Sloka 25
VERSO 25
Verš
Texto
paurohityaṁ vigarhayan
stuvan vṛttiṁ ca kāpotīṁ
duhitrā sa yayau purāt
paurohityaṁ vigarhayan
stuvan vṛttiṁ ca kāpotīṁ
duhitrā sa yayau purāt
Synonyma
Sinônimos
durmanāḥ — estando muito infeliz; bhagavān — o poderosíssimo; kāvyaḥ — Śukrācārya; paurohityam — a ocupação do sacerdócio; vigarhayan — condenado; stuvan — louvando; vṛttim — a posição; ca — e; kāpotīm — de coletar os cereais do campo; duhitrā — com sua filha; saḥ — ele (Śukrācārya); yayau — se foi; purāt — de sua própria residência.
Překlad
Tradução
Když Śukrācārya vyslechl, co se Devayānī stalo, jeho mysl byla zarmoucena. Zatracoval kněžské zaměstnání a velebil živobytí uñcha-vṛtti (sbírání obilí na polích), a tak i s dcerou odešel z domova.
Logo que Śukrācārya ouviu o que aconteceu a Devayānī, sua mente ficou muito angustiada. Condenando a profissão do sacerdócio e louvando a posição de uñcha-vṛtti [coletar os cereais dos campos], ele se fez acompanhar de sua filha e deixou o lar.
Význam
Comentário
Brāhmaṇa, který si zaopatřuje živobytí po způsobu kapoty, holuba, se živí tím, že na poli sbírá obilí. Tomu se říká uñcha-vṛtti. Brāhmaṇa, jenž se věnuje uñcha-vṛtti, je pokládán za prvotřídního, neboť zcela závisí na milosti Nejvyšší Osobnosti Božství a od nikoho nežebrá. I když brāhmaṇa či sannyāsī má dovoleno žebrat, učiní lépe, když se tomu vyhne a bude ohledně svého živobytí zcela záviset na milosti Nejvyššího Pána. Śukrācāryu jistě mrzelo, že kvůli stížnosti své dcery musel jít za svým žákem a žebrat o milost, jelikož byl zavázán tím, že přijal místo kněze. V srdci se mu jeho živobytí protivilo, ale jelikož je přijal, musel chtě nechtě jít za svým žákem, aby vyřešil stížnost své dcery.
SIGNIFICADO—Ao adotar a profissão de kapota, ou pombo, o brāhmaṇa subsiste coletando cereais do campo. Isso se chama uñcha-vṛtti. O brāhmaṇa que aceita essa profissão de uñcha-vṛtti é tido como exemplar porque depende por completo da misericórdia da Suprema Personalidade de Deus e não mendiga de ninguém. Embora a posição de mendigo seja permitida para um brāhmaṇa ou sannyāsī, se sai melhor quem evita essa posição e simplesmente deixa a Suprema Personalidade de Deus cuidar de sua manutenção. Śukrācārya decerto estava muito sentido pelo fato de que, devido à queixa de sua filha, teria de ir pedir alguma misericórdia ao seu discípulo, o que ele era obrigado a fazer porque aceitara a posição de sacerdócio. No íntimo, Śukrācārya não gostava dessa sua profissão, mas, como a aceitara, ele, mesmo contra a sua vontade, era obrigado a dirigir-se ao seu discípulo para retificar a injustiça cometida contra a sua filha.