VERSO 10

STIH 10

Texto

Tekst

tam uvāca hṛṣīkeśaḥ
prahasann iva bhārata
senayor ubhayor madhye
viṣīdantam idaṁ vacaḥ

Sinônimos

Synonyms

tam — a ele; uvāca — disse; hṛṣīkeśaḥ — o senhor dos sentidos, Kṛṣṇa; prahasan — sorrindo; iva — assim; bhārata — ó Dhṛtarāṣṭra, descendente de Bharata; senayoḥ — dos exércitos; ubhayoḥ — de ambos os grupos; madhye — entre; viṣīdantam — ao que se lamentava; idam — as seguintes; vacaḥ — palavras.

tam – njemu; uvāca – reče; hṛṣīkeśaḥ – gospodar osjetila, Kṛṣṇa; prahasan – smiješeći se; iva – tako; bhārata – o Dhṛtarāṣṭra, potomče Bharate; senayoḥ – vojsci; ubhayoḥ – obje strane; madhye – između; viṣīdantam – ožalošćenom; idam – ove; vacaḥ – riječi.

Tradução

Translation

Ó descendente de Bharata, naquele momento, Kṛṣṇa, no meio dos dois exércitos, sorriu e disse as seguintes palavras ao desconsolado Arjuna.

O potomče Bharate, stojeći između dviju vojski, Kṛṣṇa je smiješeći se rekao ove riječi ožalošćenom Arjuni.

Comentário

Purport

O diálogo transcorria entre amigos íntimos, a saber, o Hṛṣīkeśa e o Guḍākeśa. Como amigos, ambos estavam no mesmo nível, mas um deles voluntariamente tornou-se aluno do outro. Kṛṣṇa sorria porque um amigo escolhera tornar-se discípulo. Como Senhor de tudo, Ele está sempre na posição superior como o mestre de todos, e no entanto o Senhor concorda em ser amigo, filho ou amante do devoto que quer vê-lO desempenhar esse papel. Mas quando foi aceito como mestre, Ele imediatamente assumiu o papel e falou com o discípulo como o mestre — com gravidade, como era preciso. Parece que o diálogo entre o mestre e o discípulo foi travado abertamente diante de ambos os exércitos de modo que todos fossem beneficiados. Logo, as conversas contidas no Bhagavad-gītā não são para qualquer pessoa, sociedade ou comunidade em particular, mas são para todos, e amigos ou inimigos têm o mesmo direito de ouvi-las.

SMISAO: Razgovor se odvijao između dvojice bliskih prijatelja, Hṛṣīkeśe i Guḍākeśe. Kao prijatelji, obojica su bila na istoj razini, no jedan od njih dobrovoljno je postao učenik drugoga. Kṛṣṇa se smiješio jer je prijatelj odlučio postati učenik. Kao gospodar i učitelj svih živih bića, Kṛṣṇa uvijek ima viši položaj, ali pristaje biti prijatelj, sin ili ljubavnik bhakte koji Ga želi u takvoj ulozi. Čim je bio prihvaćen kao učitelj, prihvatio je tu ulogu i razgovarao s učenikom kao učitelj – s ozbiljnošću koja dolikuje tom položaju. Čini se da se razgovor između učitelja i učenika otvoreno vodio u nazočnosti obiju vojski, pa su svi stekli dobrobit. Razgovori u Bhagavad-gīti nisu namijenjeni jednoj osobi, društvu ili zajednici, već svima. I prijatelji i neprijatelji imaju jednako pravo da ih čuju.