VERŠ 16

TEKST 16

Verš

Tekst

ā-brahma-bhuvanāl lokāḥ
punar āvartino ’rjuna
mām upetya tu kaunteya
punar janma na vidyate

Synonyma

Synonyms

ā-brahma-bhuvanāt — až po Brahmovu planétu; lokāḥ — planetárne systémy; punaḥ — opäť; āvartinaḥ — návrat; arjuna — ó, Arjuna; mām — Mňa; upetya — dosiahne; tu — ale; kaunteya — ó, syn Kuntī; punaḥ janma — znovu sa narodí; na — nie; vidyate — stane sa.

ā-brahma-bhuvanāt – aż do planety Brahmaloka; lokāḥ – systemy planetarne; punaḥ – ponownie; āvartinaḥ – powracając; arjuna – O Arjuno; mām – do Mnie; upetya – przybywając; tu – ale; kaunteya – O synu Kuntī; punaḥ janma – ponowne narodziny; na – nigdy; vidyate – mają miejsce.

Překlad

Translation

Všetky planéty v tomto hmotnom svete, Brahmalokou počnúc a najnižšou planétou končiac, sú miesta opakovaného rodenia sa a smrti. Ten však, kto dosiahne Moje sídlo, ó, syn Kuntī, sa už viacej nenarodí.

Wszystkie planety w tym materialnym świecie, od najwyższej do najniższej, są miejscami niedoli, powtarzających się narodzin i śmierci. Lecz kto przybywa do Mojej siedziby, o synu Kuntī, ten nigdy już nie rodzi się ponownie.

Význam

Purport

Všetci yogīni (karma, jñāna, haṭha atď.) musia získať dokonalú oddanosť bhakti-yogou alebo vedomím Kṛṣṇu predtým, než môžu vstúpiť do Kṛṣṇovho transcendentálneho sídla, odkiaľ sa už nevrátia do hmotného sveta. Aj tí, ktorí dosiahnu najvyššie hmotné planéty, planéty polobohov, sú podriadení kolobehu rodenia sa a smrti. Tak, ako sa ľudia zo Zeme povýšia na vyššie planéty, bytosti z vyšších planét, z Brahmaloky, Candra-loky alebo z Indraloky, sa vrátia na Zem. Chāndogya Upaniṣad odporúča vykonávať obeť pañcāgni-vidyā, ktorá umožňuje dosiahnuť Brahmaloku. No ak tam človek nerozvíja ďalej svoje vedomie Kṛṣṇu, musí sa vrátiť späť na Zem. Tí, ktorí sa na vyšších planétach zdokonaľujú vo vedomí Kṛṣṇu, sa postupne povýšia na vyššie a vyššie planéty a na konci vesmírneho zničenia sa spolu s Brahmom premiestnia do večného duchovného kráľovstva. Vo svojom komentári k Bhagavad-gīte cituje Śrīdhara Svāmī tento verš:

ZNACZENIE:

Zanim będą w stanie osiągnąć transcendentalną siedzibę Kṛṣṇy i nigdy już nie powracać, wszelkiego rodzaju yogīni – karma, jñāna, haṭha itd., muszą w końcu osiągnąć doskonałość oddania w bhakti-yodze, czyli świadomości Kṛṣṇy. Ci, którzy osiągają najwyższe planety materialne, czyli planety półbogów, nadal podlegają powtarzającym się narodzinom i śmierci. Jak ludzie z Ziemi wznoszą się na planety wyższe, tak ludzie z wyższych planet, takich jak Brahmaloka, Candraloka i Indraloka, upadają na Ziemię. Spełnianie ofiary nazywanej pañcāgni-vidyā, polecanej w Chāndogya Upaniṣad, umożliwia osiągnięcie Brahmaloki; kto jednak na Brahmaloce nie praktykuje świadomości Kṛṣṇy, musi powrócić na ziemię. Osoby, które osiągnąwszy wyższe planety, robią tam postęp w świadomości Kṛṣṇy, stopniowo wznoszone są na coraz wyższe planety, a w czasie unicestwienia wszechświata przenoszone zostają do wiecznego królestwa duchowego. W swoim komentarzu do Bhagavad-gīty, Baladeva Vidyābhūṣaṇa, cytuje następujący werset:

brahmaṇā saha te sarve
samprāpte pratisañcare
parasyānte kṛtātmānaḥ
praviśanti paraṁ padam

„V čase zničenia tohto hmotného vesmíru sa Brahmā a jeho oddaní, neprestajne zapojení vo vedomí Kṛṣṇu, premiestnia do duchovného vesmíru a na príslušné duchovné planéty podľa svojich túžob.“

„Kiedy następuje unicestwienie tego materialnego świata, Brahmā i jego wielbiciele, którzy nieustannie zaangażowani są w świadomość Kṛṣṇy, wszyscy – odpowiednio do swoich pragnień – przenoszeni są do świata duchowego, na określone planety duchowe”.