Skip to main content

VERSO 25

TEXT 25

Texto

Texte

dhūmo rātris tathā kṛṣṇaḥ
ṣaṇ-māsā dakṣiṇāyanam
tatra cāndramasaṁ jyotir
yogī prāpya nivartate
dhūmo rātris tathā kṛṣṇaḥ
ṣaṇ-māsā dakṣiṇāyanam
tatra cāndramasaṁ jyotir
yogī prāpya nivartate

Sinônimos

Synonyms

dhūmaḥ — fumaça; rātriḥ — noite; tathā — também; kṛṣṇaḥ — a quinzena da lua escura; ṣaṭ-māsāḥ — os seis meses; dakṣiṇa-ayanam — quando o Sol passa do lado Sul; tatra — lá; cāndra-masam — o planeta Lua; jyotiḥ — a luz; yogī — o místico; prāpya — conseguindo; nivartate — volta.

dhūmaḥ: la brume; rātriḥ: la nuit; tathā: aussi; kṛṣṇaḥ: la quinzaine où la lune s’assombrit; ṣaṭ-māsāḥ: les six mois; dakṣiṇa-ayanam: où le soleil passe au sud; tatra: là; cāndra masam: la lune; jyotiḥ: la lumière; yogī: le yogī mystique; prāpya: atteignant; nivartate: revient.

Tradução

Translation

O místico que se vai deste mundo durante a fumaça, à noite, a quinzena da lua minguante ou os seis meses em que o Sol passa para o Sul, alcança o planeta Lua, mas acaba voltando.

S’il part dans la brume, la nuit, pendant les quinze jours du déclin de la lune ou durant les six mois de soleil austral, le yogī atteindra l’astre lunaire, mais devra tout de même revenir sur terre.

Comentário

Purport

No Terceiro Canto do Śrīmad-Bhāgavatam, Kapila Muni menciona que aqueles que vivem na Terra e são hábeis em atividades fruitivas e métodos sacrificatórios, ao morrerem, alcançam a Lua. Estas almas elevadas vivem na Lua por cerca de dez mil anos (conforme os cálculos dos semideuses) e gozam a vida bebendo soma-rasa. Porém acabam retornando à Terra. Isto significa que na Lua há classes de seres vivos mais elevados, embora não possam ser percebidos pelos sentidos grosseiros.

Dans le troisième Chant du Śrīmad-Bhāgavatam, Kapila Muni nous apprend que ceux qui, sur terre, s’adonnent aux rituels d’oblations et aux bonnes œuvres atteignent la lune après leur mort. S’étant ainsi élevés, ils y vivent pendant quelque 10000 ans (selon la mesure des devas) et jouissent de la vie en buvant le soma-rasa. Néanmoins, un jour ou l’autre, ils doivent retourner sur terre. Ceci suggère qu’il existe des êtres sur la lune, supérieurs à ceux qui habitent la terre, bien que nos sens grossiers ne puissent les percevoir.