtsnasya jagataḥ prabhavaḥ pralayas tathā: „Ja jestem źródłem pojawiania się i znikania całej tej materialnej manifestacji”. Arjuna dowiedział się o tym szczegółowo od Samego Pana. Arjuna wie, iż Pan, będąc źródłem wszelkich przejawień i unicestwień, Sam nie ma z nimi nic wspólnego. Jak Pan stwierdził w Rozdziale Dziewiątym, jest On wszechprzenikający, a jednak nie jest wszędzie obecny osobiście. Jest to niepojęte bogactwo Kṛṣṇy, które Arjuna całkowicie zrozumiał, jak nas o tym zapewnił.