Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 3.4.18

Texto

jñānaṁ paraṁ svātma-rahaḥ-prakāśaṁ
provāca kasmai bhagavān samagram
api kṣamaṁ no grahaṇāya bhartar
vadāñjasā yad vṛjinaṁ tarema

Palabra por palabra

jñānam — conocimiento; param — supremo; sva-ātma — el propio ser; rahaḥ — misterio; prakāśam — iluminador; provāca — dijo; kasmai — a Ka (Brahmājī); bhagavān — la Personalidad de Dios; samagram — en total; api — si es así; kṣamam — capaz; naḥ — a mí; grahaṇāya — aceptable; bhartaḥ — ¡oh, mi Señor!; vada — di; añjasā — en detalle; yat — aquello que; vṛjinam — miserias; tarema — puede pasar por encima.

Traducción

Mi Señor, si nos consideras competentes para recibirlo, ten la bondad de explicarnos ese conocimiento trascendental que proporciona iluminación acerca de Ti, y que Tú explicaste anteriormente a Brahmājī.

Significado

Un devoto puro como Uddhava no tiene ninguna aflicción material, debido a que se ocupa constantemente en el amoroso servicio trascendental del Señor. El devoto se siente afligido si no tiene la compañía del Señor. El recuerdo constante de las actividades del Señor mantiene la vida del devoto, y, por consiguiente, Uddhava pidió al Señor que tuviera la bondad de iluminarlo con el conocimiento del Śrīmad-Bhāgavatam, tal como fue instruido anteriormente a Brahmājī.