Skip to main content

CC Madhya-līlā 22.46

Texto

bhavāpavargo bhramato yadā bhavej
janasya tarhy acyuta sat-samāgamaḥ
sat-saṅgamo yarhi tadaiva sad-gatau
parāvareśe tvayi jāyate ratiḥ

Palabra por palabra

bhava-apavargaḥ — la liberación de la nesciencia de la existencia material; bhramataḥ — vagando; yadā — cuando; bhavet — debe ser; janasya — de una persona; tarhi — en ese momento; acyuta — ¡oh, Suprema Personalidad de Dios!; sat-samāgamaḥ — relación con devotos; sat-saṅgamaḥ — relación con devotos; yarhi — cuando; tadā — en ese momento; eva — solamente; sat-gatau — el objetivo supremo de la vida; para-avara-īśe — el Señor del universo; tvayi — a Ti; jāyate — aparece; ratiḥ — atracción.

Traducción

«“¡Oh, mi Señor! ¡oh, infalible Persona Suprema!, cuando una persona que vaga por los universos se capacita para liberarse de la existencia material, recibe la oportunidad de relacionarse con devotos. Cuando se relaciona con devotos, despierta en ella su atracción por Ti. Tú eres la Suprema Personalidad de Dios, el objetivo supremo de los devotos más elevados, el Señor del universo.”

Significado

Ésta es una cita del Śrīmad-Bhāgavatam (10.51.53).