TEKST 12
TEXT 12
Tekst
Texto
kuru-vṛddhaḥ pitāmahaḥ
siṁha-nādaṁ vinadyoccaiḥ
śaṅkhaṁ dadhmau pratāpavān
kuru-vṛddhaḥ pitāmahaḥ
siṁha-nādaṁ vinadyoccaiḥ
śaṅkhaṁ dadhmau pratāpavān
Synonyms
Palabra por palabra
tasya – jego; sañjanayan – potęgująca się; harṣam – radość; kuru-vṛddhaḥ – przodek dynastii Kuru (Bhīṣma); pitāmahaḥ – dziadek; siṁha-nādam – dźwięk podobny do ryku lwa; vinadya – wibrujący; uccaiḥ – bardzo głośno; śaṅkham – muszla, koncha; dadhmau – zadął; pratāpa-vān – dzielny.
tasya — su; sañjanayan — aumentando; harṣam — alegría; kuru-vṛddhaḥ — el patriarca de la dinastía Kuru (Bhīṣma); pitā-mahaḥ — el abuelo; siṁha-nādam — sonido rugiente, como el de un león; vinadya — vibrando; uccaiḥ — muy estruendosamente; śaṅkham — caracola; dadhmau — hizo sonar; pratāpa-vān — el valiente.
Translation
Traducción
Wówczas Bhīṣma, wielki mężny przodek dynastii Kuru, dziadek wojowników, zadął potężnie w swoją konchę, a brzmienie jej, podobne rykowi lwa, rozradowało Duryodhanę.
Entonces, Bhīṣma, el magno y valiente patriarca de la dinastía Kuru, el abuelo de los guerreros, hizo sonar su caracola muy estruendosamente, produciendo un sonido como el del rugido de un león y causándole placer a Duryodhana.
Purport
Significado
ZNACZENIE:
Przodek dynastii Kaurawów zdawał sobie sprawę z tego, co działo się w sercu jego wnuka, Duryodhany, i kierowany naturalnym uczuciem współczucia usiłuje rozweselić go, dmiąc bardzo głośno w swoją konchę, stosownie do swojej „lwiej” pozycji. Ale pośrednio, posługując się symbolem muszli, daje znak swojemu przygnębionemu wnukowi, że nie ma on szans na zwycięstwo, albowiem po drugiej stronie obecny jest Najwyższy Pan – Kṛṣṇa. Jednak jego obowiązkiem było prowadzić tę bitwę i w związku z tym nie szczędził trudu.
El patriarca de la dinastía de los Kurus entendía el deseo íntimo que había en el corazón de su nieto Duryodhana, y, movido por la compasión natural que este le inspiraba, trató de animarlo haciendo sonar su caracola con mucha fuerza, como correspondía a su posición semejante a la de un león. Indirectamente, mediante el simbolismo de la caracola, le informó a su deprimido nieto Duryodhana, que no tenía ninguna posibilidad de lograr la victoria en la batalla, porque el Supremo Señor Kṛṣṇa se hallaba en el bando opuesto. Mas, aun así, era su deber dirigir la pelea, y no escatimaría esfuerzos en ese sentido.