Skip to main content

ŚB 7.1.19

Texto

śapator asakṛd viṣṇuṁ
yad brahma param avyayam
śvitro na jāto jihvāyāṁ
nāndhaṁ viviśatus tamaḥ

Sinônimos

śapatoḥ — de Śiśupāla e Dantavakra, que estavam blasfemando; asakṛt — repetidas vezes; viṣṇum — Senhor Kṛṣṇa; yat — o qual; brahma param — o Brahman Supremo; avyayam — sem diminuição; śvitraḥ — lepra branca; na — não; jātaḥ — apareceu; jihvāyām — na língua; na — não; andham — escuro; viviśatuḥ — eles entraram no; tamaḥ — inferno.

Tradução

Embora esses dois homens – Śiśupāla e Dantavakra – sempre blasfemassem a Suprema Personalidade de Deus, o Senhor Viṣṇu [Kṛṣṇa], o Brahman Supremo, eles gozaram de perfeita saúde. Na verdade, suas línguas não estavam atacadas por lepra branca, tampouco eles entraram nas mais escuras regiões da vida infernal. Por certo que estamos muito surpresos com isso.

Comentário

SIGNIFICADO—Na Bhagavad-gītā (10.12), Arjuna descreve Kṛṣṇa da seguinte maneira, paraṁ brahma paraṁ dhāma pavitraṁ paramaṁ bhavān: “Sois o Brahman Supremo, a morada e purificador supremo.” Nesta passagem, confirma-se isso. Viṣṇuṁ yad brahma param avyayam. O Viṣṇu Supremo é Kṛṣṇa. Kṛṣṇa é a causa de Viṣṇu, e não o contrário. Desse modo, o Brahman não é a causa de Kṛṣṇa; Kṛṣṇa é a causa do Brahman. Portanto, Kṛṣṇa é o Parabrahman (yad brahma param avyayam).