TEKST 14
VERSO 14
Tekst
Texto
mahati syandane sthitau
mādhavaḥ pāṇḍavaś caiva
divyau śaṅkhau pradadhmatuḥ
mahati syandane sthitau
mādhavaḥ pāṇḍavaś caiva
divyau śaṅkhau pradadhmatuḥ
Synonyms
Sinônimos
tataḥ – następnie; śvetaiḥ – przez białe; hayaiḥ – konie; yukte – zaprzęgnięte; mahati – w wielki; syandane – rydwan; sthitau – usadowieni; mādhavaḥ – Kṛṣṇa (mąż bogini fortuny); pāṇḍavaḥ – Arjuna (syn Pāṇḍu); ca – również; eva – na pewno; divyau – transcendentalny; śaṅkhau – muszle; pradadhmatuḥ – zadęli.
tataḥ — depois disso; śvetaiḥ — com brancos; hayaiḥ — cavalos; yukte — que estava atrelada; mahati — numa grande; syandane — quadriga; sthitau — situados; mādhavaḥ — Kṛṣṇa (o esposo da deusa da fortuna); pāṇḍavaḥ — Arjuna (o filho de Pāṇḍu); ca — também; eva — decerto; divyau — transcendentais; śaṅkhau — búzios; pradadhmatuḥ — soaram.
Translation
Tradução
Po drugiej stronie zadęli w swoje transcendentalne konchy Kṛṣṇa i Arjuna, usadowieni w wielkim rydwanie ciągnionym przez białe konie.
No outro lado, o Senhor Kṛṣṇa e Arjuna, acomodados numa quadriga extraordinária puxada por cavalos brancos, soaram seus búzios transcendentais.
Purport
Comentário
ZNACZENIE:
W przeciwieństwie do muszli, w którą zadął Bhīṣmadeva, muszle w rękach Kṛṣṇy i Arjuny opisane zostały jako transcendentalne. Brzmienie tych transcendentalnych muszli oznaczało, że nie ma nadziei na zwycięstwo dla strony przeciwnej, ponieważ Sam Kṛṣṇa znalazł się po stronie Pāṇḍavów. Jayas tu pāṇḍu-putrāṇāṁ yeṣāṁ pakṣe janārdanaḥ. Zwycięstwo zawsze jest z takimi osobami jak synowie Pāṇḍu, jako że towarzyszy im Pan Kṛṣṇa. A gdziekolwiek i kiedykolwiek jest obecny Pan, tam zawsze jest i bogini szczęścia, jako że bogini fortuny nigdy nie opuszcza swego męża. Dlatego szczęście i zwycięstwo oczekiwało Arjunę, i to oznajmił transcendentalny dźwięk wydany przez konchę Viṣṇu, czyli Pana Kṛṣṇy. Poza tym, rydwan, na którym siedzieli obaj przyjaciele, podarował Arjunie Agni (bóg ognia), a to dawało pewność, iż wóz ten będzie w stanie pokonać wszystkie strony, gdziekolwiek by nie był ciągniony w obrębie trzech światów.
Em contraste com o búzio soprado por Bhīṣmadeva, os búzios nas mãos de Kṛṣṇa e Arjuna são descritos como transcendentais. O som dos búzios transcendentais indicava que não havia esperança de vitória para o outro grupo, porque Kṛṣṇa estava do lado dos Pāṇḍavas. Jayas tu pāṇḍu-putrāṇāṁ yeṣāṁ pakṣe janārdanaḥ. A vitória está sempre com pessoas tais como os filhos de Pāṇḍu porque o Senhor Kṛṣṇa lhes faz companhia. Ademais, quando e onde o Senhor Se apresenta, a deusa da fortuna também está presente porque a deusa da fortuna nunca vive longe de seu marido. Portanto, vitória e fortuna esperavam por Arjuna, conforme indicava o som transcendental produzido pelo búzio de Viṣṇu, ou do Senhor Kṛṣṇa. Além disso, a quadriga em que os dois amigos estavam sentados fora doada por Agni (o deus do fogo) a Arjuna, e isso denotava que esta quadriga era capaz de vencer em todas as regiões, aonde quer que fosse levada nos três mundos.