Skip to main content

Text 4

VERSO 4

Devanagari

Devanagari

न ह्यल्पार्थोदयस्तस्य विदुरस्यामलात्मन: ।
तस्मिन् वरीयसि प्रश्न: साधुवादोपबृंहित: ॥ ४ ॥

Text

Texto

na hy alpārthodayas tasya
vidurasyāmalātmanaḥ
tasmin varīyasi praśnaḥ
sādhu-vādopabṛṁhitaḥ
na hy alpārthodayas tasya
vidurasyāmalātmanaḥ
tasmin varīyasi praśnaḥ
sādhu-vādopabṛṁhitaḥ

Synonyms

Sinônimos

na — never; hi — certainly; alpa-artha — small (unimportant) purpose; udayaḥ — raised; tasya — his; vidurasya — of Vidura; amala-ātmanaḥ — of the saintly man; tasmin — in that; varīyasi — highly purposeful; praśnaḥ — question; sādhu-vāda — things approved by saints and sages; upabṛṁhitaḥ — full with.

na — nunca; hi — certamente; alpa-artha — pouco sentido (sem importância); udayaḥ — levantadas; tasya — suas; vidurasya — de Vidura; amala-ātmanaḥ — do homem santo; tasmin — nisto; varīyasi — altamente significativas; praśnaḥ — pergunta; sādhu-vāda — coisas aprovadas por santos e sábios; upabṛṁhitaḥ — plenas de.

Translation

Tradução

Saint Vidura was a great and pure devotee of the Lord, and therefore his questions to His Grace Ṛṣi Maitreya must have been very purposeful, on the highest level, and approved by learned circles.

Ο santo Vidura era um grande devoto puro do Senhor, e, devido a isso, as perguntas que ele fez a Sua Graça Ṛṣi Maitreya devem ter sido muito significativas, no mais alto nível, e aprovadas pelos círculos eruditos.

Purport

Comentário

Questions and answers among different classes of men have different value. Inquiries by mercantile men in a business exchange cannot be expected to be highly purposeful in spiritual values. Questions and answers by different classes of men can be guessed by the caliber of the persons concerned. In Bhagavad-gītā, the discussion was between Lord Śrī Kṛṣṇa and Arjuna, the Supreme Person and the supreme devotee respectively. The Lord admitted Arjuna to be His devotee and friend (Bg. 4.3), and therefore any sane man can guess that the discussion was on the topic of the bhakti-yoga system. Actually the whole Bhagavad-gītā is based on the principle of bhakti-yoga. There is a difference between karma and karma-yoga. Karma is regulated action for the enjoyment of the fruit by the performer, but karma-yoga is action performed by the devotee for the satisfaction of the Lord. Karma-yoga is based on bhakti, or pleasing the Lord, whereas karma is based on pleasing the senses of the performer himself. According to Śrīmad-Bhāgavatam, one is advised to approach a bona fide spiritual master when one is actually inclined to question from an elevated level of spiritual understanding. A common man who has no interest in spiritual values has no need to approach a spiritual master just as a matter of following fashion.

As perguntas e respostas entre diferentes classes de homens têm valores diferentes. Não se pode esperar que as perguntas feitas por comerciantes em um intercâmbio comercial sejam altamente significativas em termos de valores espirituais. As perguntas e respostas feitas e dadas por diferentes classes de homens podem ser avaliadas pela qualidade das pessoas que fazem as perguntas e das que dão as respostas. Na Bhagavad-gītā, a conversa aconteceu entre ο Senhor Śrī Kṛṣṇa e Arjuna, a Pessoa Suprema e ο devoto supremo respectivamente. Ο Senhor admitiu que Arjuna era Seu devoto e amigo (Bhagavad-gītā 4.3), em virtude do que qualquer pessoa sensata poderá entender que eles conversaram sobre ο sistema de bhakti-yoga. Na realidade, toda a Bhagavad-gītā baseia-se no princípio de bhakti-yoga. Há uma diferença entre karma e karma-yoga. Karma é a ação regulada na qual ο executor visa gozar dos frutos do trabalho, mas karma-yoga é a ação executada pelo devoto para a satisfação do Senhor. O karma-yoga baseia-se em bhakti, ou na satisfação do Senhor, ao passo que karma baseia-se na satisfação dos sentidos do próprio executor. Segundo ο Śrīmad-Bhāgavatam, somos aconselhados a nos aproximarmos de um mestre espiritual fidedigno quando estamos realmente inclinados a fazer perguntas a partir de um nível elevado de compreensão espiritual. Um homem comum que não tem nenhum interesse nos valores espirituais não precisa se aproximar de um mestre espiritual apenas por uma questão de seguir a moda.

As a student, Mahārāja Parīkṣit was serious about learning the science of God, and Śukadeva Gosvāmī was a bona fide spiritual master in the transcendental science. Both of them knew that the topics discussed by Vidura and Ṛṣi Maitreya were elevated, and thus Mahārāja Parīkṣit was very interested in learning from the bona fide spiritual master.

Como estudante, Mahārāja Parīkṣit levava a sério ο aprendizado da ciência de Deus, e Śukadeva Gosvāmī era um mestre espiritual fidedigno da ciência transcendental. Ambos sabiam que os tópicos falados por Vidura e Ṛṣi Maitreya eram elevados, e, por conseguinte, Mahārāja Parīkṣit estava muito interessado em aprender com o mestre espiritual fidedigno.