43. VERS
TEKST 43
Szöveg
Tekst
manuṣyāṇāṁ janārdana
narake niyataṁ vāso
bhavatīty anuśuśruma
manuṣyāṇāṁ janārdana
narake niyataṁ vāso
bhavatīty anuśuśruma
Szó szerinti jelentés
Synonyms
utsanna – el vannak pusztítva; kula-dharmāṇām – akiknek családi hagyományai; manuṣyāṇām – az ilyen embereknek; janārdana – ó, Kṛṣṇa; narake – a pokolban; niyatam – mindig; vāsaḥ – lakhely; bhavati – így lesz; iti – így; anuśuśruma – hallottam a tanítványi láncolattól.
utsanna – zepsuty; kula-dharmāṇām – tych, którzy mają tradycje rodzinne; manuṣyāṇām – takich ludzi; janārdana – O Kṛṣṇo; narake – w piekle; niyatam – zawsze; vāsaḥ – pobyt; bhavati – tak się dzieje; iti – w ten sposób; anuśuśruma – usłyszałem poprzez sukcesję uczniów.
Fordítás
Translation
Ó, Kṛṣṇa, népek fenntartója! Azt hallottam a tanítványi láncolattól, hogy azokra, akiknek családi hagyományait elpusztítják, örök pokol vár.
O Kṛṣṇo, żywicielu i obrońco ludzi, usłyszałem poprzez sukcesję uczniów, że ci, którzy niszczą tradycje rodzinne, nigdy nie wychodzą z piekła.
Magyarázat
Purport
Arjuna nem személyes tapasztalatára hivatkozik, hanem arra, amit a hiteles tekintélyektől hallott. Ezen az úton lehet valódi tudásra szert tenni. Az ember nem remélhet igazi tudást, ha nem kap segítséget egy megfelelő személytől, aki már elsajátította azt. A varṇāśrama intézményében az a szokás, hogy az embernek halála előtt el kell végeznie egy folyamatot, ami megtisztítja bűneitől. Ezt nevezik prāyaścittának, s annak kell végrehajtania, aki élete során mindig bűnösen cselekedett. Ha nem hajtja ezt végre, egészen biztos, hogy a pokoli bolygókra kerül, ahol bűnös tettei eredményeképpen nyomorúságos életben lesz része.
ZNACZENIE:
Arjuna opiera swoje argumenty nie na osobistym doświadczeniu, ale na tym, co usłyszał od autorytetów. Jest to sposób otrzymywania prawdziwej wiedzy. Nie można dojść do istoty rzeczywistej wiedzy bez pomocy właściwej osoby, która jest już utwierdzona w tej wiedzy. Istnieje taki system w instytucji varṇāśrama, w którym za grzeszne działanie należy przed śmiercią oddać się pokucie. Ten, kto zawsze trwa w grzechu, musi przejść przez ten proces pokuty nazywany prāyaścitta. Jeśli tego nie uczyni, z pewnością skierowany zostanie na planety piekielne, gdzie będzie wiódł marny żywot, będący skutkiem jego grzesznego postępowania.